ตอนนี้อยากได้กำลังใจมากที่สุดค่ะ T T
bambies56เรารู้จักผู้ชายคนหนึ่งอายุมากกว่าเรา 11 ปี ตั้งแต่ 2 ปีก่อน เรารู้จักเค้าตั้งแต่เค้าก่อนหย่า จนกระทั่งเห็นเค้าช่วงที่เค้าหย่าแล้ว เรารู้เลยว่าเค้าเจ็บปวดมากแค่ไหนกับการหย่าที่ผ่านมา ทำให้เค้าไม่เหลืออะไร เราพึ่งได้เห็นน้ำตาครั้งแรกจากผู้ชายคนนั้น เราอยู่เคียงข้างเค้าตลอดเวลา เค้ามักจะบอกเราอยู่เสมอว่า มันทำให้เค้าไม่กล้ารักใครอีก จะเห็นแก่ตัว และปิดตัวเอง แม้แต่เราเค้าก็บอกว่าไม่กล้ารัก เพราะก็กลัวว่าเจ็บอีก ทั้งที่เค้าก็ชอบเรามาก แต่กำลังยั้งใจอยู่ เค้าบอกอย่างงั้น
แล้วเราก็สนิทกันมาเรื่อยๆ ร่วม 2 ปี ทุกคืนเราจะคุยกันจนกระทั่ง เค้าหลับไป เมื่อวันที่ 11 ก.ค.ที่ผ่านมา เรายังบอกเค้าเลยว่า นี่ครบรอบ 2 ปีแล้วนะที่รู้จักกัน ตลอดเวลาเค้าเจอปัญหาอะไร เค้าจะตั้งบริษัทก็จะโทรมาเล่าให้เราฟังทุกอย่าง เราช่วยทุกอย่างที่ทำได้ แค่เพียงเค้าเอ่ยปาก หาลูกค้าให้เค้า ติดต่อ connection ทุกอย่างที่เรามี เมื่อ 3 เดือนก่อน เรายังแซวๆเค้าว่าเปิดใจรึยัง เพราะเราก็บอกว่าเราชอบเค้ามากแล้วนะ (ถึงแม้ไม่บอก เค้าก็รู้อยู่แล้ว) เค้าก็ยังบอกเราว่า ทุกวันนี้ยังเอาตัวไม่รอดเลย ตัวคนเดียวยังลำบากเลย วันๆเอาแต่ทำงาน หาเงิน นี่ก็เงินก็ติดลบอยู่ทุกเดือน ด้วยเหตุผลนี้เราถึงช่วยเค้าทุกอย่างเพื่อให้เค้ามีเงิน หลายครั้งเค้ามักบอกเราอยู่เสมอว่าเค้าไม่คิดจะมีใครอยู่แล้วเหมือนเข็ดจนกระทั่งวันนี้ ทำงานเสร็จก็กลับบ้าน ใครชวนไปไหนก็ไม่ไป ปิดตัวเองตั้งแต่วันที่หย่ากับแฟน แล้วเค้าก็ไม่กล้าที่จะรักเรา เพราะเค้ารู้สึกว่าตัวเองมีตำหนิ อยากอยู่คนเดียว อยากเอาแต่ทำงานๆ ไม่คิดอะไร >> คำพูดของเค้ามันทำให้เรายิ่งเห็นใจ แล้วคิดว่าไม่เป็นไร เค้าคงเจ็บมากจากครั้งก่อน
แล้ววันเวลาก็ผ่านไป เราก็ยังคุยกันทุกคืน แต่เดือนที่แล้วเริ่มมีหายไปบางคืน เค้าคงงานหนักมั้ง เราคิดอย่างงั้น แล้วอาทิตย์ที่แล้วดูเค้าอารมณ์ดี เราก็ยังคุยกันจนเค้าหลับเหมือนคืนที่ ผ่านๆมา จนมาเมื่อวานเราได้ไปเจอคำพูดของเพื่อนเค้าที่ประกาศกลางเว็บบอร์ดว่า ผู้ชายคนนี้กำลังจะสละโสด จะแต่งงานต้นเดือนหน้า ที่สยามอินเตอร์คอน เราบอกตรงๆว่าเราช๊อคมาก เรามือเย็น เท้าเย็น เหมือนหัวมันลอยๆ เพราะมันไม่มีวี่แววเลย มันแค่อีกอาทิตย์กว่าๆ ทุกอย่างมันเร็วมาก เราตั้งรับไม่ทัน เรายืนนิ่งๆ แบบเหวอๆ งงๆ สักพักโทรไปบอกเพื่อนเรา เพื่อนก็อึ้งช๊อคพอๆกับเรา แล้วเพื่อนเองยังไม่เชื่อด้วยซ้ำบอกให้เราเช็คให้ดี เราคิดว่าเราคงโทรถามเค้าพรุ่งนี้ดีกว่า (ก็คือเมื่อวาน) ตลอด คืนเราได้แต่คิดวนไปวนมา ไม่ว่าปัญหาเรื่องการเงินที่เค้าเล่า ว่าทุกวันนี้ไม่รู้จะกินอะไร ตัวเองยังเอาตัวไม่รอด เพราะหลายครั้งเค้าถึงกับไม่กินข้าวเย็น เราต้องซื้อขนมหรืออะไรไปฝากเค้าเสมอ ตลอดเวลาที่ผ่านมาสรุปว่าเราช่วยเค้าเก็บเงินเพื่อแต่งงานกับผู้หญิงคนนี้สินะ
พอมาเมื่อวาน เราถามเค้าไปตรงๆ แต่พยายามกลั้นน้ำตาให้มากที่สุด เค้าตอบว่าใช่จะแต่ง (น้ำเสียงปกติมาก) แล้วเรายังพูดต่อว่ามีข่าวดีอย่างงี้ทำไมไม่บอกกัน มันอีกแค่อาทิตย์เดียวเอง แล้วไม่รู้สึกไรบ้างหรอ เหมือนเราถูกหลอกไงไม่รู้ตลอดเวลา เค้าก็บอกเราว่าอย่าคิดแบบนั้นเลย แล้วเราก็ถามว่า "จัดวันไหน" เค้าตอบอย่างเดียวว่ายังไม่รู้ (ก็ยังโกหกอีกเนาะ) "เป็นสาวที่ไหนหรอ" เค้าบอกว่า "มันเรื่องส่วนตัวของชั้น ทำไมเธอถึงอยากรู้เรื่องของชั้นทุกอย่าง"
เราเลยถามไปอีกว่า "แล้วคิดจะบอกเรามั้ยเรื่องแต่งงาน" เค้าบอกว่า "คงไม่บอก เพราะเราไม่เกี่ยวไรกันอยู่แล้ว ตลอดเวลาเค้ารู้สึกอึดอัดกับเรามาก รู้สึกว่าเรารู้เรื่องของเค้ามากไปไม่ว่าเรื่องงานหรือเรื่องส่วนตัว เราคือตัวอันตราย" เราบอกตรงๆนะว่าเค้าเป็นฝ่ายเล่าให้เราฟังเอง มีความทุกข์ก็มาระบายให้เราฟังตลอด เราก็ได้แต่ให้กำลังใจ เราช่วยเค้าคิด ช่วยเค้าทำงานตลอเวลาที่ผ่านมา
เราเลยบอกเค้าว่า "แล้วอึดอัดกัน ทำไมไม่พูดตรงๆ ปล่อยให้มันยาวนานขนาดนี้ได้ไง" เค้าได้แต่ว่าเรา ว่าเราชอบอยากรู้เรื่องของเค้า เค้าไม่ชอบเราตรงนี้ ดูเหมือนเค้าไม่ยอมตอบอะไร และ เราไม่มีสิทธิ์ถามอะไรเค้าได้เลย เค้าเอาแต่ว่าว่าเราอยากรู้เรื่องของเค้า "แล้วตกลงพี่เห็นเราเป็นเพื่อน หรือ น้อง หรืออะไร" เค้าบอก "ไม่รู้" ดูเหมือนเราจะไม่ได้คำตอบอะไรจากเค้าเหมือนเดิม เค้าพูดแค่ว่า "เราเป็นคนดี" ทำไมมันกลายเป็นสถาณการณ์แบบนี้ก็ไม่รู้ ยิ่งคิดยิ่งเสียใจ เราเลยขอถามคำถามสุดท้ายจริงๆก่อนวาง ว่าเธอคนนั้นรู้จักก่อนหรือหลังเราเค้าตอบว่าหลังเรา คิดๆดู ก็ราวๆปีกว่า แล้วเราก็อวยพรเค้าแล้วก็วางลง เราเสียใจ เค้าไม่เคยพูดความจริงไรเลย
