เราทำอะไรผิดเหรอคะ..คุณแฟน

ขอร้องนะคะสาวๆที่เข้ามา ได้โปรดอย่าทำร้ายจิตใจพรให้แย่ไปกว่านี้อีก
สิ่งที่พรอยากบอกกล่าวทุกคนคือพรน้อยใจแฟนที่งานยุ่งและกำลังกลุ้มเรื่อง
การใช้จ่ายเมื่อเราอยู่ด้วยกัน แล้วคนชื่อลิลลี่อะไรนั่น ใครคะ พรไม่รู้จัก พรงงไปหมดแล้วนะคะ ขอร้องเถอะค่ะ
พรจะพยายามปรับค่าใช้จ่ายให้ประหยัดขึ้น บอกอีกครั้งนะคะ พรอยู่กำแพงเพชร ไม่ใช่คนที่ชื่อลิลลี่อะไรนั่น
พรต้องการคำปรึกษามากกว่าคำหมิ่นประมาทหรือทำให้พรรู้สึกเสียใจกับคนในเว็บนี้เลยค่ะ


เมื่อคืนนี้คงมีสาวๆรู้กันบ้างว่าเราทะเลาะกับว่าที่สามีหรือคู่หมั้น
แต่สำหรับเราในตอนนี้เราอยากเรียกว่า"แฟน" เราไม่เข้าใจในความรู้สึกเค้าจริงๆ
เราเล่นเว็บนี้มาก็ไม่นานเท่าไหร่ แต่ติดตามดูสิงๆอยู่ในบอร์ด
ดูสาวๆทำฮาวทูหลายๆอย่าง ของบางอย่างก็ดี น่ารักน่าใช้ แต่ด้วยราคาหลักเหยียบพันขึ้นไป
อย่างNars,RMKฯลฯ เราก็อยากใช้ของดีๆมั่ง เพราะสองแบรนด์นี้เข้าไปอยู่ในดวงใจเราแล้ว
ด้วยความงดงามของเม็ดสีที่มีอยู่ ทำให้เราหลงรักโดยไม่มีเหตุผลใดๆทั้งสิ้น
แต่อีกไม่นาน เราต้องไปอยู่กับเค้า หรือ อยู่ใกล้ๆเค้า
เราก็คุยๆๆปรึกษาเค้าไปว่าเค้ารับไหวมั้ย เลี้ยงดูเราไหวเหรอ อีกอย่างเราจะแต่งงานกันนะ
จะแต่งแบบไหนดี หรูเวอร์ หรือ เรียบๆ เราเลยตัดใจซะถ้าเรายังรักเครื่องสำอางค์
เราไม่มีวันที่จะได้จัดงานในห้องของโรมแรมแบบVIP.หรอก ถ้าเรายังรักการแต่งหน้า
เราเลิกเจ้าชู้แล้ว เราเลิกกับกิ๊กไปหมดแล้ว แล้วเราก็ไม่ได้มองว่าเค้าเป้นธนาคารที่ไว้คอยเบิกเงิน
เราคุยกับเพื่อนของเค้า เราแทบร้องไห้ น้ำตาหลั่งคลอเบ้าด้วยความรู้สึกอึดอัดและรู้สึกสำนึกผิดที่นอกใจเค้า
แต่ไอ้ความรู้สึกอึดอัดนี่สิ เราบ้าของแบรนด์ด้วยนะ เราก็พยายามลดๆอยู่ เค้าก็บอกว่า"อย่าอ้อนมากเกินไป เดี๋ยวคนจะเบื่อเอา"
เราชอบแต่งตัว เราชอบทำอาหาร เราชอบแต่งหน้า ซึ่งทั้งนี้ทั้งนั้นมันต้องใช้เงิน
บางทีขนาดเดินจูงมือด้วยกันเค้าก็ลากเราไปซื้อกิ๊บติดผม ต่างหู สร้อยคอ แล้วก็เป็นคนจ่ายๆๆๆๆ
เรารู้สึกว่าเราทำไมงี่เง่าจัง นอกใจเค้าก็นอกใจ แต่คงเพราะเค้าเครียดทำงานหนัก เค้าเลยบ่นๆว่า
อย่ามาย้ำได้มั้ย พี่รู้แล้วนะว่าเราต้องการอะไร พี่เลี้ยงเราไหวน่า แต่หารู้ไม่ว่าเราช๊อปปิ้งเก่งมาก
เห็นอะไรสวยๆน่ารักๆ หรือของหรูๆไม่ได้ปุ๊บ เดินตรงหรี่เข้าไปถามราคา อยากลองๆๆๆโดยเฉพาะชุดเดรส

