ถ้ารู้สึกน้อยใจว่าไม่มีใครให้การ์ดปีใหม่ อ่านหน่อยนะ

เคยรู้สึกว่า คุณถูกลืมบ้างไหม

หลายครั้งที่มีเทศกาลต่างๆ รู้สึกว่า คุณได้ของขวัญน้อยเกินไป หรือ ไม่มีใครส่งข้อความมาหาคุณเลย
ถ้ารู้สึกเช่นนั้น คุณกำลังเป็นผู้รับ และคิดว่า คุณควรได้รับจากคนอื่น

ถามตัวเองก่อน ว่าเคยให้อะไรคนอื่นหรือยัง? เคยส่งการ์ดก่อนไหม

ถ้ายังไม่เคย อย่ามามัวน้อยใจ ตัวเองไม่ได้สำคัญขนาดนั้น
เราเป็นใครที่ไหน ทำไมเขาถึงต้องให้เรา มันเป็นอัตตา ตัวกู ของกู
ทุกคนก็เท่ากันหมดนั่นล่ะ เราไม่ได้พิเศษกว่าใคร หรือต่ำต้อยกว่าใครเลย

ถ้าดูเบื้องหลังของคนที่ได้รับ เขาก็เคยให้อะไรคนอื่นมาก่อน
ถ้าไม่ใช่ตอนนี้ก็คงเคยในอดีต หรือชาติที่แล้วเขาทำบุญมาเยอะ

เปลี่ยนตัวเองเป็นผู้ให้ ส่งความสุขให้คนอื่นดีกว่า
และสักวัน จากการไม่คาดหวัง เราจะได้รับกลับมา

ถ้าคุณรู้จักให้ โดยไม่คาดหวัง
เปลี่ยนตัวเองเป็นผู้ให้ ส่งความสุขให้คนอื่นดีกว่า
และสักวัน จากการไม่คาดหวัง เราจะได้รับกลับมา

ถ้าคุณรู้จักให้ โดยไม่คาดหวัง

เริ่มจากการให้ทานเล็กๆ น้อยๆ แล้วดูใจ ว่าการให้ที่ไม่คาดหวัง มันมีความสุขเช่นไร

ฉันถึงชอบส่งความสุข หรือทำอะไรเล็กๆน้อยๆ ที่คนอื่นมองว่าไร้สาระ
ไม่มีใครสนใจก็จริง หรือมองว่าไร้ค่า เธอทำไปเพื่ออะไร
แต่ฉันก็ทำ เหตุผลสั้นๆ เพราะว่า รู้สึกดี ที่ได้เป็นผู้ให้ มันสุขใจ

อย่าคาดหวัง อย่าเอาตัวเองไปผูกติดไว้กับผู้อื่น เพราะมันจะทำให้เราทุกข์ เมื่อมีตัวเอง เมื่อมีคนนั้น คนนี้
และคนนั้น เค้าลืมเรา คนนี้ไม่สนใจเรา เราเป็นใคร?

ตัวเรายังไม่เป็นตัวเราตลอดเลย
เด็กตัวเล็ก ก็โตเป็นผู้ใหญ่ แล้วก็เป็นคนแก่
วันเวลาเปลี่ยน อะไรๆ ก็เปลี่ยน
เพื่อนวันนี้อาจกลายเป็นคนอื่น คนอื่นที่ผ่านมาอาจกลายเป็นเพื่อน
ไม่มีอะไรมันคงที่ ทุกอย่างมันไม่แน่นอน

ฉัน เป็นคนหนึ่ง ที่ถูกลืม
แต่จะถูกจำ เมื่อผู้อื่นมีปัญหา
สมุดจดของฉัน จะมีค่ามากเมื่อใกล้สอบ ทุกคนจะนึกถึงฉัน
แต่พอผ่านฤดูกาลสอบไป เขาก็ลืมฉันไปแล้ว

ถ้ามามัวน้อยใจว่าทำไมฉันถึงถูกลืม มันก็เป็นทุกข์
แต่ถ้าคิดว่า สมุดของฉันทำให้เขาสอบผ่าน ฉันก็มีความสุข เมื่อได้เห็นรอยยิ้มของคนอื่นๆ
ฉันเคยคาดหวัง แต่มันก็ทุกข์ เพราะเอาตัวเองไปผูกมัด ไว้กับความอยากของตัวเอง
อยากให้เพื่อนๆ เห็นความสำคัญ
อยากเป็นที่ชื่นชอบของเพื่อน
อยากเป็นคน popular

อัตตาตัวใหญ่ๆ มันเล่นงานซะแล้ว
ก็แค่ความอยาก ทำร้ายเราไม่ได้
จำไว้ แขนขาไม่ขาดเพราะความอยาก ไม่ได้ทำให้เราตกต่ำหรืออะไร

เท่านั้นล่ะ เลิกคิดไปเลย

วันหนึ่ง เพื่อนคนหนึ่ง เขาอาจไม่ได้สนิทกับฉันมาก
เขาเดินมาหาฉัน แล้วพูดว่า "ถ้าไม่ได้สมุดจดของเธอ ฉันคงแย่แน่ๆ"

ถ้าคุณเป็นฉัน คุณคงจะดีใจ
แต่ฉันเฉยๆ ฉันแค่รู้สึกดีตรงที่ว่าเขาสอบผ่าน และเขาไม่เป็นทุกข์

ชีวิตก็มีอยู่เท่านี้ล่ะ มีการให้และการรับ ถ้ารู้จักให้และไม่คาดหวัง
สักวัน มันจะกลับมาหาเราเอง ถึงวันนั้นเราก็เป็นผู้รับ
ไม่มีใครเป็นผู้ให้ตลอดกาล และผู้รับตลอดกาล

การอยู่ร่วมกัน ผลัดกันให้ ผลัดกันรับ เหมือนฟ้าสว่าง ตกเย็นก็มืด แล้วก็เช้า
ส่งความสุขให้กันและกัน สวัสดีปีใหม่ 2553 ค่ะ