all my head - all my life

sushiboy699 Sep 0987

เห็นเค้าฮิตๆ กัน [นานมาแล้ว] กลัวจะตกเทรนด์ เลยขอแจมบ้างล่ะคับ

ส่วนตัวแล้วเป็นคนง่ายๆ อยากดูดีแต่ขี้เกียจ [คาดว่าเป็นกันทุกคนนั่นแหละ] ชอบลองอะไรใหม่ๆ ลองจนคนข้างๆ บอกว่าเป็นคนอื่นบ้างก็ดีนะ เป็นตัวของตัวเองมากเกินไปแล้ว จนหลังๆ ก็เลยลดดีกรีลงเยอะเลย แล้วไปลงกับหัวชาวบ้านแทน 555

กะลาได้อีก ทรงนี้รู้สึกจะไว้หลายปีมากๆ ช่วงนั้นยังไม่มีความเห็นดีเห็นชอบอะไร แต่มาดูตอนนี้ก็คิดว่าเข้ากับหน้ากลมๆดีคับ อีกอย่างคุณแม่หั่นให้คับ มีปากเสียงไม่ได้ เดี๋ยวไม่สวยคับ อิอิ

ม.4 สกินเฮดเพื่อนยาก เหตุผลที่ตัดทรงนี้เพราะต้องเรียน รด และไม่อยากตัดทรงนักเรียนคับ จริงๆ แล้วศูนย์ก็ไม่ให้ผ่านหรอก ก็มุดๆ เอาตัวรอดมาได้จนเรียนจบ

ม.5 เปิดซิง... คงถึงช่วงวัยหัวเลี้ยวหัวต่อ อะไรลองได้ลองหมด เอิ๊กๆ เลยซื้อสีมาทำกับเพื่อน เพราะกล่องนึงมันใช้ได้ตั้ง 2 หัวแน่ะ 555

ม.5 ยาวขึ้นอีกนิด คงเป็นทรงที่ยาวสุดในช่วงชีวิตมัธยมแล้วน่ะคับ

ม.6 สั้นได้อีก ถ้าไม่ตัดทรงนี้ก็คงเรียน รด ไม่จบน่ะคับ เพราะต้องตัดก่อนไปเขาชนไก่ หนักใจพอตัว แต่ก็ไม่เท่ากับการอดอาบน้ำประมาณ 5 วันที่ค่ายคับ [เทรนด์การแต่งกายช่วงนั้นเสื้อพอดีตัวหรือใหญ่กว่าเล็กน้อย ใส่กางเกงดึงตึง กางเกงพอดีตัว ถุงเท้าลอนใหญ่ และรองเท้านันยางคับ]

เตรียมตัวเป็นวัยรุ่น สกินเฮดเริ่มยาวละคับ กำลังเรียนจบ ม.6 พอดี เตรียมไว้ยาวโลด

ทรงมาตรฐานเด็กปี 1 เป้าหมายคือไว้ยาวไปเรื่อยๆ และทำสีคับ ช่วงนั้นกำลังอินกะสีโทนหม่น และการเซตผมแบบยุ่งๆ

เริ่มบรรลุเป้าหมายของเด็กปี 1 เริ่มยาว เริ่มรุงรัง แต่รักจริงก็จะดันทุรังต่อไป

ความผิดพลาดของเด็กปี 1 หมดสภาพคับ เพราะผมตรงมาก ลีบแบนสุดๆ แต่ช่วงนั้นกำลังผิดหวังในความรักตามสมัยนิยม เลยไม่ค่อยแคร์สื่อเท่าไหร่

ปี 2 ชีวิตต้องดำเนินต่อไป หลังจากโดนคนทางบ้านจับส่ง รพ ส่งวัดไปยกใหญ่ ก็ตั้งตัวได้อีกครั้ง เลยตัดผมให้เป็นผู้เป็นคน และลงทุนทำสีเขียวหม่นแบบจริงจัง เพื่อสานต่อเจตณารมย์ในวัยเยาว์ ในราคา 1900 [ต่อเค้าจาก 2000] สีเขียวอยู่ได้ 2 อาทิตย์ เศร้าได้อีก

ปี 2 ผมเสียได้อีก ผมเสียจากการฟอกรอบที่แล้ว เลยเล็มปลายทิ้งแล้วเคลือบ wax ผมเลยลีบได้อีก ลีบกว่านี้มีอีกมั๊ย

ปี 2 เบื่อกับผมลีบแบน ตัดสั้นไปเลยกับพี่ม่อนกาโม่ พยายามเซตๆ ก็ได้เท่านี้

หลังคาเข้าฝัน ความเป็นวัยรุ่นมันล้นเอ่อจริงๆ ทำอะไรไม่เกรงใจหลังคาบ้านกันเลย ตัดเองเออเองได้อีก ตัดต้อนรับใบประกาศเรียนจบหลักสูตรเสริมสวยกันเลยทีเดียว

ปี 3 คนกลาง ใครที่เคยดู 4 แพร่งเรื่องคนกลาง มองรูปนี้แล้วคงได้อารมณ์เดียวกันนะคับ [ไม่ต้องมาแอบขำ] เนื่องจากต้องเข้ารับโล่ประกวดกระประชาสัมพันธ์ของแบรนด์ กับพระเทพฯ เลยทำให้ดูเรียบร้อยไว้ก่อน

