ขอคำปรึกษาด้วยค่ะ

มาส่งกำลังใจให้ค่ะ พี่เคยผ่านชีวิตแบบนี้พอจะเข้าใจ

สมัยพี่เรียนมหาลัย พูดได้เต็มปากใช้ชีวิตตัวคนเดียวได้เลยค่ะ

เพราะตอนเข้ามหาลัยเพื่อนในกลุ่มที่สนิทมาก ๆ สมัยเรียนมอปลาย

เขาไม่ได้เอ็นกันซะส่วนใหญ่ เข้ามหาลัยเอกชนกันเลย แต่ของพี่ แม่พี่จะค่อนข้างถือ

ให้ลองเอ็นในมหาลัยรัฐบาลดู บังเอิญสุด ๆ ดันเอ็นติด และเข้าไปเรียนโดยไม่มีเพื่อนเก่า ๆ

พี่ใช้ชีวิตแบบเขาจัดกลุ่มกัน พี่ก็ไม่รู้จักใครเวลาทำรายงาน ต้องให้อาจารย์หากลุ่มลงให้

สุดท้ายก็ทำคนเดียวซะส่วนใหญ่ เป็นคนไม่ชอบความวุ่นวาย คนมากต่างความคิด

เลยตัดปัญหาเรียนเอง ทำเอง และทบทวนเอง .... สุดท้ายก็รอดมาจนทุกวันนี้

พี่บอกได้คำเดียวว่า "เหงา" แต่พอออกจากรั้วเราก็นัดเจอเพื่อนเดิม ๆ ได้นะค่ะ

สร้างกำลังใจให้ตัวเองค่ะ ยิ่งเรียนแพทย์ยิ่งต้องหาหนังสือมาทบทวนความรู้แต่ละวัน

ทำจิตใจเบิกบาน ใครทักทักตอบ ใครยิ้มมายิ้มตอบ สร้างกำลังใจให้ตัวเอง

จะได้เรียนหนังสืออย่างมีความสุข และอย่าพยายามเปรียบเทียบเพื่อนเก่ากับเพื่อนใหม่

เพราะไม่มีใครจะเหมือนใครได้ นอกจากคนนั้นเข้ากับเราได้ไหม ไม่ได้ก็ห่าง ๆ ได้ก็ใกล้ชิดกันค่ะ

 

ขอบคุนทุกคำตอบ และก้กำลังใจค่ะ
จริงๆคบเพื่อนกลุ่มนี้มาสามปีแล้วเเหละ
แล้วก็รู้สึกมาตลอด
จาพยายามลองทำาอย่างที่แนะนำนะคะ

ปล. สายแพทย์เลยเรียน หก ปีอ่ะค่ะ
       แต่จริงๆเป็นคนต่างจังหวัดด้วย เลยรู้สึกว่าถ้าอยู่ที่จังหวัดตัวเองอาจ มีความสุขมากกว่านี้

เข้าใจค่ะ ว่าการที่รู้สึกว่าตัวเองเป็นเหมือนส่วนเกิน มันเป็นยังไง

อืมมม,,,,,,,,,,
ลองอย่างนี้มั๊ยคะ อะไรที่เราคิดว่าไปกับเค้า หรือคุยกะเค้าแล้วเราสบายใจเราก็ทำ
แต่อะไรที่ทำแล้วรู้สึกไม่สบายใจก็ไม่ต้องไปทำ
ไม่ต้องไปตามเค้าทุกที่ ทุกฝีก้าว พยายามพึ่งตัวเองให้ได้ค่ะ 
ถ้าเห็นเค้าเริ่มเฮฮาโดยที่เราไม่มีส่วนร่วม ก็ถอยไปที่อื่น เอาเวลาตรงนั้นไปทำอย่างอื่นดีกว่าค่ะ จะได้ไม่ต้องรู้สึกว่า "ช้านนนนมานั่งทำไรตรงนี้เนี่ยยยยย"  หรือ " ที่นี่ไม่ใช่ที่ของช้านนนน"
อย่าพยายามเก็บเรื่องแบบนี้มาใส่ใจนะคะ ปวดหัวเปล่าๆ
บางคนเค้าก็โลกแคบอ่ะค่ะ ไม่อยากได้เพื่อนเพิ่ม
หรือบางทีเพื่อนน้องกลุ่มนั้น อาจจะสนุกไปนิดนึงจนลืมนึกถึงความรู้สึกน้อง หรืออาจจะยังไม่สนิทกันมากพอ เลยไม่รู้ว่าจะชวนน้องคุยเรื่องอะไร ก็ได้นะคะ
ระหว่างนี้ถ้ารู้สึกไม่โอเคกับเพื่อนกลุ่มนี้แล้ว  ก็อย่าพยายามปิดตัวเองไม่คบเพื่อนคนอื่นๆนะคะ ลองคบเพื่อนกลุ่มใหม่ๆดูบ้าง อาจจะเข้ากันได้ดีกว่านี้
บางทีเนี่ยกว่าจะเจอเพื่อนสนิทอาจจะปาเข้าไปตอนอยู่ปีสองปีสามแล้วก็ได้ค่ะ ^___^
ชีวิตในมหาลัยเรื่องจริงมันก็ไม่ได้สวยงามอย่างในละครเสมอไปหรอกค่ะ มีทั้งเกิดขึ้นจริงและไม่จริง
พยายามดูนะคะ เพิ่งจะพ้นเทอมแรกของปีหนึ่งมาเองน้าาาาา อย่าเพิ่งถอดใจสิจ๊ะ

เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ

เอ,,,ว่าแต่ คุณน้อง จขกท. นี่เรียนมหาลัยในกรุงเทพ ป่ะคะ ถ้าเรียนในกรุงเทพ ก็ไม่ต้องแปลกใจ เพราะว่ากลุ่มเพื่อนอาจจะไม่ค่อยได้อยู่ด้วยกันมากเท่ามหาลัยในต่างจังหวัดอ่ะค่ะ เพราะเรียนเสร็จก็มักจะกลับบ้านกัน แต่ถ้าเป็นมหาลัยต่างจังหวัดเนี่ย จะอยู่หอด้วยกัน ไปกินข้าวด้วยกันบ่อยๆ อะไรอย่างนี้

ยังไงๆ ก็สู้ๆนะ คะ

 เคยมีประสบการณ์แบบนี้ตอน ม.ปลาย คะ
ถ้าเขาไปไหนที่เราก็อยากไปก็จะไปด้วย
แต่ถ้าเราไม่สะดวก หรือไม่อยากไปก็ไม่ใส่ใจคะ
สนใจแต่เรื่องเรียนของเรา
ลองหาอะไรที่สนใจทำดู จะได้ลืม แล้วก็ได้เจอเพื่อนกลุ่มใหม่ด้วย
ช่วงแรกที่เรียนมหา'ลัย ก็อยู่กับเพื่อนกลุ่มหนึ่งนะ
แต่พอไปซักระยะก็เปลี่ยนกลุ่มไปโดยปริยาย
เพราะกิจกรรมที่เราสนใจมันต่างกัน แต่ถ้าอะไรที่ทำร่วมกันได้ก็จะทำร่วมกัน