ขอระบายค่ะ กลุ้มใจมากไม่ถูกกับแม่
mondaygirl19แม่เราเป็นคนเก่ง มั่นใจแล้วเค้าก็หวังให้ลูกเป็นแบบนั้น ตั้งแต่เล็กเค้าจะวางแผนให้เราไว้หมดจนถึงโตว่าเราจะต้องเรียนที่ไหน เอ็นคณะอะไร ทำงานเป็นอะไร จนถึงทุกวันนี้เราไม่ค่อยมีความสุขในชีวิต แต่พอเวลาเริ่มจะดื้อเค้าก็จะแสดงอาการผิดหวังอย่างแรง ทำให้เรารู้สุกผิด เค้าชอบเอาเราและน้องๆไปเปรียบเทียบกับลูกเพื่อนๆของเค้าที่ประสบความสำเร็จมากๆเช่น ซื้อคอนโดให้พ่้อแ่ม่อยู่ ซื้อตั๋วเครื่องบินให้ไปเที่ยวรอบโลก จะประชดตลอดเวลาว่าเกิดมาไม่มีความสุขลูกๆไม่ได้ดั่งใจ จริงๆแล้วเรากับน้องๆก็ไม่ได้แย่มากนะ ทุกคนมีงานทำกันหมดแต่ไม่ได้รวยหรือประสบความสำเร็จจนมีชื่อเสียง ไม่เคยได้ทุนการศึกษา ไม่เคยได้รางวัลอะไร แต่ก็เรียนจบทุกคน ุถึงตอนเรียนก็จะมีเกเรตามประสาวัยรุ่น เช่น โดดเรียนบ้าง หรือไม่ทำตามที่เค้าต้องการ เช่น บังคับให้เรียนเปียโน เรียนภาษาจีน แล้วปัจจุบันนี้เราก็ทำอย่างที่เค้าต้องการซะส่วนใหญ่ เค้ายังมองว่าพวกเราไม่เอาไหน ไม่เหมือนเพื่อนเค้าที่มีลูกเป็น อภิชาตบุตร พวกเราพยามทำทุกอย่าง เช่น ซื้อของให้กิน ให้เงินใช้ แต่เค้ายังไม่พอใจ เค้าอยากให้เรามีชื่อเสียงมากๆ
ถ้าเทียบทั้งหมดในพี่น้องเค้าจะไม่พอใจเราที่สุดเพราะเค้าบอกว่าดื้อมาก แต่บางทีมันก็ฝืนใจเรา เราไม่อยากทำในสิ่งที่เค้าให้เราทำ อยู่ดีๆก็ไปดูหมอมาแล้วบอกว่าหมอดูบอกว่าเราจะต้องรับราชการ พอเราไม่อยากทำก็โกรธจนถึงทุกวันนี้ อยากให้เราต่อโท 2 ใบ อยากให้เราคบกับลูกเืพื่อนของตัวเองที่เก่งๆเป็น ดร. เราไม่ชอบจริงๆเราก็มีแฟนของเราอยู่ ยิ่งช่วงมหาวิทยาลัยเค้่าไม่เคยคุยกับเราเลยเพราะเค้าเกลียดแฟนเก่าเรา แต่เค้าก็ยังทำหน้าที่แม่อยู่นะคือไปซื้อกับข้าวให้แต่ไม่กินด้วย ซื้อเสื้อผ้่าให้ใส่แต่ว่าไม่ใช่แนวเราเลย เป็นแบบคุณหนูๆมีระบายๆฟูฟ่อง พอเราไม่ใส่ก็น้อยใจ เค้าจะบอกว่าเราไม่รู้เรื่องแฟชั่น แล้วชอบว่าการแต่งตัวของเราว่าแย่มาก พวกยีนส์ เสื้อยืดอะไรพวกนี้
