โบกเก่งๆ...น่าดีใจหรือน่าสมเพช?(แตกประเด็น)

กระทู้นี่แตกประเด็น...(หรือจะเรียกว่ามาสะกิดต่อม)...มาจาก

ยั๊วะมากอ่ะได้รับ fwd mail how-to พี่บัว tricky มา by MoNkEy ChOcCo
http://www.jeban.com/viewtopic.php?t=7294

หลังจากที่ได้อ่านกระทู้ของคุณ MoNkEy ChOcCo...
นัยหนึ่งเราก็รู้สึก จริง นะ หมายถึงที่คน fwd mail เค้าคิด
เราเป็นคนหนึ่งที่คิดว่าที่เราต้องแต่งหน้าทุกวันนี้ ก็เหมือน ใส่หน้ากาก ออกจากบ้าน
(อันนี้เฉพาะแต่งแบบโบกกลบนะ ไม่ใช่สีสัน)
ส่วนนึงมันเป็นความ อับอาย ที่ต้องหน้าโล้นๆออกจากบ้าน
คือมันเหมือนคนไม่ดูแลตัวเอง ทั้งที่จริงแล้วสภาพผิวหน้าคนมันต่างกัน
บางคนเป็นสิวง่าย รูขุมขนกว้าง ถามว่า ทำไงอ่ะทีนี้ มันก็ไม่ใช่ความผิดเรา
...แต่....เราก็ต้องโบกกลบ เพิ่มความมั่นใจขึ้นอยู่ดี

เราเนี่ยจะบอกว่าเป็นมากกว่าคุณบัวหลายๆๆๆเท่า
เพราะ 1.หน้ามัน 2.รูขุมขนกว้าง 3.สิวขึ้นตลอดเวลา 4.ส.ด.ไม่ดี...ชอบแกะ สะกิด เขี่ย เกา
แถมเมื่อปีก่อนนู้น (49) มันขึ้นเยอะมากๆๆๆๆๆๆๆ + เป็นช่วงเป็น freelance
อยู่บ้านตลอด วันๆไม่ต้องออกๆไปไหน ก็แกะมันจนเพลิน
หน้าเลยเหียกมาก ไปไหนถ้าไปโล้นๆคนมองแบบเหลียวเลย เราก็อายมาก
มีภาพประกอบด้วย จริงๆไม่เคยให้ใครดูเลย ถ่ายไว้เตือนใจตัวเองว่า อย่าทำอีกนะ
แต่กับสาวๆจีบันที่น่ารักและจริงใจกันอย่างงี๊ เลยให้ดู ผล จากการกระทำของเราเอง

อันนี้ถ่ายประมาณเดือน ต.ค. - พ.ย. 49(2006) ก่อนจะไปหาหมอ รอบที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้
คือเราหามาตลอด แต่ไม่ได้เอาจริงเอาจัง เลยไม่ได้เห็นผลแมๆซะที
แต่คราวนี้ต้องขอบคุณคุณหมอด้วย หมอดุ และ ปราม เราได้อยู่หมัดจริงๆ
เราหาหมอทุกอาทิตย์ ทำทั้ง ใช้ laser เจาะสิวและ IPL บ่อยมาก
ประกอบกับอยู่บ้านซะส่วนใหญ่ ไม่ต้องแต่งหน้า
ผ่านไป 3-4 เดือนเริ่มเห็นผล

อันนี้ประมาณเดือน เม.ย. 50 ได้
คือมันก็ไม่เนียนกิ๊งหรอก รอยยังเยอะอยู่ แต่เรียบขึ้นมาก
เราดีใจและมีความสุขมากที่หน้าเกือบกลับมาเป็นปกติแล้ว

แต่.....ปีที่แล้ว ประมาณสิงหา มันเริ่มกลับมาอีกทีละนิดๆ เริ่มหนักข้อเข้ากันยา
แต่คราวนี้ออกแนวแพ้มี ผดๆ หลังก็ขึ้น แขนด้วย
แรกๆไม่ได้เอะใจ คิดว่าแพ้ฝุ่น ที่นอน คิดไปคิดมาไม่รู้แพ้อะไร
แต่รักษาความสะอาดเพิ่มขึ้นเผื่อไว้ด้วย แล้วก็กินยาแก้แพ้
แต่ทีนี้จะไม่แต่งหน้าก็ไม่ได้แล้ว ทำงานทุกวัน แต่งทุกวันแต่ก็โบกไม่มิดนะ
เอาแค่พอดูได้ ส่วนเรื่องไปหาหมอ...ยังไม่ได้หา เพราะ...
1.อยากหาหมอคนเดิมซึ่งเป็นวันธรรมดา ไม่รู้จะหาเวลาลงยังไง
2.ใจนึงกลัวว่าที่หายก็เพราะ IPL ซึ่งมันทำให้หน้าบางกว่าเดิมแล้วแพ้ง่ายขึ้นรึเปล่าไม่รู้
3.สงสัยจะต้องได้กิน Roaccutane อีก สิ่ง side effect ค่อนข้างแรงอยู่
(ก็ไม่ได้จะรีบมีลูกหรอกจ้า...)

ปัจจุบันมันเลยเป็น...อย่างงี๊

รูปนี้ถ่ายเดือนกว่าแล้ว ถ้าดูด้านข้างแย่กว่านี้อีก
แล้วจะออกจากบ้านไปสภาพนี่ได้อย่างไร?
แต่ตอนนี้ก็ล้างเครื่องสำอาง ล้างหน้าด้วยเจล ให้สะอาดทุกวันอยู่แล้ว

เซ็ง.......
แต่ยิ่งเซ็ง.......ยิ่งเครียด........ยิ่งสิวขึ้น
เลยต้อง....