ตลอดเวลาที่ผ่านมายังคุยกับเราได้ทุกคืน เหมือนไม่มีอะไร บอกแต่ว่าปิดตัวเอง ไม่กล้ารักใคร และหลายๆครั้ง เค้าก็พูดเองขึ้นมาลอยๆว่า ไม่รู้จะอยู่คนเดียวเป็นโสดไปทำไม น่าจะหาแฟนสักคน อาทิตย์ก่อนยังชวนเราไปเที่ยว แต่เราคิดว่ามันดึกแล้ว เลยไม่ไป ดูๆไป เค้าก็เหมือนหลอกแฟนเค้าเหมือนกัน หลังจากคุยเสร็จเราวางหูมาแบบงงๆ เมื่อวานเราไม่ร้องไห้แต่ไม่ได้หลับเลย รู้สึกว่าสมองมันลอยๆ งงๆไงไม่รู้ วันนี้ตอนเช้าฝนตก บรรยากาศเศร้ามากๆ น้ำตาเราก็ไหลลงมาเรื่อยๆ ไม่คิดว่าตัวเองจะถูกหลอกมากว่า 2 ปี มาวันนี้เรากลายเป็นตัวอันตราย เราไม่ได้เจ็บว่าถูกหลอก แต่ทำไมเค้าดูเหมือนไม่มีหัวใจเลย มาวันนี้บอกว่าเราไม่ได้เกี่ยวอะไรกัน แต่ถ้าอยากคุย ก็ยังโทรมาหากันได้เหมือนเดิม (พูดเหมือนเลือกได้จัง) เราคงคิดว่า มันคงต้องจบแบบนี้ และจากไปแบบนี้
หลายคืนก่อน เค้ายังคุยขำๆว่า เค้าจะไม่เอาพอลล่ามาเป็นแม่ของลูก เรางงว่าทำไม? เค้าบอกว่าเดี๋ยวนี้พอลล่าแต่งตัวโป๊ทั้ง MV และโฆษณา ทั้งที่เมื่อก่อนดูน่ารัก เค้าดูแล้วรู้สึกเสียของ (เออ เอากะเค้าสิ จริงๆอยากบอกว่า พอลล่าก็คงไม่เอาพี่หรอก)
มาถึงตรงนี้ ขอบคุณนะคะ สำหรับพื้นที่เล็กๆแห่งนี้ ที่ให้เราเอามาเป็นที่ระบาย ขอบคุณเพื่อนๆจีบันทุกคนที่ต้องมาอ่านยาวๆ เราไม่เคยคิดว่าจะต้องมาเขียนระบายเรื่องแบบนี้ในที่แห่งนี้ แต่รู้มั้ยคะว่าย้อนเวลาไป 3 ปีก่อน เราเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่เคยรักการแต่งตัว และแต่งหน้า เราไม่เคยสนใจตัวเอง จนกระทั่งเรารู้จักผู้ชายคนนี้ ตอนอายุ 27 พร้อมกับเว็บจีบันแห่งนี้ เพื่อนๆที่นี่ ไม่ว่าพี่จีน หรือเพื่อนๆทุกคน สอนให้เราแต่งหน้า และทำผมออกมาสวยๆ เราสวยขึ้นตั้งแต่รู้จักจีบัน มันทำให้เรารู้ว่าเราอยากสวยเพื่อให้ผู้ชายคนนี้เห็นทุกวัน แต่วันนี้ เราก็จะสวยต่อไปเพื่อตัวเราเอง
ขอบคุณนะคะ
Discussion (56)
ArtZ >> คำพูดไม่แรงไปหรอกค่ะ เพื่อนเราเค้าพูดแรงกว่านี้อีก เพราะเค้าก็โดนเราขอร้องช่วยผู้ชายคนนี้ตั้งเยอะ พอมาเป็นแบบนี้คุณเพื่อนแทบอยากจะไปกรี๊ดหน้างานแต่งเค้าแทนเราด้วยซ้ำ แต่คุณ ArtZ โชคดีนะคะที่เจอคนที่ดี ขอให้เป็นคนที่ใช่นะคะ
Cottonbuddy, wonder_kj >> จะพยายามค่า เราต้องสวยให้ชายใจสลาย
" เวลา " เท่านั้นที่จะช่วยให้ทุกอย่างค่อย ๆ ดีขึ้น
เข้มแข็ง และ รักตัวเองมาก ๆ นะคะ
ผู้หญิงอย่าหยุดสวยย ^^
โห... สำหรับเรา เรื่องนี้เป็นเรื่องสะเทือนใจ กระชากอารมณ์ที่สุด
ตั้งแต่เจอกระทู้อกหักรักคุดมาเลยนะเนี่ย
...
