เพื่อนๆ เคยเหนื่อยใจกับงานตัวเองบ้างมั้ย

เคยมีมั้ยคะที่เราพยายามทำงานอย่างเต็มที่แล้วบ้างทีจุดเล็กๆ จุดนึงก็ทำให้เราเหนื่อยใจกับงานได้เหมือนกัน 
      เรามีอาชีพเป็นอาจารย์อยู่โรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่งในต่างจังหวัด  เรื่องเล็กๆ น้อยๆ แต่ทำให้เราเหนื่อยใจมีหลายอย่างมาก  จนวันนี้ไม่รู้สิเหมือนเหนื่อยๆ ใจมากกว่าทุกครั้งทั้งๆ ที่ปัญหามันก็นิดเดียวจริงๆ
      เรื่องมันเกิดจากเมื่อวานเรานั่งคุยกับอาจารย์คนหนึ่งก็คุยกันเรื่องเด็กฝึกงานฝ่ายเค้าเด็กฝึกงานน้อยอยากจะขอฝ่ายเราไปช่วยงาน  ขอเป็นนักเรียนหญิง  เราก็บอกไปว่านักเรียนฝึกงานที่เป็นผู้หญิงห้องเรามีคนเดียว  สักพักเด็กคนนั้นก็เดินมาเราก็ชี้ไปว่าเนี๊ยะ .... คนนี้ค่ะ  เด็กก็ถามว่ามีอะไร  เราก็บอกไปว่าพอดีอาจารย์เค้าจะมาขอยืมตัวไปช่วยงานที่ห้องเค้า  เด็กคนนั้นก็เกิดอาการงอแงไม่อยากไปบอกว่าอาจารย์ห้องนั้นด่าเค้าประจำ  เราก็เลยแนะนำไปว่าก็อย่าพอเพื่อนไปนั่งคุยในเวลาฝึกงานสิเค้าจะได้ไม่ด่า  สักพักพอเรากลับเข้าห้องเห็นเด็กคนนี้ร้องไห้ออกจากห้อง   เราก็งง.... ถามหัวหน้าว่าเกิดอะไร หัวหน้าก็บอกว่าเด็กคนนี้บอกว่าโดนย้ายไปห้องข้างๆ ทั้งๆ ที่ไม่ได้ย้ายเค้าแค่ขอยืมตัว  เราก็ยิ่งงง  ก็คุยกับหัวหน้าอยู่ว่าเมื่อกี้เจอกันเราก็บอกว่ายืมตัวไม่ได้ให้ย้าย.....เครียดเลย  เด็กคนนั้นไม่กลับมาฝึกงานอีกเลย  โทรไปบอกพ่อให้โทรมาคุยกับหัวหน้าฝ่ายวิชาการเรื่องฝึกงานว่าจะไม่ฝึกแล้ว 
      พอมาวันนี้เจอเพื่อนของเด็กคนนั้นเรียกมาถาม  เพื่อนของเด็กคนนั้นก็บอกว่าเราเป็นคนไล่เป็นคนย้ายเค้า 
 โห.....อึ้งเลย  เราก็บอกว่าเราไม่ได้ไล่  ไม่ได้ย้าย  เค้าก็พูดต่ออีกว่าก็เราบอกเค้าว่าต่อไปนี้อย่าเอาเพื่อนไปนั่งคุยแล้วกันเค้าจะได้ไม่ด่า  แค่นี้อ่ะค่ะเรางงมากเลย ก็เราแนะนำแค่เพราะปกติแล้วเวลาอยู่ในห้องเด็กคนนี้จะพาเพื่อนมานั่งคุยในห้องฝึกงานในเวลางาน   เราเหนื่อยใจมาก...ทั้งเรื่องงานที่เหนื่อยมากพอแล้ว....มาเจอเด็กพูดแบบนี้อีก เหนื่อยจริงๆ ค่ะไม่รู้จะทำยังไงดี

