อยากหนีไปไกลๆ ไม่อยากเจอใครอีกเลยTT^TT ...ขอระบายหน่อยนะ

37

จขกท.ชื่อปราง ค่ะ
เรียนอยู่ มัธยมปลาย มีปัญหาในชีวิติมากมาย
อัดอั้นตันใจมานาน วันนี้ไม่ไหวเเล้วจริงๆ ขอระบายซักกระทู้นะคะ



วันนี้ จขกท.ขอเเม่ไป ฟิสเนสกับเพื่อนตอน 6โมง ท่านก็อนุญาติ
เรา ก็ขึ้นไปเตรียมตัวบนห้อง ซักพังหนึ่ง พ่อเรากลับมา
เเล้วเเบบ พ่อเราชอบเล่นกีฬาเหมือนกันงัย เลยเเบบกลับมาต้องเปลี่ยนเสื้อผ้าไปเลย

จขกท.ก็ตรียมตัวอยุ่ข้างบน
พอจขกท.ลงมาข้างล้าง พ่อ,,คนขับรถ ก็ไม่รอเราเลย ไปกันเฉยเลยอ่ะ
เเม่ จขกท.บอกว่า ไม่ทันเเล้ว ป๊าอารมเสียตั้งเเต่เมื่อคืนเเล้ว มารอแกคนเดียวก็ไม่ไหวนะ

เราเเบบ นัดกับเพื่อนไว้ตั้งหลายวันเเล้ว เอางัยดี

ใครจะไปรู้ว่าพ่อเราโมโหมาตั้งเเต่เมื่อคืนเเล้ว ไม่งั้นเราไม่ขอท่านติดรถไปด้วยหรอก
โมโหคนอื่นเเต่มาลงที่ครอบครัวตัวเอง ใจร้ายเกินไปไหมพ่อ?

เป็นเเบบนี้มาหลายหนเเล้ว เราจะไปไหน ก็ไม่ได้ไป ไม่มีใครให้ความสำคัญกับเราเลย
เรามีพี่น้อง5คน เราเป็นคนที่3 พี่สองคนก็โตกันหมดเเล้ว เรามีน้องเล็กอยู่อีกสองคนด้วย

เเม่ก็ด่าเรา สารพัดเลย ไม่รู้ไปเก็บกดมาจากไหนเอามาลงที่เรา

ด่าว่า''ขอไปนู่นไปนี่ สารพัด เเต่ไม่เคยอ่านหนังสือ ไม่เคยตั้งใจเรียน เกรดต่ำ โง่ะตายอยู่เเล้ว ยังจะไปตามเพื่อนมันอีก ทำไมห๊ะ? เพื่อนมันมีอะไรดี เเกเห็นพวกมันดีว่าคนที่บ้านใช่ไหม?'' 

เหอะ! ถ้าคนที่บ้านไม่พูดกับเราเเบบนี้ เราคงไม่ติดเพื่อนมากขนาดนี้หรอก! ถ้าคนที่บ้านให้ความอบอุ่น ไม่เบียดเบียนกัน เราคงไม่ต้องทำเเบบนี้หรอก!

จริงๆเราจะนั่งสองเเถวไปเองก็ได้ เเต่พวกเขาไม่ให้
กลัวว่าเกิดอันตราย เหอะ! ด่ากันเเบบนี้เเล้วจะกลัวหนูตายอีกหรอคะ?
ถ้าหนูตายไปเเล้ว พวกคุณคงไม่เสียใจกันหรอกค่ะ ดีใจซะด้วยซ้ำที่ลูกบ้.าๆอย่าหนูไม่ได้อยู่ในชีวิตพวกคุณเเล้ว !

ไม่เคยมีใครเห็นเราดีในสายตาเลย' พ่อเเม่ สนใจเรามากเกินไป รู้ไหมว่าเรากดดันมาก
เขาฝากความหวังไว้ให้เราตั้งมากมาย เรื่องการเรียน เราก็ทำให้เขาไม่ได้ เรามันโง่! เรียนยังงัยก็เรียนไม่เก่ง
ไหนจะสอบอีก อะไรอีก เราเลวไปหมด!


