ผู้หญิงคิดมาก ผู้ชายคิดน้อย (หรือ??)

สาวๆคะ

กำลังจิตตกอีกแล้ว

สาวๆเคยไหมคะ แรกๆช่วงpromotionก็สวีท วี๊วีเอาอกเอาใจสุดชีวิต แต่พอเวลาผ่านไปก็เกิดอาการ หายยย....แล้วเราก็ต้องเป็นฝ่ายตามอยู่ข้างเดียวอะค่ะ ไม่โทร ไม่ส่วข้อความมีแต่เราต้องเป็นฝ่ายตามเค้าก่อน พอถามก็บอกว่าไม่มีอะไรเราน่ะคิดมากไปเอง พอโทรไปคุยกันได้ไม่เกินสิบนาทีก็มีอย่างอื่นต้องไปทำ (อยู่คนละประเทศน่ะค่ะ) บอกว่าเดี๋ยวโทรกลับแล้วก็ไม่เคยโทรกลับมา พอถามก็บอกว่าเหนื่อยมากเลยหลับไป หลังๆมาเรานอยมากเลยค่ะ เคยถามแล้วว่าถ้าไม่รัก เบื่อแล้วก็คุยกันได้ เราก็ไม่อยากยื้อ แต่เค้าก็บอกแต่ว่า รักเราที่สุด ไม่อยากเลิก อยากอยู่กะเราตลอดไป เราน่ะชอบคิดมากไปเอง เค้ายังรักเราเหมือนเดิม เราก้ไม่ได้ต้องการอะไรมากมายแต่บางทีโทรมาบ้าง ส่งข้อความมาบ้างก็ยังดี แต่นี่แทบไม่มีเลยอะค่ะ ช่วงนี้ปิดเทอมแล้วเค้ากลับประเทศไปสองเดือน นี่ก็ใกล้จะกลับมาแล้วแต่นับวันเราก็ยิ่งรู้สึกเหนื่อยใจกันการตามน่ะ หลายครั้งที่เราโทรหรือส่งข้อความไปให้รู้ว่าเราโกรธและน้อยใจแต่ก็ดูเหมือนไม่แคร์เลยอะค่ะ เราเคยพยายามห้ามใจตัวเอง ไม่ให้โทร ไม่ส่งข้อความแตก็ทำไม่ได้เกินหนึ่งวันซะที มันหงุดหงิดอยากรู้ว่านี่ตกลงไม่ได้คิดถึงกันเลยใช่มั๊ย บางทีลองปิดเครื่องดูเพราะไม่อยากรอ แต่ก็มารู้ทีหลังว่าเค้าก้ไม่ได้พยายามจะติดต่อเราเลย แป่วววอย่างแรง

