ครั้งแรก...เมื่อไหร่???

เห็นด้วยค่ะ Mikronos กับ ตอนเด็กๆ ตั้งใจว่าจะไม่แต่งหน้าเลย 

แต่พอมาอยู่ม.ปลายเริ่มรักสวยรักงามมากขึ้น

จากที่เห็นกระจกแล้วเดินผ่านไป 

ตอนนี้เห็นกระจกที่ไหนขอได้ส่องซักรอบหรือแวบๆ ก็ยังดี 

จำได้ว่าเคยเอาเครื่องสำอางพวก ลิปสติก ที่เขียนคิ้ว มาลองๆ เขียนดู แล้วก็โดนดุ

ตามน้ำเลยค่ะ ตลอดจนตัดผมเองกับมือ ไปๆ มาๆ แหว่งไม่เป็นท่าเลย

หูย จำไม่ได้เหมือนกันแฮะ 
จำได้แค่ว่าเห็นแม่แต่งหน้าบ่อยๆ แล้วก็เอาเครื่องสำอางแม่มาเล่นกะน้องสาวจนโดนดุไปตามๆกัน 
พอตอนอยู่ประถมก็ถามแม่ว่า ทำไมต้องแต่งหน้า โตขึ้นหนูไม่แต่งได้มั้ย เพราะปกติเป็นคนเหงื่อออกง่าย ทาลิบมันก็เหนอะหนะ รำคาญแล้วอ่า
แม่บอกว่า แกอยากไปทำงานแบบหน้าผีๆโทรมๆก็เรื่องของแกสิ
ตอนนั้นจำได้ว่าแอบไม่เชื่อนะน่ะ ตั้งใจว่าจะไม่แต่ง

ปรากฏว่ามาเริ่มสนใจจริงๆก็ตอนอยู่มปลายค่ะ เพราะเรียน รร หญิงล้วน
ตกเย็น ทุกคนจะมัดผมใหม่ ทาแป้ง แล้วค่อยกลับบ้าน

เริ่มซื้อเครื่องสำอางเองตอนอยู่มหาลัยปีสองค่ะ เริ่มแต่งหน้าจริงๆจังๆ
พออยู่ปีสี่นี่แต่งหน้าจัดมากอ่ะ มีอยู่ครั้งนึง ขับรถเอาเอกสารให้เพื่อนที่หน้ามหาลัย เพื่อนบอกว่า ชั้นเห็นหน้าแกลอยออกมาจากรถแต่ไกลเลย 

เริ่มมีเครื่องสำอางแบบจริงๆจังๆที่มีราคาขึ้นมาหน่อยก็ตอนทำงานแล้ว เพราะว่าไม่ต้องขอเงินแม่แล้วไง
ปรากฏว่าตอนนี้แม่ต้องบอกว่าให้เพลาๆการช้อปปิ้งเครื่องสำอางลงหน่อย
เพราะว่าเสพติดไปแล้ว ฮ่าๆๆๆ 

จะว่าไป เราว่าหลายๆคนคงเป็นเหมือนเรา ที่ได้อิทธิพลมาจากคุณแม่น่ะค่ะ ว่ามั้ยคะ

อนุบาลค่ะ เอาลิปสติกคุณแม่มาทาเล่น ทุกทีที่แม่เผลอเลยอ่ะ

20ปีที่แล้วอ่ะค่ะ