เครียดค่ะ ปัญหาชีวิตแบบเดิม
punwan14เรื่องของเรื่องคือว่าอยู่บ้านของพี่ชาย (พี่ชายแท้ๆ ) แล้วพี่บ้านหวานก็มี พี่ชาย พี่สะใภ้ แล้วก็แม่พี่สะใภ้ แล้วมีหลายเล็กอีกคน (1 ขวบ) แต่บ้านเป็นบ้านพี่ชายหวานค่ะ พี่ชายเป็นคนซื้อ ทั้งบ้าน รถ ทุกอย่าง พี่ชายซื้อหมด (แต่ก็อย่างว่าแนอะ เขาสามี-ภรรยา) ปกติ วันธรรมดาหวานก็ทำงานค่ะ จะได้หยุด เสาร์-อาทิตย์ แบบว่าวันธรรมดาเราทำงานก็เหนื่อยใช่ไหมค่ะ เช้าก็โหนรถเมล์ไป เย็นก็โหนรถเมล์กลับ พอกลับถึงบ้านเราก็อยากจะพัก แต่ว่าพอมันกลับมาถึงมันก็ยังจะมีงานบ้านให้ทำไง ส่วนใหญ่งานตอนเย็นก็จะมีล้างจานอ่ะ เพราะพี่สะใภ้กินแล้วชอบแช่ทิ้งไว้ แล้วก็มีเตรียมกับข้าว (ส่วนมากจะซื้ออาหารถุงค่ะ) เราก็จะแกะใส่จาน ตั้งโต๊ะ กินกันเสร็จแล้วเราก็เก็บโต๊ะ ล้างจาน เก็บข้าวของในครัว ทิ้งขยะ บางวันขยันหน่อยก็จะไล่เก็บของเล่นตัวเล่นที่กระจัดกระจาย ทั่วบ้าน (ย้ำว่ากระจัดกระจายจริงๆ ค่ะ ) แต่วันเสาร์-อาทิตย์ เราจะตื่นสายไง หวานจะตื่นประมาณ แปดโมงครึ่ง ถึง เก้าโมงอ่ะค่ะ ปัญหามันอยู่ที่ วันหยุดนี่แหละ เขาบอกว่าอยากให้เราตื่นเช้าๆ มา กวาดบ้าน ถูบ้าน ทำงานบ้านไรประมาณนี้ แต่ก็นะ เราชินกะวันหยุดแบบว่าตื่นสายแล้วอ่ะ เวลาแม่พี่สะใภ้ทำงาน เขาก็บอกว่าไม่อยากให้แม่เขาทำงานนะ ส่วนใหญ่งานที่บ้านก็ไม่ได้มีไรนะ งานหลักๆ ก็คือ กวาดบ้าน ถูกบ้าน ส่วนจะทำกับข้าวหรือป่าวก็แล้วแต่เขา (แต่ส่วนใหญ่ไม่ทำนะ จะซื้อแบบสำเร็จเขามามากกว่า) แต่ว่าปกติวันจันทร์ -ศุกร์ จะมีแม่บ้านมาทำความสะอาดให้อยู่แล้ว (แบบไป-กลับ) แต่เสาร์-อาทิตย์ เขาไม่มาส่วนงานบ้านอื่นๆ ก็ไม่ค่อยมีนะ อย่างตัดหญ้าสนามอ่ะ จะจ้างคนสวนของหมู่บ้านเขาทำตลอด แล้วเรื่องเสื้อผ้า ถ้าเป็นเสื้อผ้า พี่ชาย กะพี่สะใภ้ ก็ซักเครื่องนะ แล้วก็ส่งร้านรีด คือไม่ได้ทำเองอ่ะ (ของเรา เราจะทำเอง ไม่ให้ได้ยุ่งเกี่ยว) แล้วเราอยากถามว่าเขาลำบากหรือป่าว (พี่สะใภ้ไม่ได้ทำงานนอกนะค่ะ อยู่บ้านเฉยๆ ) ส่วนพี่ชายทำธุรกิจส่วนตัว มีเรียนต่อวันเสาร์-อาทิตย์ คือเราจะมีปัญหาเรื่องงานบ้านกับพี่สะใภ้บ่อยมาก