เราหงอยอะค่ะ เวลารักใครเราก็จะพยายามเข้าใจเค้าแต่ทำไมดูเค้าไม่พยายามเลย หรือจะเคยตัวก๊ไม่รู้เพราะเรายอมมาตลอด คุยกับเพื่อนบางคนก็บอกว่าเป็นงี้เเหล่ะผู้ชาย รักง่ายหน่ายเร็ว คิดอะไรไม่ค่อยได้ พอหมดโปรโมชั่นแล้วก็เป็นอย่างนี้ คำถามก็คือ แล้วเราต้องทนต่อไปอย่างนี้เหรอ ถ้าอยู่ที่ไทยเราก็คงจะเลิกไปนานแล้วอะค่ะ แต่อยู่นี่มันมีปัจจัยและปัญหาบางอย่างที่ทำให้เราเลิกตอนนี้ไม่ได้ เราก็อยากเลิกหลายทีนะคะ แต่พอบอกไปเค้าก้ไม่ยอม พูดแต่ว่าเราคิดไปเอง คิดมาก ให้เข้าใจเค้าบ้าง เค้าเด็กกว่าเราเยอะน่ะค่ะ เราไม่รู้ว่าเราควรจะทำตัวยังไงดี ปล่อยๆมันไปให้รักมันตายด้านไปเองหรือจะพยายามคิดน้อยๆเหมือนผู้ชายบ้าง ซึ่งคงยากสำหรับเราอะค่ะ เราก็เข้าใจว่าเค้าก็ติดเพื่อนบ้าง แต่หลังๆมาดูเค้าไม่ใส่ใจกับความรู้สึกเราเลยยยย เหมือนแบบช่างมันเดี่ยวเราก็เป็นฝ่ายโทรฝ่ายตามเองแหล่ะ นี่ไม่ได้เจอกันเลยสองเดือนแล้วแต่ดูเค้าไม่เดือดเนื้อร้อนใจเลยว่าเรารู้สึกแย่แค่ไหน แอบน้อยใจ เสียใจบ่อยๆ คิดถึงบ้านด้วยค่ะ ไม่เคยต้องทน ต้องตาม ต้องยอมขนาดนี้มาก่อน เหมือนเราเป็นฝ่ายพยายามอยู่คนเดียวเลยน่ะค่ะ วันนี้เรากำลังทำใจแข็งไม่ติดต่อไม่ใดๆทั้งสิ้นดูว่าเค้าจะว่ายังไง ไม่รู้จะใจแข็งได้ไหมแต่จะพยายามอะค่ะ

เสียใจจัง จิตตกอย่างแรง มาขอกำลังใจจากสาวๆค่ะ

Doglover77

LOVE ME LOVE MY DOG

FULL PROFILE

Discussion (28)

คือ ตามหลักความเป็นจริงแล้ว เวลาเราได้อะไรใหม่ๆมาก็เห่อ ใช่ปะค๊ะ อยากจะหยิบ จะจับ จะใช้่บ่อยๆ
ก็เหมือนแฟนที่เรารู้สึกว่า แรกๆ ใหม่ๆ มันก็น่าค้นหาไปหมด

ถึงวันนึง.....รู้นิสัยใจคอกันมาพอสมควร ไม่มีอะไรน่าค้นหา...ก็เริ่ม อิ่มตัว

ไม่ใช่เลิกรักนะค๊ะ แต่ว่า.....เมื่ออิ่มตัวแล้ว ก็จะรุ้สึกว่า ขาดไม่ได้ แต่ ไม่ถึงขั้น ต้องมีตลอดเวลา
ก็เหมือน จขกท ผู้ชายเขาก็ออกแนว มีเวลาส่วนตัวของเขา แต่ให้เขาไปอยู่คนเดียว เขาก็ไม่เอา ใช่มั้ยละค๊ะ

ถ้าเราลองมีเวลาส่วนตัวของเรา บ้าง เขาก็จะกลับมาสนใจเรามากขึ้นนะ
เพราะ ผู้หญิงที่ มีเวลาเป็นของตัวเอง ...แบบ ไม่ตามเขามาก เขาจะรู้สึกว่า เขาจะต้องตามบ้างเป็นบางเวลาอะค่ะ

อีกอย่าง เวลาเราตามเขามาก ๆ โทรหา ส่งข้อความหา เขาจะรู้สึกว่า เราก็ยังอยู่ข้างๆเขาตลอดเวลา
เพราะ....เขาก็อ่านข้อความ ก็โทรคุยบ่อยๆ มันจะเกิดอาการชินอะค่ะ เห็นมั้ย มันเลยดูเหมือนอากาศ หายใจจนชิน

^^ ลองแ่บ่งเวลาให้ตัวเองดู แล้วก็ เอาใจเขาตามสมควร ทำอะไรแบบพอดีๆ ไม่เหนือ่ยใจเรา ไม่กวนใจเขาด้วยค่ะ ^^

