รักออกแบบไม่ได้ (เป็นคุณจะเลือกทางไหน)

เลือกคนที่เค้ารักเราค่ะ
เคยอยู่ในสถานการณ์ทั้งสองแบบ

เคยรักคนๆนึงข้างเดียวอยู่ถึง4ปี
พยายามทำ และทำทุกอย่างได้เพื่อเค้า (ตอนนั้นยังเด็ก ทุ่มสุดตัวค่ะ

)
บอกตัวเองว่าซักวันเค้าจะรักเราบ้าง
4ปี กับทุกลมหายใจที่มีเพื่อเค้า.........มันเหมือนน้ำรดก้อนหินอ่ะค่ะ
ก้อนหิน ไมใช่เมล็ด รดน้ำให้ตายมันก็ไม่ผลิใบ
เลยตัดสินใจคุยกับเค้าตรงๆว่าเค้ามีสักเสี้ยวหัวใจมั้ย ที่จะมีโอกาสของเรา
เค้าบอกว่าเราดีกับเค้ามาก เค้าไม่อยากเสียเราไป แต่....เค้าก็...ไม่"รัก"

เจ็บอยู่นานมาก....
ใครเข้ามาก็ไม่เปิดหัวใจมอง มองใครก็หวนไปเทียบกับ"เค้า"หมด
จนวันนึงมรสุมชีวิตผ่านเข้ามา สิ่งที่ทำให้เรารู้คือ การมี"เค้า"อยู่ในใจ
มันไม่ได้ให้อะไรกับเราเลย
ประกอบกับตอนนั้น"เค้า"อีกคนได้เข้ามา ยื่นมือมาดูแล ประคับประคองเรา
ปลอบโยน ช่วยเหลือ ทำอะไรหลายๆอย่างเพื่อเรา
"เค้า" คนนี้ อาจจะไม่มีอะไรสู้ "เค้า"คนเก่า แต่สิ่งที่มีคือสายตาและหัวใจที่เค้ามองเราคนเดียว
เราเป็นเจ้าหญิงของเค้า คือผู้หญิงที่สวยที่สุด แม้จะหน้ามันนั่งปั่นรายงาน หรือ ตาช้ำเพราะเครียดกับปัญหา
ตอนแรกเราก็ลังเลเพราะยึดติดกับรอยรักครั้งเก่า แต่"รัก"ที่เค้าให้ ทำให้เราเริ่มเปิดใจ

อยากบอกเพื่อนๆว่าอยู่กับ"คนที่เรารักเค้า" มันมีความสุข ใช่เราไม่เถียง เพราะเราก็เคยเป็นคนที่มีความสุขแค่กับการได้เห็นหน้า ได้ยินเสียงก็ใจเต้น  แค่ได้มีเค้าเป็นเหตุผลเล็กๆ ของการมีชีวิตอยู่ ก็พอ

แต่.....กับ"คนที่เค้ารักเรา" เค้าทำทุกอย่างให้เรามีความสุข เค้าเห็นเราเป็นลมหายใจและความสุขของเค้า เมื่อวันใดที่เราเปิดใจยอมรับ เค้าจะกลายเป็น"คนที่เรารักและเค้าก็รักเรา" เราน่าจะมีความสุขที่สุด ไมใช่หรือคะ?

อาจจะยาวไปนิด แต่นี่คือความคิดของเราค่ะ
ปล.เราคบกับเค้าที่รักเรามาสามปีกว่าแล้ว มีความสุข และรักเค้าเข้าแล้วล่ะค่ะ

ขอเลือกข้อ 2 ค่ะ

เพราะทุกวันนี้ก็ รอ อยู่ - -"

บ่อยครั้งที่พยายามจะเลือกคนที่เค้ารักเรา แต่เราไมได้รักเค้าเลย
แต่มันก็เป็นอย่างที่เจ้าของกระทู้ว่า "ฉันไม่ได้มองเธอแบบนั้น.... ฉันไม่สามารถจับมือเธอได้อย่างเต็มมือ ..กอดเธอไม่ได้อยากเต็มที่..." แถมเวลาเค้าทำอะไรดีๆให้เรา ก็รู้สึกดีนะ แต่มันจะแบบ
 เหมือนไม่ต้องทำให้ขนาดนั้นก็ได้ เพราะเรารู้ว่าเค้าคิดเกินเลยกับเรา
 .....เลยบางทีกลายเป็นหงุดหงิดไปเลย

ใจร้ายกับเค้า ตัวเองก็ไม่มีความสุขด้วย

เลยไม่รู้จะคบไปทำไม

2 ค่ะ