เรารู้สึกเก็บกด เรากดดันมาก! ถึงมากที่สุด!
เราโกรธ ใครๆ เราจะคุมอารมณ์ไม่อยู่เลย


อยากหนีไปไกลๆ ในที่ ที่มีเเต่คนเข้าใจเรา
อยากหนีออกจากบ้าน ไปอยู่กับเพื่อน  เพื่อนที่เข้าใจเราทุกอย่าง ยอมรับเราในทุกๆสิ่ง ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น


เราคนเดียวคงรับปัญหาไม่ไหวหรอกนะ
มีทางเดียวที่จะหนีปัญหาได้ คือ ไม่ต้องมีชีวติอยู่คนโลกใบนี้อีกเเล้ว !

เกิดใหม่ชาติหน้าจะไม่ขอมีชีวติเเบบนี้อีกต่อไป

จะเป็นสัตว์หรืออะไรก็ช่าง เเต่ขอให้มีครอบครัวที่ดีๆ


รู้สึกน้อยใจตัวเอง ทำไม?พ่อเเม่ มีลูกต้องหลายคน
เเต่ปัญหามาตกที่เราคนเดียว
หรือว่าเราไม่ใช่ลูก ของพวกเขา? ทำไมพวกเขาต้องทำกับเราเเบบนี้ด้วย?

Craziie

Craziie

FULL PROFILE

Discussion (37)

เราก็เป็นนะ เธอยังว่าดีกว่าเราอีกที่มีพ่อกันแม่ แต่พ่อกับแม่เราเลิกกันตั้งแต่เราเล็กๆ แม่พาเรามาด้วย เราไม่เคยเห็นหน้าพ่อ แล้วแม่เราก็ไปมีแฟนใหม่ ทิ้งเราไว้กับยาย ตั้งแต่เล็กๆพอเราโตหน่อยก็เอาเรามาอยู่ด้วย แต่ที่เอามาเพราะให้เรามาเลี้ยงน้อง หรือเลี้ยงลูกใหม่อ่ะนะ
การแสดงออกความรักลูกของพ่อแม่ แต่ละคนไม่เหมือนกันหรอก เราเชื่อว่าใจจริงแล้วเขารักเรา ไม่อย่างนั้นเขาไม่คอยห้าม คอยดุ หรือว่าเราหรอกนะ เราเคยเจอแบบเดียวกันตอนช่วงมัธยม ทำไรก็ไม่ถูกใจพ่อแม่ หาว่าเราทำอะไรไม่เป็น เรียนก็ไม่เก่ง เขาตั้งความหวังไว้มาก จนเราเครียดไปเลย ช่วงนั้นไปโรงเรียนเพื่อนก็ชอบแกล้งด้วย แทบไม่อยากไปเรียน ไม่อยากอยู่บ้าน แต่พอเข้ามหาลัยเขาก็เริ่มไม่คอยดุ หรือห้ามอะไรแล้ว สู้ๆเดี๋ยวก็ผ่านมาได้ ถึงช่วงเวลาหนึ่งพ่อแม่ก็จะปล่อยเรา อย่าเก็บกด หันหน้าเข้ามาคุยกัน น่าจะดี ลองทำอะไรให้เขาเห็นว่าเราก็มีดีในตัวเอง ทุกวันนี้เรากะพ่อคุยกันไม่ลงลอย พอเราพูดอะไร เขาจะหาว่าเราชอบเถียงหรือไม่ฟังเขาตลอด คุยกันนานไม่ได้จะทะเลาะกันทุกที แม้จะมีอารมณ์โกรธบ้าง เราก็ทำเป็นเฉยๆนะ เพราะยังไงเขาก็คือพ่อเรา สู้ๆเข้าไว้ขอให้คิดไว้นะว่าเขาด่า ว่า คอยห้ามนู้นนี่ เราโชคดีที่พ่อกับแม่ยังอยู่ให้เราคอยดูแลนะ
เราก็เป็นเหมือนกันนะ ไม่ใช่แค่ครอบครัว ขนาดเพื่อนๆที่โรงเรียนยังแกล้งเราเลย แต่อย่ายอมแพ้นะ ค่อยๆใจเย็นลงกว่านี้หน่อย ถึงแม้เราจะควบคุมตัวเองไม่ค่อยได้ แต่เราก็สามารถควบคุมจิตใจของเราได้นะ ยังมีคนเป็นห่วงและไม่เคยลืมหน้าเรา ก็ยังดีกว่าไม่มีคนเป็นห่วง ไม่มีคนรู้จักเรา รู้สึกเหมือนตัวเราเป็นธาตุอากาศนะ สู้ๆต่อไปอย่ายอมแพ้ ชีวิตยังคงมีสิ่งดีqอยู่เสมอนะ ^^
ไม่อยากอยู่
เหนื่อยจัง เหนื่อย