ทุกวันนี้แม่เราไม่ค่อยคุยกับลูกๆเท่าไหร่อยู่ที่บ้านก็ไม่มาร่วมโต๊ะกินข้าว เป็นแบบนี้มาหลายปีแล้ว แล้วก็ชอบไปร้องไห้กับเพื่อนๆว่าลูกไม่รัก ไม่เคยไปไหนกับเค้่า แต่บางทีพวกเราก็ไม่ชอบสังคมแม่ กินแชร์ เต้นลีลาศ เล่นไพ่ พวกเราก็จะบอกแม่ว่าต่างคนต่างมีเืพื่อน เวลาของครอบครัวก็เอาไปเป็นกินข้าว ทำบุญด้วยกันก็ได้ เค้่าก็จะเถียงว่าที่ลูกๆคนอื่นๆยังไปนั่งเฝ้าแม่กินแชร์ได้เลย เราก็บอกว่านั่นมันกรณีที่แม่เค้าขับรถไม่เป็น ส่วนแม่เรามีทั้งคนขับรถให้ วันๆก็บ่นแต่จะตายๆ เราก็ไม่รู้จะทำไงแล้ว พอพูดไปเค้าก็บอกว่าเค้าทำหน้าที่แม่ที่ดีมาตลอด เค้ารู้ว่าอะไรดีไม่ดีสำหรับลูกมีแต่พวกเราอกตัญญู ไม่เคยตอบแทนอะไรเค้าได้เลย
ถ้าเทียบทั้งหมดในพี่น้องเค้าจะไม่พอใจเราที่สุดเพราะเค้าบอกว่าดื้อมาก แต่บางทีมันก็ฝืนใจเรา เราไม่อยากทำในสิ่งที่เค้าให้เราทำ อยู่ดีๆก็ไปดูหมอมาแล้วบอกว่าหมอดูบอกว่าเราจะต้องรับราชการ พอเราไม่อยากทำก็โกรธจนถึงทุกวันนี้ อยากให้เราต่อโท 2 ใบ อยากให้เราคบกับลูกเืพื่อนของตัวเองที่เก่งๆเป็น ดร. เราไม่ชอบจริงๆเราก็มีแฟนของเราอยู่ ยิ่งช่วงมหาวิทยาลัยเค้่าไม่เคยคุยกับเราเลยเพราะเค้าเกลียดแฟนเก่าเรา แต่เค้าก็ยังทำหน้าที่แม่อยู่นะคือไปซื้อกับข้าวให้แต่ไม่กินด้วย ซื้อเสื้อผ้่าให้ใส่แต่ว่าไม่ใช่แนวเราเลย เป็นแบบคุณหนูๆมีระบายๆฟูฟ่อง พอเราไม่ใส่ก็น้อยใจ เค้าจะบอกว่าเราไม่รู้เรื่องแฟชั่น แล้วชอบว่าการแต่งตัวของเราว่าแย่มาก พวกยีนส์ เสื้อยืดอะไรพวกนี้
ทุกวันนี้แม่เราไม่ค่อยคุยกับลูกๆเท่าไหร่อยู่ที่บ้านก็ไม่มาร่วมโต๊ะกินข้าว เป็นแบบนี้มาหลายปีแล้ว แล้วก็ชอบไปร้องไห้กับเพื่อนๆว่าลูกไม่รัก ไม่เคยไปไหนกับเค้่า แต่บางทีพวกเราก็ไม่ชอบสังคมแม่ กินแชร์ เต้นลีลาศ เล่นไพ่ พวกเราก็จะบอกแม่ว่าต่างคนต่างมีเืพื่อน เวลาของครอบครัวก็เอาไปเป็นกินข้าว ทำบุญด้วยกันก็ได้ เค้่าก็จะเถียงว่าที่ลูกๆคนอื่นๆยังไปนั่งเฝ้าแม่กินแชร์ได้เลย เราก็บอกว่านั่นมันกรณีที่แม่เค้าขับรถไม่เป็น ส่วนแม่เรามีทั้งคนขับรถให้ วันๆก็บ่นแต่จะตายๆ เราก็ไม่รู้จะทำไงแล้ว พอพูดไปเค้าก็บอกว่าเค้าทำหน้าที่แม่ที่ดีมาตลอด เค้ารู้ว่าอะไรดีไม่ดีสำหรับลูกมีแต่พวกเราอกตัญญู ไม่เคยตอบแทนอะไรเค้าได้เลย