ใส่หน้ากาก............ทุกวัน.....
....เหนื่อย......เหมือนกันอ่ะ.................
แต่อันนี้ที่แต่งทุกวัน everyday make up ไม่ได้กลบหนาเลย แต่แต่งให้มันดีขึ้นหน่อย
concealer ไม่ใช้ แต่ใช้รองพื้น + base ให้เจือจาง ลงเฉพาะที่มีปัญหา เกลี่ยๆแล้วลงแป้งฝุ่น

นี่ไงหละที่เรารู้สึกว่าต้องบดบังตัวเองภายใต้ หน้ากาก.....
ที่เราไม่รู้จะ ภูมิใจ.....หรือ สมเพช.....กับมันดี........

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านความคับแค้นข้องใจกันนะคะ

**PS** ขอโทษที่ post รูปคางคกในที่ที่มีแต่ดอกไม้นานาพันธุ์....

fateye_slim

make up เริ่ดแค่ไหน ไม่เท่ากับความมั่นใจในกระเป๋า :) Jebanista Since 2008/ Jeban Team Since 2012

FULL PROFILE

Discussion (63)

สวัสดีค่ะ
พี่ ชื่ออพี่อายใช่ไหมค่ะ?

นู๋ติดตาม เว็ปนี้มานานพอสมควรแล้วค่ะ
แล้วก็ชอบพี่มาก
พี่เป็นคนสวย
ดีหมดเลย เพอร์เฟคจริงๆ

เพิ่งรู้ว่าพี่เป็นสิวด้วย
ชอบวิธีโพส ของพี่จังเลย กระทู้นี้น่ะคะ
(เพราะยังไม่ทันได้เยี่ยมกระทู้อื่นของพี่ค่ะ)

ยิ่งเครียดสิวก็ยิ่งขึ้น เพราะงั้น ก็ต้องยิ้ม เนี่ยะ จริงอย่างแรงเลยค่ะ

ยังไงก็สู้ๆน่ะค่ะ
บางทีสิวมันก็เกิดจากระบบขับถ่ายของเรา หรืออะไร ก็ได้ ที่เป็นสาเหตุอื่น
ถ้าเรารักษาให้ถูก ที่ก็ต้องดีขึ้นเเน่ๆเลย

ส่วนนู๋ ที่ก็เป็นคนมีสิวเหมือนกัน ก็ได้แต่ทำใจ ให้ไม่เครียดไปวันๆ เพระาส่วนตัวจะคิดมากง่าย

ยังไงยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ >>>น้ำผึ้งค่ะ

จริงๆ จขกท เป็นคนหน้าตาน่ารักน๊า ปากบาง จมูก ตา กำลังดีเลยล่ะ
แถมตอนนี้รู้จักที่จะลดจุดอ่อนแล้ว ก็ไม่เห็นมีอะไรจะต้องเป็นที่น่ากังวลเลยค่า
เป็นสาวน่ารักแล้ว สนุกกับชีวิตให้เต็มที่...เหลือแต่ข้างในแล้วล่ะทีนี้..ต้องมั่นใจนะจ้ะ

แต่งหน้าเก่งจัง...แต่โครงหน้าก็สวยอยู่แล้วนะ ของเราก็มีปัญหา หน้าหลุมอ่ะ ไม่เรียบ และรูขุมขนกว้าง โบกยังไง แต่งยังไงก็ดูไม่ได้ ทารองพื้น ก็เข้าไปอยู่ในหลุม กลุ้ม ไม่รู้จะรักษายังไง

ชอบคุณนะ
แหะๆๆ จริงใจดี

อย่าเพิ่งตกใจเน้อ เราหน้าก็เป็นเหมือนกัน ตอนม.4 นี่อย่าให้เซ่ด
ไปรักษาก็ไม่หาย
เราเลยปล่อยมันตามยถากรรม ใช้ผงพิเศษนี่แหละรักษา ดีขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ

ตอนนี้หน้าก็มัน รูขุมขนเป็นหลุมเพราะเราแกะสิวบ่อย

แล้วนี่เราไม่แต่งหน้าด้วยอ่ะ ประเด็นคือแต่งไม่เป็น จริงๆก็อยากแต่ง อยากสวยเหมือนคนอื่นเขาอ่ะนะ แต่กลัวแต่งมาแล้วไม่เข้ากับหน้า เลยช่างมัน

สรุป คุณจริงใจดี ชอบๆๆ

ตอนเราเป็นวัยรุ่น หน้าเราก้อมีสิวขึ้นเยอะมาก จนเพื่อนๆต่างบอกว่าให้ทำใจ ไม่มีทางหายแน่ๆ แต่พอเวลาผ่านไปมันก้อดีขี้นเอง หรือเริ่มอายุมากขี้นก้อไม่รู้ ^_^

เห็นด้วยกับคุณ CinnamonGal ค่ะ ทำอะไรแล้วมีความสุขก้อทำไปค่ะ ไม่มีใครทำให้เรารู้สึกแย่ได้ นอกจากตัวเราเอง เรามองการแต่งหน้าเป็นการ express myself อย่างนึงนะ วันนี้รู้สึกอย่างนี้ อยากแต่งอย่างนี้ อีกวันรู้สึกอีกอย่าง อยากแต่งอีกอย่าง ที่สำคัญตัวเองหน้าตาน่ารักมากมาก ดูจริงใจดีด้วย อย่ามานั่งคิดว่าตัวเองต้องบดบังตัวเองภายใต้หน้ากากเลย ถึงจะแต่งหน้ายังไงก้อไม่ได้ทำให้จิตใจคนเราเปลี่ยนอ่ะ เลิกจิตตกซะนะ