คุณใช้เวลาในการลืม"เค้าคนนั้น"นานเท่าไหร่คะ

เราก็เลิกกับแฟนมาอีกไม่กี่วันก็จะครบ  ปีแล้วค่ะ
ไม่มีทางลืมได้หลอกค่ะ
แถมทำใจไม่ให้คิดถึงนั้นไม่ง่ายไปกว่ากันเลย
เพราะทุกอย่างที่อยู่รอบตัวเรานั้น
เค้าเคยอยู่ด้วยตลอด
แต่ชีวิตเราต้องเดินต่อไปค่ะ
เพื่อน พ่อ แม่ พี่ น้อง
คือกำลังใจสำคัญค่ะ

ไม่มีวันลืมได้หรอกค่ะ เเต่เวลามันจะช่วยเราเอง ทำให้เราเข้มเเข็งขึ้น เเรกๆมันทรมาน เข้าใจค่ะ เเต่เราต้องผ่านมันไปให้ได้เนอะ เค้าก้อเเค่ผู้ชายคนนึงที่เดินเข้ามาในชีวิตเราเเล้วเดินจากไป เมื่อก่อนเรายังอยู่โดยที่ไม่มีเค้าได้ ทำไมวันนี้จะอยู่ไม่ได้ล่ะ ช้อปปิ้ง ดูหนัง เดินเล่น หาอะไรทำ จะได้ไม่ฟุ้งซ่าน อยากร้องไห้ก้อร้องไปเลยค่ะ สักวันมันจะหยุดเอง ไม่มีน้ำตาให้ร้อง เราจะเริ่มชินเเละชา ตอนนี้เราก้อเป็นคล้ายกับเจ้าของกระทู้เเหละค่ะ เเต่เราพยายามให้กำลังใจเเละรักตัวเองให้มากขึ้น ทำเพื่อตัวเอง หาหนังสือดีๆอ่าน อดทน อดทน และอดทนค่ะ เราไม่มีวันเศร้าเเละร้องไห้ไปตลอดชีวิตหรอกค่ะ อย่าคิดมากนะเราเป็นกำลังใจให้ สู้ๆ มีอะไรก้อเข้ามาระบาย คุยกะเพื่อนๆในจีบันเนอะ จะได้หายเศร้าไง พวกเราทุกคนจะอยู่เป็นเพื่อนเเละให้กำลังใจคุณเจ้าของกระทู้นะคะ

ลืมไม่ได้จิงๆค่ะ คบกัน 6 ปีแหนะ ไม่เคยทะเลาะกันรุนแรงขนาดนี้ ทะเลาะกันก้อ 8 เดือนแล้วอ่ะ ไม่ได้มีคนอื่น แค่คุยกันไม่รู้เรื่อง บอกเลิกกัน 2 เดือนแล้ว แต่ยังคิดถึงตลอดเวลา ยังงัยก้อยังอยากคุยอยู่ โทรหาเค้าทีไรก้อร้องไห้ จนเค้าคงรำคาญไปแล้ว รักมากอยากจะลืมแต่ลืมไม่ได้จิงๆ ยังงัยก้อทำไม่ได้ คงจะอยู่ด้วยกันนานเกินไป มีคนเข้ามาคุยเหมือนกัน แต่มันก้อไม่ใช่ ใจของเรายังรอคนๆนั้นกลับมาอยู่ดี ก้อไม่รู้จาทำยังงัย เหมือนกัน เราคิดถึงตลอดเวลา ไม่รู้ว่าเค้าจาคิดถึงเราบ้างหรือป่าว ทำไมทุกสิ่งทุกอย่างมันยังอยู่ในความทรงจำทุกเรื่องเราจำมันได้ไม่เคยลืม แต่เค้าลืมมันไปแล้ว ไม่รู้ว่าทำไมถึงลืมเราได้นะ แต่เรื่องดีๆเราก้อจำมันไว้เถอะ ถึงแม้เราจาเลิกกันแล้ว แต่สิ่งดีๆ เมื่อเรานึกถึงก้อทำให้เรายิ้มทุกครั้ง ใช่มั้ยค่ะ จงจำมันเอาไว้เถอะสิ่งดีๆหนะ ต้องใช้เวลาเด๋วทุกๆอย่างก้อจาดีขึ้นเอง (มั้ง) เราก้อพยายามอยู่เหมือนกัน แต่ก้อทำไม่ค่อยได้หรอก รักมากๆๆๆๆ

ไม่เคยลืมเลยค่ะ แรกๆ ก็เคยสั่งตัวเองว่าให้ลืมๆๆๆ
แต่ก็แปลกค่ะที่ยิ่งอยากลืมเท่าไหร่ยิ่งกลับจำมากขึ้นเท่านั้น
จำได้ว่าตอนนั้นแย่มากๆ นอนร้องไห้ทุกคืนเป็นเวลาเกือบๆ 3 ปีเชียว
ที่หนักกว่านั้นคือช่วงที่เรายังตัดใจไม่ได้ก็มีเหตุให้ต้องมาเจอกันอีก
เวลาเจอเค้ากับแฟนสาวเดินหนุงหนิงกันนี่ช้ำใจสุดๆ (โฮ.....ฮฮฮฮฮฮฮฮ)

แต่วันนี้ก็ผ่านช่วงเวลานั้นมาได้แล้วแม้จะทุลักทุเลเป๋ๆ ไปบ้างก็ตาม
นี่ก็ 8 ปีแล้วค่ะที่ไม่เคยลืมเค้าคนนั้น ยังคงคิดถึงอยู่ทุกที(ที่อยู่คนเดียว..อิอิ)
คิดถึงด้วยรอยยิ้ม และความสุขจริงๆ

เราไม่ได้เสียคนที่เรารักไปหรอกค่ะ เค้าคนนั้นต่างหากที่ได้เสียคนที่รักเค้าที่สุดคนหนึ่งไป...
ขอให้ผ่านช่วงเวลานี้ไปได้ไวๆ นะคะ
เป็นกำลังใจให้...สู้ๆ ค่ะ