คุณชายเราเมื่อก่อนก็เป็นอย่างนั้น ติดเพื่อนโคดๆๆๆ เเละตอนนี้ก็ยังเป็นเเต่น้อยลงหน่อยเเรกๆ เราวีนเเตกมากว่าทำไมต้องไปตามนัดเพื่อนทุกที เเต่เด๋วนี้พอทำงานเเล้วเราก็เฉยๆ เเล้วจ้าไปไหนก็ไปแต่ขอให้บอกว่าไปไหนอย่าโกหก เเล้วจะไม่วีนเป็นข้อตกลง เเล้วเราเองก็ต้องไม่วีนนะอย่าผิดคำพูดลองปล่อยๆ เค้าบ้างคะเหมือนตัวเราอ่ะอยากทำไรเเล้วมีคนขัดตลอดก็รู้สึกไม่ดีใช่ไหมคะ ก็ที่เราจะสามารถทำได้ก็คือปล่อยวางเเล้วก็หาอะไรทำอย่างเราก็เข้า จีบัน เล่นเน็ตนู้นนี้ อ่านหนังสือ เราอ่าน Twilight Sega จนลืมเค้าไม่โทรไปหาเค้าเลยเพราะตกหลุมรัก Edward อิอิ ถ้าทำได้ผลดีก็จะเกิดขึ้นทั้ง 2 ฝ่ายคะคือเราเองก็ไม่ประสาทเสียวีนเเตก มันทำให้เราเสียเวลาเเล้วก็เสียสุขภาพจิตคะ เอาเวลามาทำสวยดีกว่า เเล้วพอเรานิ่งๆเเละดูดีขึ้นเขาก็จะเริ่ม งงๆ ว่ามีไรนะทำไมไม่ค่อยตามเค้าเหมือนเมื่อก่อนเเล้วเค้าก็จะกลับมาตามเราเองคะ เเล้วเวลาเค้าไปไหนทำไรถ้าเรายิ่งไปถามนะไม่มีทางบอกหรอก... พอเราเฉยเด๋วก็ปูดออกมาเองเเหละคะ พอเราเฉยมากๆเค้าก็จะเกิดอาการเกรงใจอ่ะเวลาไปไหนเค้าก็จะพูดเหมือนการเสี่ยงหินถามทางคะ ดูอารมณ์เราว่าจะวีนไหม เพราะถ้าผู้หญิงเงียบผู้ชายจะค่อนข้างกลัวนะเราว่าเหมือนความเงียบก่อนระเบิดลงคะ สู้ๆๆ

แบบนี้แหละค่ะผู้ชาย เราเองก็เคยรู้สึกอะไรหลายๆ อย่างไม่แตกต่างจาก จขกท

เมื่อก่อน บ่อยครั้งที่แฟนเรานึกจะหายก็หาย โทรไปก็งานยุ่งบ้างไรบ้าง

บอกจะโทรกลับก็ไม่โทร ส่งข้อความไปก็เงียบ เหมือนกับเราคิดถึงเค้าอยู่ฝ่ายเดียว

จนเกือบจะหมดความอดทน แต่ก็ทน ( เพราะรัก ) จนผ่านมาได้ทุกครั้ง

เพราะช่วงเวลาที่หายไป แฟนเราเค้าจะเชื่อมช่วงเวลานั้นให้กลับมาต่อกันติดเหมือนเดิม

เค้าบอกว่างานยุ่งมาก เครียด ยอมรับว่าอยากใช้สมาธิเรื่องงานมากกว่า

แต่ถ้าคุยกับเราดูท่าจะทะเลาะกันแน่ เลยไว้เคลียร์ทีเดียว ( แต่ก็เหมือนปล่อยเราบ้าอยู่คนเดียวอ่ะ )

แล้วก็จะเล่าว่าไปทำอะไรที่ไหนมาบ้าง เล่าละเอียดจนเราสบายใจและมั่นใจได้ว่าไม่โกหก

แล้วก็ยังดีที่บางครั้งเค้ามักจะหาโอกาสทำอะไรชดเชยให้เราอยู่บ้าง

แฟนเราไม่ใช่คนโรแมนติก ออกแนวจริงจัง บางครั้งก็โลกส่วนตัวสูง เมื่อก่อนไม่ชอบเลย

แต่เดี๋ยวนี้มีเวลาอยู่ด้วยกันมากขึ้น เหตุการณ์แบบนั้นเลยไม่ค่อยมีแล้ว

ถึงมีบ้างก็ปล่อยๆ เค้าไป ถึงไม่ชอบแต่ก็ชิน เจอกันก็คุยกันเหมือนเดิม ถึงจะงอนๆ บ้าง