คือเขาไม่ยอมทำ แต่จะให้เราทำ ทั้งๆ ที่ตัวเขาอยู่บ้านเฉยๆ ปัญหามันเป็นมาเรื่อยๆ ค่ะ คือจะว่าเราแล้วก็หายไปพักๆ แล้วก็กลับมาอีก แต่เขาไม่ได้ว่าเราตรงๆ นะ เขาจะบอกพี่ชายเราประมาณว่าทำไมน้องไม่ตื่นมาช่วยงานบ้าน ไม่ยอมทำโน่น นี่ แล้วพี่ชายเราเขาก็บอกว่าเขาเป็นคนกลาง ลำบากใจ คนหนึ่งก็น้อง คนหนึ่งก็เมีย แต่ทุกทีเข้าจะเข้าข้างเมียเขานะ ไม่งั้นเขาคงไม่บอกให้เราตื่นเช้าๆ มาทำงาน ทั้งๆ ที่เมียน่าจะทำหน้าที่แม่บ้านนะ เราว่า งาน ซักผ้า รีดบ้าน ทำความสะอาดบ้าน ทำกับข้าว น่าจะเป็นหน้าที่แม่บ้านไม่ใช่เหรอ (เพราะเขาอยากเป็นแม่บ้าน ไม่ทำงานนอกอ่ะ)
เราเคยทะเลาะกับพี่ชายหลายครั้งแล้ว ผลสรุปเขาก็ว่าเราไม่ยอมเห็นใจคนอื่น เอาแต่ใจตัวเอง พูดก็เถียงไม่ฟัง (ก็จะเถียงอ่ะ คนมันไม่ผิด เงียบฟังก็แปลว่ายอมรับดิ)
เราคิดอยากจะย้ายออกมาอยู่หอนะ แต่ที่ผ่านๆ มา แม่ไม่อยากให้มาอ่ะ เขาบอกว่าเป็นห่วง เราก็รักแม่อ่ะ ไม่อยากให้แม่คิดมาก ก็ยอมๆ ไป
แต่วันนี้เราคิดว่าปัญหามันจะไม่มีทางจบ ถ้าไม่คนใดก็คนหนึ่งต้องเดือนต้องมา เวลาทะเลาะกับพี่ทุกทครั้งแม่ก็จะเป็นคนที่ลำบากใจด้วยไง
ถ้าหากว่าเราออกมาอยู่หอ เราก็ต้องประหยัดค่าใช้จ่าย งดซื้อของฟุ่มเฟือย เพื่อให้ตัวเองอยู่รอด เพราะเงินเดือนเราก็ไม่มากนะ
แล้วถ้าเพื่อนๆ เป็นเราเพื่อนๆ จะทำยังไง เราสับสนอ่ะ ตัดสินใจไม่ถูก (แต่มีเพื่อนสนิทเราที่รู้จักกับพี่สะใภ้เรา เขาบอกว่าพี่สะใภ้จะพยายามหาเรื่องเรา เหมือนจะจับผิดตลอดไง สรุปคือเขาไม่ค่อยชอบเราไง เฮ้อ เขาความรักจากพี่เราไปหมดแล้ว ยังไม่พอ จะมาทำร้ายเราให้เรากะพี่ทะเลาะกันบ่อยๆ ปกติพี่ชายเราไม่ใช่คนเรื่องมากอะไรนะ แต่ทุครั้งที่มีปัญหา พี่สะใภ้เขาจะจุดฉนวดตลอดอ่ะ)
เขาอ่ะ นางฟ้า(ในคาบนางมาร) เรานะก็ได้แค่รอว่าวันหนึ่งนางฟ้าคงจะตกสวรรค์ ถึงวันไหนจะนั่งหัวเราะให้ฟันหัก คือพี่สะใภ้แบบว่าเมื่อก่อนก็ไม่ได้ร่ำรวยอ่ะ ตรงกันข้ามนะ แต่พอมาแต่งงานกับพี่เราทุกอย่างก็ดีขึ้นหมด งานก็ไม่ต้องทำพี่ชายเราทำงานเลี้ยงทุกคน รวมไปถึงแม่พี่สะใภ้ด้วย
เพื่อนๆ ช่วยเราคิดหน่อยนะ ว่าจะทำยังไงดี
