9 ปีกับความรัก_ช่วยเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ_สู้ๆ

                 นี้เป็นครั้งแรกสำหรับการเข้ามาตั้งกระทู้หลังจากที่มองดูเพื่อนๆ มานานแต่เราไม่อยากพูดกับใครเลยไม่อยากเล่าเรื่องแต่เพียงแค่อยากหาทางระบายความรู้สึกแบบเงียบ เพื่อนๆ ช่วยเป็นกำลังใจให้เราด้วยนะ ครั้งแรกก็เป็นเรื่องเศร้าซะแล้วเรา สุดท้ายละครชีวิตที่ยาวนานมาถึง 9 ปี ก็จบลงซะที ความรักที่หวังจะสร้างอะไรต่างๆ นานาก็จบลงเป็นดั่งที่ผู้ใหญ่พูดว่ายังไงมันก็ไม่ใช่แต่เราก็พยายามอย่างดีที่สุดแล้วมันก็ต้องจบลง

     เรื่องราวของเรากับแฟนเราดำเนินมาเรื่อยๆ ทะเลาะกันบ่อยงอนกันบ่อยมาก มีแอบนอกใจกันบ้างแต่สุดท้ายเราก็กลับมารักกันเหมือนเดิม ถามว่าเราเป็นแฟนที่ดีมากแค่ไหน ตอบว่าก็ไม่หรอกนะเรายอมรับอาจมีบ้างที่คุยกับคนอื่นเพราะเราน้อยใจเขาที่ไม่เคยสนใจ ไม่ค่อยแคร์ความรู้สึกเราบางครั้งเราเหงาอยากมีเพื่อนคุยแต่เขาก็เลือกที่จะไม่อยู่กับเรา อยากไปอยู่กับเพื่อนเราก็ไม่ว่าอะไร แต่สุดท้ายแล้วเราก็รู้ว่าเราทำเพราะประชดเขาดังนั้นเราจึงหยุดไม่ทำอย่างนั้นอีกเลยเราสัญญากับตัวเองว่าจะจริงใจและรักเขาคนเดียว   เขาเองเป็นคนชอบเที่ยวแต่เราไม่ชอบเที่ยวกลางคืนเราไม่เคยไป เรารู้ว่าเขาเองเวลาไปเที่ยวก็คงจะมีบ้างเราก็ไม่ว่าหรอกนะเราบอกเขาเสมอว่าไปเที่ยวนะ ผู้หญิงมองได้ เหล่ได้ คุยได้ แต่ให้จบแค่ตรงนั้นอย่างได้มีสานต่อนอกผับซึ่งมันก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร เราก็เริ่มปรับตัวได้เวลาเขาไปเที่ยวกลางคืน

          แต่สามปีที่ผ่านมาเรื่องผู้หญิงเริ่มรุนแรงขึ้นช่วงนั้นเรากับเขาทะเลาะกันบ่อย เขาเองก็เที่ยววันนั้นเป็นวันบายเนียร์ของคณะเขาหลังจบงานเขาก็ไปเที่ยวต่อ ถามว่าตอนระหว่างไปเที่ยวก็คุยกันดีกับเราบอกเราว่าไปต่อที่ผับนะ เราก็ไม่ว่าอะไรโอเคแต่พอให้หลังมาซักสองอาทิตย์พฤติกรรมเริ่มเปลี่ยนไปจากโทรหาก็ไม่ค่อยโทรเราก็บ่นจนเขาขอห่างจากเราก่อนวันวาเลนไทน์   เขาบอกว่าขอเวลา 3 วันอยากกลับไปทบทวนถึงสิ่งต่างๆ ที่ทำไม่ดีไว้กับเรา   เราก็บอกว่าได้แต่ไม่ได้รู้เลยว่าตอนนั้นเขาได้ไปคุยกับผู้หญิงคนหนึ่งมาแล้วประมาณ 2   อาทิตย์ จน 3 วันเราหรอไม่ไหวแล้วสี่ทุ่มของวันที่สามก็ยังไม่โทรมาเราก็เลยเป็นฝ่ายโทรไปเอง แล้วเราก็คุยกันตกลงกันว่าจะกลับมาเป็นแฟนกันเหมือนเดิม   แต่สุดท้ายเขาก็ยังทำตัวเหมือนเดิมทุกอย่าง มันแย่ยิ่งกว่าเดิมซะอีกเขาทำตัวแปลกๆ ทั้งเรื่องโทรศัพท์ เวลาที่จะให้กับเราก็ดูเหมือนจะไม่มี จนเราอดทนไม่ไหวแล้วเค้นให้เขาพูดบอกให้บอกความจริงมาว่าเป็นอะไรกันแน่มีใครก็ขอให้บอกมาเราไม่โกรธแล้วเรื่องทุกอย่างจะดีขึ้นเองเราขอร้องนานมากจนเขายอมบอกความจริงเราชาไปหมดทั้งตัว ถามว่าจะเอาไง เขาก็บอกว่าขอเวลาเขาหน่อยเขาจะไปจัดการเอง เราไม่เชื่อเราตัดสินใจขอเบอร์ผู้หญิงคนนั้นจากน้องสาวเขา เพราะว่าเขาพาผู้หญิงคนนั้นไปที่บ้านมา ทำให้รู้จักน้องสาวและอาของเขาพอรู้ว่าถึงขนาดพาไปบ้านเราหมดแรงไม่รู้จะทำยังไงดี

