ขอบ่นหน่อยเต๊อะ เรื่องของ ป้าร้านทำผมในหมู่บ้าน

เซงมากป้าทำผมในหมู่บ้าน

ครั้งก่อนเราไปยืดผม บทสนทนาระหว่างยืดผม

เรา ; ป้าเอาปลายงุ้มๆหน่อยนะเดี๋ยวมันกระดก

แบบผมเราประบ่ามันก็จะกระดกเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว แล้ว หยักโศกด้วยอ้ะ
 
ป้า : อุ๊ย! ปลายงุ้มมันเชยแล้ว ต้องแหลมๆ กระดกๆ สิถึงจะสวย =="

[สวยตรงไหนฟะ น่าเกลียดตายชัก]

เรา : ไม่เอาอ้ะป้า ไม่ชอบให้ผมกระดก น่าเกลียด

ป้า : หรอ แหมไม่มีรสนิยมเลยนะ ตามเทรนด์มั่งสิ โบราณกว่าป้าอีกนะเนี่ย

เรา : งืมๆ หรอคะ

ป้า : ก็ใช่นะสิ เมื่อป้าสาวๆประมาณหนูน่ะ ป้าแต่งตัวดูดีกว่าหนูอีก ไม่มาแต่งตัวเชยๆหรอก

เรา : คิดในใจ เสื้อกล้ามโรซี่ กับ กางเกงขาสั้นซาร่า ของตรูมันเชยนักหรอฟะ ==" ฉันว่ามันเริดแล้วนะ


พอยืดเสร็จมาไดรืแล้วหนีบอีกที


ป้า : ป้าว่าผมหนูปลายๆมันเสียเล็มออกหน่อยเหอะ

เรา : นิดเดียวนะป้า ผมยิ่งยาวช้าๆอยู่

ป้า : อือๆ เชื่อฝีมืป้าเหอะ


พอเล็มเสร็จ

เราอยากจะร้องไห้ โอ้แม่เจ้า เป็นเดกม.ต้นไปแล้ว

เรา ; ไหนบอกนิดเดียวไงป้า นี่ตั้งเยอะ

ป้า ; เยอะที่ไหน บ้ารึป่าว นิดเดียวจริง แก่แล้ว สายตาไม่ดี ไปเช็กหน่อยเหอะ

-*-


อีกครั้งหนึ่งค่ะ เราโดนอ.ฝ่ายปกครองว่าเรื่องผมเค้าบอกให้ไปตัดมาใหม่ๆ ให้เรียบร้อยพรุ่งนี้ต้องมารายงานตัว

ไม่งั้นเชิญผู้ปกครอง

ช่างเป็นวันที่ซวยอีกวันนึง ร้านทำผมแถวบ้านปิดหมด เหลือร้านป้าคนนั้นอยู่ร้านเดียว

 

มองหาแม่ กับ พี่ ก็ไม่อยู่อีกแล้วจะให้ใครพาไปเนี่ย

จะสามทุ่มแล้วด้วย เดี๋ยวกลับมาแล้วโดนบ่นว่าเรื่องมาก

เอาวะ เอาไงเอากัน ไปตัดร้านป้าคนนั้นแล้วกัน

เรา : ป้าๆ แก้ให้หน่อยสิ ไปซอยมา เอาสวยๆ ไม่เอาเหมือนครั้งนั้นนะ

ป้า : จ้า อ้าวนี่เราอยู่ม.ต้นหรอผมสั้นเชียว[เพราะใครล่ะ -*-] แต่หน้าไม่เหมือนม.ต้นเลยนะ เหมือนพวกมหาลัยแล้วเลย

ปล. เราอยู่ม.ปลายแล้วค่ะจะขึ้นม.5

เรา : แหะๆ -*-


ป้า : แหม ผมที่ป้ายืดให้สวยจริงๆเลย คราวหลังมาอีกนะ เดี๋ยวคิดราคาพิเสษ ฝีมือป้านี่นะไม่เคยตกเลย

เรา : เงียบบบบบบบบบบ


ตัดเสร้จ แหว่งก็แหว่งๆ เหมือนซอยมากกว่าเดิมอีก

เรา : ป้านี่มันไม่เท่ากันไม่ใช่หรอ

ป้า ; จริงหรอ ป้าทำแว่นหายน่ะ สายตาไม่ค่อยดี สงสัยพลาดไปนิดนึง


เห้อ เรารีบจ่ายตังเดินออกมา เสียอารมณ์สุดๆ

ป้าแกไล่ตามหลังมา อ้าว ไม่แก้ก่อนหรอ

-*-

พอเหอะป้า เราจบกันแค่นี้อย่ามาหลอกหลอนอีกเลย ช่วงนั้นเพื่อนๆเลยเรียกเราว่า อีเอ๋อๆตลอด

แพล่มมาซะยาวขอบ่นแค่นี้แหละค่า