Discussion (14)
ขอตอบแบบกลางๆนะคะ
ถึงแม้ว่าพี่ชายเป็นพี่ชายแท้ๆของคุณ พี่ชายซื้อบ้าน แต่ว่าพี่ชายแต่งงานมีครอบครัวมีลูก
ภาพรวมตอนนี้คือ คุณอาศัยบ้านเขาคะ
ในกรณีที่คิดว่าจะอยู่ต่อ พยายามอดทนทำไปเถอะค่ะ คิดว่าช่วยพี่ชาย ล้างจาน ก็คิดซะว่าอย่างน้อยเค้าแช่ไว้ (พอดีเคยเจอแบบแช่ก็ไม่แช่ ล้างก็ล้าง มากรณีนี้คิดว่าแช่ก็ดีแล้ว) ล้างออกง่ายนิดเดียว
คุณบอกว่าวันธรรมดามีคนมาทำงานบ้าน เพราะฉะนั้นวันธรรมดาหน้าที่คือแกะอาหารใส่ถุง กะล้างจาน ก็ดูไม่นักหนาสาหัสอะไรเท่าไหร่ เชื่อว่าคุณทำได้ค่ะ
เสาร์อาทิตย์ บ้านก็คงไม่สกปรกมากรึเปล่าคะ เนื่องจากวันธรรมดาก็มีคนทำตลอด ลองต่อรองกับพี่เค้าว่า เสาร์อาทิตย์ขอตื่นสายหน่อยได้มั๊ย วันธรรมดาตื่นเช้าทุกวันแล้ว
ส่วนเรื่องหน้าที่แม่บ้าน เค้าจะทำหรือไม่ทำ ก็แล้วแต่เขา ส่วนคุณก็ทำหน้าที่ให้ดีที่สุด
เชื่อว่าเรื่องทำงานบ้านไม่ใช่ปัญหาของคุณเลย คุณมีปัญหากับตัวตนของพี่สะใภ้มากกว่า
และแน่นอนมันจะเรื้อรังแบบนี้ไปตลอดชีวิตเพราะพี่ชายคุณแต่งงานกับเค้ามีลูกกับเค้า
ต้องทำใจค่ะ ผู้หญิงคนนี้คือคนคนนึงในครอบครัวไปแล้ว ตัดปัญหาด้วยการคิดว่าช่วยๆกันไป อะลุ่มอะล่วยกันไป ถ้ามันไม่ได้จริงๆ แล้วค่อยย้ายออก
โตๆกันแล้ว คิดและทำในสิ่งที่ถูกต้องดีกว่าค่ะ
ตัวเราเองคือคนที่รู้ที่สุดว่าควรหรือไม่ควรทำอะไร..
มีอะไรคับอกคับใจอยากให้ปรึกษาผู้ใหญ่ที่ไว้ใจได้ค่ะ
บางครั้งความคิดเราเองคนเดียวอาจจะตัดสินใจทำอะไรไปด้วยความรู้สึกของตัวเอง
โดยที่ไม่รู้ด้วยว่าถูกหรือผิด
พี่เองก็เคยโดนพี่เขยไล่ออกจากบ้านเพราะเค้าคิดว่าพี่เป็นมือที่สามที่ทำให้ครอบครัวเค้าทะเลาะกัน
บอกตรงๆ งงมาก..แต่ก็ออกนะ เพราะอยากให้ครอบครัวของพี่สาวอยู่รอดและเพื่อหลานด้วย
แต่ออกมาแล้วพอทะเลาะกันอีกก็เรียกให้เข้าไปดูหลานกับพี่สาว เพราะพี่เขยจะกลับบ้านแม่ ซะงั้น..
ดีกันไล่เรา โกรธกันเรียกกลับ..จะบ้า..
แต่ตอนนี้มีบ้านอยู่เป็นของตัวเองแล้วค่ะ อยู่คนเดียวสบายใจดี
ถึงจะเหงาบ้างก็ยังดีกว่าที่จะอึดอัดใจ..(อันนี้คิดเองนะ)
ถามความรู้สึกของคุณแม่ของน้องบ้างนะคะ..