Discussion (19)
เหมือนแม่เราเลย แต่หลังจากเกิดปัญหาหนักเกี่ยวกับแม่เรา
ทำให้เราคิดได้
ว่าไม่มีใครรักเราเท่าแม่เลยจริงๆ
ทำให้เราคิดได้
ว่าไม่มีใครรักเราเท่าแม่เลยจริงๆ
อื้อหือ... น่ากลุ้มแท้
ที่เค้าว่า ลูกเลี้ยงได้แต่ตัวหนะ มันจริงๆ นะ หัวใจมันบังคับกันบ่ได้
สมัยเรียน เราก็มีปัญหากับแม่
เพราะแม่ไม่ชอบคนที่มาจีบเรา คนนึงรูปหล่อ ก็หาว่าจน
อีกคน มีฐานะ ก็ว่าหน้าตาขี้เหร่อีก
อุเหม่... แล้วจะเอาแบบไหนละคะเจ้าคุณแม่
แล้วก็เหมือนกันเลย คือชอบเอาเราไปเปรียบกับลูกเพื่อน
แบบว่าลูกเพื่อนมีแฟนเป็นวิดวะ รวยมากอย่างงั้นอย่างงี้
แต่เราก็พูดกับแม่ไปว่าอย่าทำแบบนี้ เราไม่ชอบ คนเราเกิดมาไม่เหมือนกัน
แต่เรากับแม่ก็ไม่ได้ทะเลาะกันนะ เพราะจริงๆ ก็สนิทกันมาก
เดี๋ยวนี้เค้าก็ไม่ยุ่งกับเรื่องส่วนตัวเราแล้ว ก็แก่ๆ กันแล้วอ่ะนะ
แม่บอกใครก็ได้ลูก เป็นไงล่ะ ตอนเราเอ๊าะ อยากเลือกมากดีนัก 555
จขกท. อย่าคิดมากนะ
ยังไงยังไงก็ดูแลท่านให้ดีที่สุดเถอะค่ะ อย่างน้อยเราก็สบายใจว่าได้ทำดีที่สุดแล้ว
เคยคิดเหมือนคุณ จขท นะคะแต่ที่จริงพอมาพิจารณา แม่เขาอาจอยากให้เรามีไฟที่จะกระตือรือล้น ในเรื่องต่างๆหรือเปล่า บางที บางเรื่องเราต้องไตร่ตรองก่อนนะว่าที่จริงแม่เขาคิดอย่างไรกันแน่
"แม่" ก็คือ "แม่" ค่ะ ในความคิดของพิมพ์
พิมพ์เชื่อในศาสนา คนที่ให้กำเนิดเราเปรียบเสมือนพระ
พระพุทธรูปมีไว้ให้เรากราบไหว้ บูชา "แม่" ก็เช่นกันค่ะ
การกระทำใดๆ ของแม่ จะดีหรือไม่ดี นั้นสุดแล้วแต่เวรแต่กรรมของท่าน
เราเป็นลูก คงได้แต่เลี้ยงดู และดูแลท่านให้ดีที่สุดเป็นพอค่ะ
อย่าไปคิด อะไรที่ทำให้เราทุกข์ อะไรที่ทำให้เราไม่สบายใจ พยายามนิ่งและฝึกใจ
และยิ้มให้กับตัวเองในกระจกบ่อย ๆ คนที่มีกำลังใจ มีรอยยิ้ม คนนั้นเท่านั้นที่จะมีชีวิต
ที่อยู่ได้ด้วยใจที่สุข พิมพ์เชื่อแบบนี้ เวลาทะเลาะกับแม่ ก็แค่ปล่อยวาง ไม่เก็บมาใส่ใจ
เพราะพรุ่งนี้พระอาทิตย์ก็ยังขึ้นอยู่ เราทำให้แต่ละวันมีความสุขและเก็บเกี่ยวสิ่งดี ๆ เข้ามาดีกว่าค่ะ
แต่ของเราเป็นพ่อ
แต่ก็พยายามทำใจ เพราะยังไงเขาก็พ่อเรา
สักวันเขาก็จะเข้าใจเอง