เพื่อนๆ เคยเหนื่อยใจกับงานตัวเองบ้างมั้ย
TaKloM6เคยมีมั้ยคะที่เราพยายามทำงานอย่างเต็มที่แล้วบ้างทีจุดเล็กๆ จุดนึงก็ทำให้เราเหนื่อยใจกับงานได้เหมือนกัน
เรามีอาชีพเป็นอาจารย์อยู่โรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่งในต่างจังหวัด เรื่องเล็กๆ น้อยๆ แต่ทำให้เราเหนื่อยใจมีหลายอย่างมาก จนวันนี้ไม่รู้สิเหมือนเหนื่อยๆ ใจมากกว่าทุกครั้งทั้งๆ ที่ปัญหามันก็นิดเดียวจริงๆ
เรื่องมันเกิดจากเมื่อวานเรานั่งคุยกับอาจารย์คนหนึ่งก็คุยกันเรื่องเด็กฝึกงานฝ่ายเค้าเด็กฝึกงานน้อยอยากจะขอฝ่ายเราไปช่วยงาน ขอเป็นนักเรียนหญิง เราก็บอกไปว่านักเรียนฝึกงานที่เป็นผู้หญิงห้องเรามีคนเดียว สักพักเด็กคนนั้นก็เดินมาเราก็ชี้ไปว่าเนี๊ยะ .... คนนี้ค่ะ เด็กก็ถามว่ามีอะไร เราก็บอกไปว่าพอดีอาจารย์เค้าจะมาขอยืมตัวไปช่วยงานที่ห้องเค้า เด็กคนนั้นก็เกิดอาการงอแงไม่อยากไปบอกว่าอาจารย์ห้องนั้นด่าเค้าประจำ เราก็เลยแนะนำไปว่าก็อย่าพอเพื่อนไปนั่งคุยในเวลาฝึกงานสิเค้าจะได้ไม่ด่า สักพักพอเรากลับเข้าห้องเห็นเด็กคนนี้ร้องไห้ออกจากห้อง เราก็งง.... ถามหัวหน้าว่าเกิดอะไร หัวหน้าก็บอกว่าเด็กคนนี้บอกว่าโดนย้ายไปห้องข้างๆ ทั้งๆ ที่ไม่ได้ย้ายเค้าแค่ขอยืมตัว เราก็ยิ่งงง ก็คุยกับหัวหน้าอยู่ว่าเมื่อกี้เจอกันเราก็บอกว่ายืมตัวไม่ได้ให้ย้าย.....เครียดเลย เด็กคนนั้นไม่กลับมาฝึกงานอีกเลย โทรไปบอกพ่อให้โทรมาคุยกับหัวหน้าฝ่ายวิชาการเรื่องฝึกงานว่าจะไม่ฝึกแล้ว
พอมาวันนี้เจอเพื่อนของเด็กคนนั้นเรียกมาถาม เพื่อนของเด็กคนนั้นก็บอกว่าเราเป็นคนไล่เป็นคนย้ายเค้า
โห.....อึ้งเลย เราก็บอกว่าเราไม่ได้ไล่ ไม่ได้ย้าย เค้าก็พูดต่ออีกว่าก็เราบอกเค้าว่าต่อไปนี้อย่าเอาเพื่อนไปนั่งคุยแล้วกันเค้าจะได้ไม่ด่า แค่นี้อ่ะค่ะเรางงมากเลย ก็เราแนะนำแค่เพราะปกติแล้วเวลาอยู่ในห้องเด็กคนนี้จะพาเพื่อนมานั่งคุยในห้องฝึกงานในเวลางาน เราเหนื่อยใจมาก...ทั้งเรื่องงานที่เหนื่อยมากพอแล้ว....มาเจอเด็กพูดแบบนี้อีก เหนื่อยจริงๆ ค่ะไม่รู้จะทำยังไงดี
เพื่อนๆ แนะนำเราหน่อยว่าเราควรจะทำไงดีกับสภาพจิตใจเรา ตอนนี้เราเหนื่อยมากเลยล่ะค่ะ
Discussion (6)
ถ้าเราทบทวนดูแล้วว่า การกระทำของเราไม่ได้ก้าวก่าย
หรือล้ำเส้นหน้าที่ใคร ก็อย่าไปคิดมาก ทำดีที่สุดแล้ว
ยังจะมาว่าเราอีก อย่าหมดกำลังใจแค่เรื่องแค่นี้นะคะ
ทำใจให้สบาย แล้วเอาพลังกลับคืนมาทำงานใหม่ๆต่อดีกว่าค่ะ
เด็กสมัยนี้มันไม่รู้จักคิด
ทางโรงเรียนส่งมาฝึกงานก็ต้องทำงานของตัวเองที่ได้รับมอบหมายให้เสร็จสิ้นไม่ใช่ทิ้งงานกลางคัน
ถ้าเค้่าทำตัวแบบนี้ต่อไปภายภาคหน้าเค้าจะสำนึกได้เองแหล่ะคะและอาจฝึกไม่ผ่านด้วย
เราว่าบางทีเด็กเค้าขาดวุฒิภาวะหลายๆอย่างเค้ายังแยกไม่ออกหรอกค่ะไว้เวลาเค้าได้เข้ามาเป็นหัวหน้าหรือนายคนเค้าจะรู้เองที่เราบอกเราว่าก็แค่อยากให้เค้าได้ดีทำแต่สิ่งดีๆและถูกต้องถ้าเค้าคิดว่าสิ่งที่เราบอกเราสอนมันเป็นการว่าหรือไล่เค้ามันก็จนใจอ่ะเนอะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆสู้ๆๆๆๆๆๆ
แต่ส่วนมาเราจะมีปัญหากับคนมากกว่างาน
ยังไงก็อย่าเครียดให้มากนะ
มีเวลาก้พักผ่อนบ้าง ลางานไปเปิดหุเปิดตาบ้าง
คนเราทำงานตลอดเวลามันก้มีเครียดมีโอเวอร์โหลดกันค่ะ
หาเวลาไปชาร์ตพลังให้ตัวเองกลับมาเต็ม100นะคะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