ปรึกษาท่านบ้างแล้วอธิบายความเป็นไปบอกถึงเหตุผลที่เราต้องออกมาด้วย
ท่านจะได้เข้าใจแล้วไม่คิดว่าเราเป็นเด็กพอโมโหหรือไม่พอใจก็หนีก็ไม่เอาอะไรอีก
ความรู้สึกของคนที่รักเราอย่างหมดหัวใจของท่านเลย สำคัญที่สุดในตอนนี้นะคะ..สู้ๆค่ะ
ถ้าเป็นเรานะเหรอ...เราจะไม่พูดไม่คุยกับนังสะไภ้เลยล่ะ
แล้วก็ถือว่าเป็นบ้านพี่ชั้นเหมือนกัน...แกไม่ทำชั้นก็ไม่ทำ
ของใครของมันสิย่ะ...ถ้าขี้เกียจนักก็ปล่อยให้หนอนขึ้นตัวแกเหอะ555+
ชินแล้วพี่สะไภ้ขี้เกียจ และออกลายเลวๆ เมื่อก่อนเคยอยู่ด้วยกันมันก็ไม่ทำไรเลย เราต้องคอยกวาดบ้าน ถูบ้าน ล้างห้องน่ำ ให้ตอนที่ย้ายเข้ามาแรกๆ โห ลมแทบจับ บ้านไม่ได้ผ่านการกวาดเลยซักครั้ง มีแต่รอยฝุ่นจับหนามากกับรอยรองเท้าเป็นรอยว่าเดินไปไหน(เขาใส่รองเท้าเข้าบ้านและก็ขึ้นไปชั้นบนกันด้วยแล้วก็ถอดไว้หน้าประตูห้องนอน)ดีน๊ะที่ไม่ต้องล้างจานด้วยเพราะเขาให้สามีเขาล้าง555และที่บ้านมีครัวนะอยู่หลังบ้านแต่เขาก็ไม่เคยใช้กัน เขาย้ายเตาแก๊สไปไว้หน้าห้องนอนแล้วห้ามคนอื่นใช้ด้วย แล้วในห้องก็มีเตาไมโครเวฟ
มีกาน้ำร้อน มีถ้วยชาม คิดว่าถ้าล้างชามในห้องนอนได้คงล้างไปแล้ว ขอบอกว่าทุกอย่างที่เล่าล้วนเป็นความจริง ปัจจุบันเขาย้ายกันไปแล้วดีใจเป็นที่สุด แล้วเขายังคอยพูดเป่าหูให้สามีไม่เอาพ่อแม่พี่น้อง ไม่เคยมาดูแม่แล เวลาป่วยก็ไม่เคยถามไม่เคยมาดูเหมือนกันทั้งที่บ้านห่างกันแค่ห้าเสาไฟฟ้าแล้วสามีคุณเธอ ก้อ ฟายยยยยมากกกก ดันเชื่อเมียด้วย แต่ที่เราแค้นมากคือมานว่าแม่แล้วบอกว่า เราขาดกันนับแต่นี้ ปัจจุบันเลยกลายเป็นลูกสาวคนเดียวแล้วจ้า
เห็นด้วยกับความคิดเห็น 13 ค่ะ
ลองคิดซะว่าทำเพื่อพี่ชายนะคะ
อย่างน้อยพี่สะไภ้และพี่ช่ยก็มีบุญคุณที่ทำให้เราไม่ต้องมีภาระค่าใช้จ่ายมากขึ้น
ไม่ต้องไปเจอกับอันตรายข้างนอก เด๋วนี้ผู้หยิงตัวคนเดียว อยู่คนเดียวอันตรายนะคะ
ถือเป็นการตอบแทนคุณเค้านะคะ
อดทนนิดหนึ่งนะคะ ใช้โอกาสนี้ค่อยๆเก็บเงินใป
พอเรามีความสามารถพอที่จะดูแลตัวเองได้
ก็ค่อยออกมาซื้อบ้านซื้อรถแล้วดุแลตัวเองไป
แต่ตอนนี้ถ้าเราต้องพึ่งพาอาศัยกันอยู่ ก็ถือว่าช่วยๆกันไปนะคะ
อย่างน้อยถึงพี่สะไภ้คุณไม่ได้ทำงานบ้านอะไรเลยหรือขี้เกียจมาก
แต่เค้าก็เป็นคนที่พี่ชายคุณเลือกแล้วค่ะ คงมีไรดีมั่งอะเน๊อะ
สู้ๆ ค่ะ สู้ ๆ "ผูหญิงคิดบวก ยิ่งสวยขึ้นไง"