***

แฟนเราก็อายุสามสิบกว่าๆนี้แหละ เป็นพวกแบบ ... ไม่ค่อยยอมรับอายุตัวเอง(ว่าแก่!!) แต่เราก็ยี่สิบต้นๆนะ แล้วก็ไม่ได้รุ้สึกว่าแฟนเป็นคนแก่หรือเป็นผู้ใหญ่กว่าเลย เค้าจะเป็นผู้ใหญ่เวลาที่เราต้องการ พูดจาเป็นหลักการ และเป็นที่ปรึกษาที่ดี ในยามที่เรามีปัญหา (คิดว่าคงจะเป็นเหมือนคนที่ จขกท. กำลังดูๆอยู่) เราว่า จขกท. น่าจะดีใจนะคะที่เจอผู้ชายแบบนี้ (เรารุ้สึกแบบนั้น) ผู้ชายวัยนี้จะรู้ว่า..เค้าควรยืนอยู่ตรงไหน ระหว่าง "โลกของฉัน โลกของเรา และโลกของเธอ" (หรือแล้วแต่คนหว่า!!) ----------------------------------------------- แค่เรื่องที่ต้องคิดในชีวิตประจำวันก็มากพอแล้วค่ะ ถ้ารู้สึกดีที่ได้คุยกัน รุ้สึกได้ว่าเค้าเป็นห่วงเรา ปรารถนาดีต่อเรา อยากให้เราพบเจอแต่สิ่งดีดี แค่นี้ก็ไม่ต้องกังวลอะไรแล้วมั้ง..เอาเวลาไปเฮฮากะเพื่อนดีกว่า ส่วนจะคบกันเป็นแฟนหรืออะไรมากกว่านั้น ก็ปล่อยให้เวลาพาไปค่ะ

เห็นด้วยคะ เขาน่าจะอายุประมาณ 39 เพราะ 30 กว่า ๆ แต่ไม่กล้าบอก
ส่วนไม่เคยแชร์ความรู้สึกกับเราเลย เราไม่ชอบนะ คู่ชีวิต ต้องร่วมทุกข์ ร่วมสุขสิ ไม่ใช่เขารับฝ่ายเดียว เราไม่ใช่ถังขยะนะ
แล้วก็ที่ไม่เคยพาไปเจอเพื่อน หรือสังคมของเขา ก็น่าคิดนะ อาจมีอะไรปิดบังอยู่ ไม่โปร่งใส เราต้องเสียเวลาลองผิดลองถูก แล้วเวลาไม่สามารถย้อนได้ พอดีแก่เกินจะเจอคนที่ใช่

เพื่อนเราเคยเจอคล้ายๆกัน
ผู้ชายไม่ยอมบอกอายุค่ะ
กว่าจะรู้ ปรากฏว่าเค้าอายุ 40 กว่าอะ คือแก่กว่าเยอะมาก
คือผู้ชายไม่กล้าบอกค่ะตอนแรก กลัวเพื่อนเราเลิกคุยอะ


ลองถามก่อนดิว่าเค้าอายุ 40 กว่าหรือเปล่า

 แปลกนะคะที่พิมอ่านแล้วพิมรู้สึกเหมือนพี่ชายพิมคนนึงค่ะ

เค้าจะลุคประมานเนี๊ยะ




อย่างที่ความเห็นบนบอก

เค้าให้เราเท่าไหร่ ,,, ให้เค้าคืนเท่านั้นค่ะ !!


บวก ลบ คุณ หาร กับความรู้สึกของคุนเจ้าข้องกระทู้ดูนะคะ



พี่เค้าอาจจะประมานว่า 

คนเราบางทีมันเหตุผลส่วนตัวนะคะ

อย่าไปคิดว่าเรารักกันเป็นแฟนกันต้องปิดบังกันด้วยเหรอ


พิมก็มีเรื่องบางเรื่อง ที่ปล่อยให้แฟนพิมคิดแบบนั้นมาเป็นปี

แร้วก็จะปล่อยให้คิดต่อไป 






พูดยากจัง ,,, แต่พิมเข้าจัยพี่เค้าง่ะ

ไม่ค่อยได้ช่วยอารัยเจ้าของกระทู้เลยค่ะ

เอาเป้นว่าชั่งใจเอานะคะ ระหว่างความสบายใจ 

ชั่งน้ำหนักเอาว่าเรารับเค้าได้ไม๊ถ้าเค้าจะเป้นแบบเนี๊ยะ



ถ้ารับไม่ได้ ตัดไปเลยค่ะ ปล่อยไว้นานยิ่งยาก


เอาใจช่วยพี่นะคะ ^ ^