เพื่อนๆ แนะนำเราหน่อยว่าเราควรจะทำไงดีกับสภาพจิตใจเรา  ตอนนี้เราเหนื่อยมากเลยล่ะค่ะ

Discussion (6)

ทำงานทุกอย่างย่อมมีปัยหาค่ะ
แต่ส่วนมาเราจะมีปัญหากับคนมากกว่างาน
ยังไงก็อย่าเครียดให้มากนะ
มีเวลาก้พักผ่อนบ้าง ลางานไปเปิดหุเปิดตาบ้าง
คนเราทำงานตลอดเวลามันก้มีเครียดมีโอเวอร์โหลดกันค่ะ
หาเวลาไปชาร์ตพลังให้ตัวเองกลับมาเต็ม100นะคะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
ปัญหามีอยู่ทุกที่แหล่ะค่ะ  อย่าเครียดไปกับมัน
ถ้าเราทบทวนดูแล้วว่า  การกระทำของเราไม่ได้ก้าวก่าย
หรือล้ำเส้นหน้าที่ใคร  ก็อย่าไปคิดมาก ทำดีที่สุดแล้ว
ยังจะมาว่าเราอีก  อย่าหมดกำลังใจแค่เรื่องแค่นี้นะคะ
ทำใจให้สบาย  แล้วเอาพลังกลับคืนมาทำงานใหม่ๆต่อดีกว่าค่ะ


เด็กสมัยนี้มันไม่รู้จักคิด

อย่าคิดมาเกินไปนะคะ ไม่ดีต่อสุขภาพเรา  เรื่องการปกครองคนนี่ทำยากค่ะเราว่าปล่อยๆไปเหอะไม่ต้องไปทำอะไรมาก  คนเรามีนิสัยแตกต่างกันไปยิ่งเด็กนี่ไม่ต้องพูดเลยค่ะเอาใจลำบาก ปกครองและดูแลยาก  เราทำได้ดีที่สุดแล้วนอกนั้นปล่อยวางไปเลยค่ะ  งานทุกคนย่อมมีอุปสรรคเหมือนกันทั้งนั้นขนาดเราๆยังเบื่อทั้งงานและคนเลยค่ะ  เจอปัญหามากกว่า จขกท เยอะทั้งโดนกลั่นแกล้ง โดนอิจฉา โดนนินทา โดนพูดจาไม่ดีใส่  แต่เราก็สู้ค่ะสู้เพื่อตัวเราเพราะเรายึดในสิ่งที่ถูกต้องและพูดความจริงและสุดท้ายคือปล่อยวาง  ปล่อยให้เค้าทำไปใครจะทำไรก็ทำ ไม่ยุ่ง ไมสน ดูซิว่าถ้าขาดเราไปใครจะทำอะไรได้บ้าง อย่าไปคิดมากนะคะ
เป็นกำลังใจให้นะคะคิดไว้ว่ามีงานทำยังดีกว่าหลายๆคนที่ไม่มีงานหรือหางานตอนนี้
ทางโรงเรียนส่งมาฝึกงานก็ต้องทำงานของตัวเองที่ได้รับมอบหมายให้เสร็จสิ้นไม่ใช่ทิ้งงานกลางคัน
ถ้าเค้่าทำตัวแบบนี้ต่อไปภายภาคหน้าเค้าจะสำนึกได้เองแหล่ะคะและอาจฝึกไม่ผ่านด้วย
เราว่าบางทีเด็กเค้าขาดวุฒิภาวะหลายๆอย่างเค้ายังแยกไม่ออกหรอกค่ะไว้เวลาเค้าได้เข้ามาเป็นหัวหน้าหรือนายคนเค้าจะรู้เองที่เราบอกเราว่าก็แค่อยากให้เค้าได้ดีทำแต่สิ่งดีๆและถูกต้องถ้าเค้าคิดว่าสิ่งที่เราบอกเราสอนมันเป็นการว่าหรือไล่เค้ามันก็จนใจอ่ะเนอะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆสู้ๆๆๆๆๆๆ