ตอนเรารู้จักแฟนเราใหม่ๆ ก็คล้ายๆ แบบนี้ เลยนึกภาพออกอะค่ะ
กล่าวคือ อายุห่างกัน 10 ปี up แล้วก็เป็นช่วงชีวิตที่ลำบาก
เราก็ช่วยเหลือเค้าทุกอย่างเท่าที่จะทำได้ ไม่ว่าเรื่องงานเรื่องส่วนตัว
ยืนหยัดอยู่เคียงข้างเค้ามาตลอดทุกสถานการณ์
นอนคุยโทสับกันทุกคืน รู้เรื่องความเป็นไปของกันและกันทุกอย่าง เหมือน จขกท. เลย
แต่เราอาจจะโชคดีกว่า
เพราะทุกวันนี้ก็ยังคบกัน ดูแลกันและกัน ทุกอย่างก็ดีขึ้นตามลำดับ
ผ่านมาหลายปี แม้ยังไม่มีโครงการจะแต่ง แต่เค้าก็ยืนยันว่า
ทุกสิ่งที่เราเคยทำให้ มันจะไม่มีวันสูญเปล่า
ซึ่งจริงๆ อาจจะไม่ใช่เรื่องของความโชคดีก็ได้
แต่มันเป็นเรื่องจิตใจและสำนึกของความเป็นมนุษย์
ที่รู้จักที่จะเป็นผู้รับและผู้ให้ และมีความเป็นผู้ใหญ่พอ
...
ดูจากอายุของคุณ ( ปัจจุบันน่าจะ 30 ) และบอกว่าห่างกับเค้า 11 ปีเนี่ย
เค้าก็ไม่ใช้เด็กๆ แล้วนะ ทำไมทำอะไรไม่มีวุฒิภาวะเลย
แล้วเท่าที่เล่ามา เอาเวลาที่ไหนไปคบคนอื่นจนถึงขั้นแต่งงานเนี่ย
ในเมื่อคุยกับคุณอยู่ทุกคืน... จนหลับ !!!
...
คุณเห็นใจเค้า สงสารเค้า ที่จมอดีตปิดตัวเอง
คุณรู้เรื่องเค้าทุกเรื่องทุกอย่าง ถ้าเค้าไม่เล่าเอง ใครจะไปบีบคอให้เค้าเล่าได้วะ
ช่วยเหลืออะไรมาตั้งมากมาย เพราะหลงคิดว่าลำบาก
วันนี้กลับมาบอกว่าเราเป็นตัวอันตราย บ้าไปแล้ว !!!
ผู้ชายคนนี้โกหกชนิดไม่น่าให้อภัย ตัดใจเถอะค่ะ
มันอาจจะยาก ยากมากกกก ถ้าคุณชอบเค้ามาก ผูกพันกับเค้า หรือหลงรักเค้าไปแล้ว
เข้าใจ... เข้าใจ...
แต่คำพูดของเค้ามันไม่ใช่แค่ใจดำ นี่มันอำมหิตชัดๆ
ขอให้ จขกท. เข้มแข็งและผ่านไปให้ได้นะคะ
ถ้าที่ผ่านมา ชีวิตเค้ารันทดอดอยากจริง
แล้วอยู่ๆ วันนึงก็มีข่าวว่าจะแต่งงานปุบปับไม่มีเหตุผลแบบนี้
เค้าอาจจำเป็นต้องแต่งเพราะบังเอิญไปตกถังเข้าก็ได้ ไม่ได้ดูถูกนะเนี่ย
แต่อำมหิตแบบนี้ ใครได้ไปก็ช้ำใจ ทนอยู่ด้วยได้ไม่นานหรอกค่ะ
ขอให้ความจริงใจของ จขกท. ส่งผลให้เจอคนที่ดีกว่าค่ะ
สวยไว้รอเจอคนที่ดี คิดถูกแล้วค่ะ สู้ต่อไปนะคะ
** คำไหนแรงไปต้องขอโทษนะคะ อินจัดไปหน่อย แฮ่