เค้าทำให้เราร้องไห้...อย่างไร้เหตุผล
เค้าไม่เข้าใจว่าเราต้องการอะไรที่แท้จริง
เราแค่อยากอธิบายว่าเราบ้าคสอ.นะ เราบ้าแต่งตัวนะ ชอบกินลิปกลอสกับกินลิปสติกเป็นอาหารทุกมื้อที่จะออกจากบ้าน
แล้วเราโตแล้วด้วย ต้องใช้สกินแคร์ที่มีระดับหน่อย กระเป๋าอะไรๆมันก็ต้องให้ทันสมัย เพราะที่เรา เราจะไปอยู่

มันคือกทม.!!!(กรุงเทพมหานคร)

แล้วไงล่ะ..เรากินเก่งด้วย ถึงกับว่าเก่งมากๆ เมื่อวานยังกินผัดไทย ไอศกรีม ลูกชิ้น ขนมซอง นม แล้วแถมเดินเตร็ดเตร่ไปสอยกิ๊บ
ที่ติดผมกับต่างหูมาอย่างละคู่ นี่ถ้าในมือมี1พันบาทหมดไปแล้ว จะเหมาหมดร้านเลย เพราะของมันน่ารัก
ไหนจะเสื้อผ้าอีก โธ่...แฟนเรา
จบการระบายความในใจเท่านี้นะคะ เราอยากร้องไห้อีกรอบจริงๆว่าเราเกิดมาเพื่อสกินแคร์ เมคอัพ แฟชั่น
แต่เค้าคงนึกว่าแค่ค่าเลี้ยงดูทั่วไป แต่ไม่ใช่!! ที่กทม.สังคมมันกว้างใหญ่ เรื่องแฟชั่นมันต้องมาด้วยในการพบเพื่อนฝูง
พอไม่แต่งหน้าเราก็โทรม หน้าขาวเหลือง ทุกวันนี้ยังต้องโบ๊ะแป้งหนาๆทับลงไปเลย ที่เราทำไปทั้งหมด
ฝึกมาทั้งหมดทั้งแต่งตัวแต่งหน้าก็เพื่อให้เค้ารู้สึกว่า"ไอ้เจ้าผู้ชายคนนี้ไม่ได้พกอึ่งอ่าง คางคกหน้าตาประหลาดมาด้วย"

โธ่...อยากร้องไห้ ยิ่งประกอบด้วยว่าใกล้แต่งงานแล้ว งบจะไม่พอ หรือเราจะไปทำงานพิเศษดีคะ
ปล.เค้าคงห้ามไม่ให้ทำงานพิเศษอีกแหละ คนขี้หวง

**มาเพิ่มเติมค่ะ แฟนเราเจ้าระเบียบมาก เราขอแต่งหน้าก็ไม่ให้แต่ง จะซื้อคอนแทคเลนส์สีมาใส่ก็ไม่ให้ซื้อ
จะบังคับให้ใส่แต่แว่น ไม่ชอบให้ใส่กางเกงยีนส์ ไม่ชอบให้ทาปากจัดๆ เราพึ่งทะเลาะกันเมื่อกี้
เค้าเหมือนบอกว่าเราทำอะไรช่วงนี้ก็ผิดไปหมด เค้าไม่เข้าใจเราเลย เราจะออกหนังสือ เค้าก็ดุว่าเรา
ตกลงเราเป็นแฟนเค้าหรือคะเนี่ยะ...มัวแต่คุยกับเพื่อน แต่คุยกับเราอย่างเย็นชา

***มาเพิ่มเติมอีกค่ะ
เหตุที่พรต้องโละเสื้อผ้าทิ้งเนื่องจากว่าพรโตแล้ว เสื้อผ้าจะเป็นเด็กกะโปโลงั้นเหรอคะเวลาไปทำงานอะไรอย่างงี้
พรไม่ได้ร่ำรวยมากจากไหน แต่พรก็เห็นใจแฟน รักแฟนจริง อย่าดูถูกความรักของเราสองคนเลยนะคะ พรขอร้อง
ถ้าพรไม่รักเค้าจริงๆ แล้วพรจะหมั้นกับเค้าทำไมคะ อย่าให้พรย้ำอีกทีนะคะว่า

"พรจะรู้สึกเสียความรู้สึกที่มีคนในเว็บนี้มาตอบพรด้วยคำพูดไม่สุภาพ หรือผู้ที่ผ่านมาแล้วมาว่าพร"