ส่วนนึงก็พยายามทำใจยอมรับว่าทุกอย่างมันไม่เหมือนตอนคบกันใหม่ๆ แน่นอน

ทุกวันนี้เค้าอาจไม่ได้ทำดีทุกอย่างหรือทำถูกใจเราทุกอย่าง ขอแค่ไม่ทำเลวกับเราก็พอ

นี่ขนาดแฟนเราอายุไม่ใช่น้อยนะ แก่กว่าเราหลายปี ยังต้องปล่อยๆ ไปบ้างเลย

...

ผู้ชายเป็นแบบนี้จริงๆ ค่ะ ต้องทำใจ

แฟนเพื่อนเราหลายๆ คนก็เป็นแบบนี้ แต่อาการรุนแรงมากน้อยแตกต่างกัน

จขกท เข้มแข็งไว้นะคะ ค่อยๆ คุยกัน ปรับความเข้าใจกัน

ถ้าได้คุยหรือเจอกัน อย่าโกรธ อย่างอน อย่าทำซังกะตาย ร่าเริงไว้ เหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น

( แม้ว่าข้างในจะระทมตรมเศร้าแค่ไหนก็ตาม )

ก็ลองทำตัวปกติ เล่าว่าเราไปไหนทำอะไรมาบ้าง

แล้วค่อยเลียบๆ เคียงๆ ถามเค้าว่าแล้วตัวเองล่ะ ทำอะไรมาบ้างเหรอ ดูว่าเค้าจะว่ายังไงบ้าง

ทุกอย่างมันอาจจะไม่ได้แย่อย่างที่คิดก็ได้ค่ะ

เราว่าเค้าก็คงรักแหละ แต่ผู้ชายเป้นแบบนี้เอง คือเค้าจะพยายามแค่ตอนจีบกันพอเป็นแฟนแล้วก็ถือว่าประสบความสำเร็จแล้วก้อยากพักแล้ว ส่วนผู้หญิงก้ต้องการความสม่ำเสมอพอไม่ทำเหมือนเคยเลยนึกว่าไม่รัก แต่เราว่าเค้าก็คงรักแหละแต่ว่าไม่ได้ทำเหมือนเดิมเพราะสถานการณ์เปลี่ยน

ขอขอบคุณทุกๆคนมากๆเลยค่ะ สำหรับคำแนะนำดีๆ รู้สึกดีขึ้นเลยค่ะที่มีคนเข้าใจและเจอปัญหาเหมือนกัน สงสัยผู้ช่ายส่วนใหญ่ต้องเป็นโรคนี้กันหมด

เราก็ยังคงพยายามทำใจและคิดถึงตัวเองมากขึ้นนะคะ มันค่อนข้างยากมากเลยกับการยั้งใจตัวเองในช่วงเริ่มทำใจแบบนี้ แต่อย่างที่หลายๆคนพูดนะคะ ยิ่งตามเค้าก็ยิ่งหนี เราคิดว่าจะรอจนเค้ากลับมาเจอกันก่อน แล้วดูอีกทีว่ายังคงไม่สนใจไม่แคร์เราอีกไหม ถ้ายังเป็นอีกเราก็คงจะต้องตัดใจแหล่ะค่ะ เราเหนื่อยแล้วจริงๆ และรู้สึกว่าตัวเองไม่ค่อยมีคุณค่าไงก้ไม่รู้

เฮ้อออออ จะพยามใจแข็งกว่านี้ค่ะ ขอบคุณทุกๆคนจริงๆนะคะ