กระชากวัยอีกครั้ง ตัดสั้นแล้วหัดเซตผมอีกรอบ งวดนี้ดูท่าจะเวิร์คกว่าเดิม ชีวิตดูจะมีสาระมากขึ้นหน่อย

ผมหยิกครั้งแรกด้วยฝีมือคุณแม่ อุตสาหกรรมในครัวเรือนครับ ครั้งแรกที่คุณแม่เป็นช่างดัดแบบจำเป็น

ใช้สิ่งรอบตัวให้เป็นประโยชน์ เมื่อเส้นผมที่มีอยู่ยากเกินจะเยียวยาให้หน้าตาดูดี คงไม่ผิดถ้าจะหาอะไรมาดึงความสนใจ ด้วยผ้าคาดผมจากไดโสะ เสียหายจริงๆ ที่ทำหายไปแล้ว

รวบตึง!!! ผมที่ผ่านการดัดทำให้รวบได้ง่ายขึ้น แต่ก็เจ็บหนังหัวได้อีก ตึงหัวปวดหัว ไม่รู้คนผมหนาผมยาวเค้าทนกันได้อย่างไร

ม้าหมาแทะ อืม เมื่อชีวิตเริ่มไม่น่าสนใจ การทำอะไรให้ตัวเองตกใจเล่นๆ ก็อาจเป็นจุดเริ่มต้นของชีวิตใหม่ก็ได้คับ

Out of bed ด้วยสเปรย์ป๋องเดียว เซตไม่ยาก แต่ต้องเซตตอนตื่นนอนเท่านั้นนะคับ อิอิ

หมวกสาน กลัวหน้าไม่กลม กลมไม่เกรงใจคนรู้จักเลยจริงๆ

ดัดผมแบบจริงจัง เมื่อมีโอกาสได้ทำงานที่ salon pour vous จึงวอนขอให้พี่หนึ่งดัดผมให้ครับ

ดัดผมแบบจริงจังรอบ 2 ผมเริ่มยาว เริ่มคลาย งวดนี้ขอลอนชัดกว่าเดิมหน่อย

ป้าเกาหลี อินเทรนด์เกาหลีก่อนชาวบ้านชาวช่อง แต่ดูเหมือนจะผิดกลุ่มเป้าหมายไปหน่อย ด้วยความแรงของ trevor sorbie ที่ตอนนี้รู้สึก boots จะเลิกนำเข้าไปแล้ว เอากะเค้าสิ กลัวจะขายดีรึงายนะ ทำเอาลอนหยิกขึ้นอีกเท่าตัว

อัฟโฟร เหมือนจะหยุดไม่อยู่ วัยรุ่นตอนปลายก็เลือดร้อนได้ ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้วเอาให้สุดโต่งไปเลย แต่เอ๊ เดี๋ยวคุณแม่จะไม่ปลื้ม เลยทำทรงนี้แบบชั่วคราวละกัน

ถึงช่วงวัย... เพื่อชีวิต อืม อะไรจะขนาดน้านนนนนน

หัวเห็นแอ๊บแบ้ว ทนกับสภาพหนุ่มเพื่อชีวิตได้ไม่นาน ขอตัดสั้นแล้วดัดอีกรอบ

จำเลยรัก ช่วงนี้ดูจะโหดได้อีก ยุ่งๆ แบบไม่เซตช่วงตื่นนอน

หัวแดงแรงฤทธ์ อยากมากกกกกกกก อยากมาตั้งแต่ ม.4 ได้ทำแบบจริงจังซะที

back to basic หลายคนถามว่าทำไมถึงตัดทรงนี้ คำตอบมันมากมายจริงๆ อาจจะทำอะไรมามากมายจนเบื่อ จนหัวช้ำ จนขี้เกียจทำ หรือจะตอบว่า... อยากลดความเป็นตัวของตัวเองเพราะเกรงใจสังคม หรือแคร์สื่อบ้าง หรือจะตอบว่า... จริงๆ แล้วอยากจะขายออกซะที!!! เพราะจากที่ได้พูดคุยกับศิลาณีทั้งหลายแล้ว ได้คำตอบว่าตีโจทย์ผิดกลุ่มเป้าหมาย เลยตีตลาดไม่แตกซะที ตาช่างเลยเริ่มสำนึก กลับตัวกลับใจเป็นคนธรรมดากะเค้าบ้าง แล้วก็เหมือนจะได้ผลทันตาครับ คริคริ

งอบ เมื่อสกินเฮดยาวจนเกินควร ด้านบนจะลีบแบน ด้านข้างจะบานออก เสียดายไม่กันแดดกันฝนไม่ได้ จะไว้ต่อละเนี่ย

งอกมาหน่อย ตอนนี้ก็ยังยาวๆ สั้นๆ อยูระดับนี้มาปีครึ่งละคับ ถ้าเซตก็จะเป็นทรงหัวลิงหน่อย

ทรงแห่งอนาคต มีโครงการว่าจะเปลี่ยนทรงก็ต่อเมื่อ ได้ไว้โมฮอกเท่านั้นคับ [รูปนี้กำลังอยู่ในขั้นตอนสกินเฮดน่ะคับ]

แนวคิดประจำวันนี้ 'ตราบใดที่ผมยังงอก... อย่าหยุดที่จะลองคับ'

ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านคับ

ปล ฝากบล๊อกบ้านโฮมฮักไว้ในอ้อมใจด้วยนะคร้าบ
http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=sushiboy69&group=10