            ด้วยความที่อาเขาไม่ชอบเรามาตั้งแต่แรกเราก็ไม่รู้ว่าทำไมทั้งๆ ที่เราไม่เคยคุยด้วยเลยตั้งแต่คบกันมาแต่เราก็ไหว้เขาทุกครั้งที่เจอ เขาบอกว่าเราเตี้ยเหมือนต้นพริก พยายามว่าเราต่างๆ เราก็งงว่าเราก็ไม่ได้เตี้ยน่าเกลียดนะคนส่วนใหญ่เขาก็มีที่สูง 156 cm กันไม่ใช่หรอ แต่เราก็รู้ว่ามันเป็นข้ออ้างจริงเขาคงเกลียดเราเรื่องอื่นมากกว่า เขาอยากให้หลานเขาได้กับคนรวยๆ และบังเอิญผู้หญิงคนนั้นก็ถูกใจอาเขาเพราะเธอเรียนอยู่ มหาลัยรัฐที่ดังที่สุดของไทย อาเขาพยายามไปไซโคว์ทุกคนในบ้านพาผู้หญิงคนนั้นไปรู้จักกับอาม่า อากงของเขา เราก็ได้แต่เจ็บแต่สุดท้ายเรื่องราวนี้ก็จบลงแฟนเรายังอยู่กับเรา เราดึงเขากลับมาได้ เรากลับมารักกันเหมือนเดิมจนปีกว่า

             ถามว่าหนึ่งปีที่กลับมาคบกันเราก็ทะเลาะกันปกติแหละมันเหมือนตะปูที่ตอกลงไปบนไม้เมื่อเราดึงมันกลับขึ้นมามันก็ยังคงเป็นรูอยู่อย่างนั้นไม่เปลี่ยน กว่าเราจะกลับมาเชื่อใจเขาก็ใช้เวลาอีกหลายเดือน 

 

            เรื่องราวกลับมาซ้ำรอยเดิมช่วงเดือนที่เดือนกว่าๆที่ผ่านมา เขาเริ่มทำตัวแปลกๆอีกแล้ว เราบอกได้คำเดียวว่าความรู้สึกแรกของผู้หญิงไม่ใช่เรื่องฟลุ๊กค์ เรายืนยันได้เพราะเราจับชู้ของแฟนมาได้ 4 คนเพราะความรู้สึกของเรานี้แหละ   เพราะพฤติกรรมของเขาคือรู้สึกกระวนกระวายเมื่ออยู่กับเรา จะคอยเป็นห่วงมือถืออย่างน่าประหลาดใจ พอเราขอดูเขาจะหวงมากและจะตะหวาดเราว่าไม่ไว้ใจเขาหรอ เราว่ามันเยอะไปมันมีพิรุธ จนเราทะเลาะกันรุนแรงและเขาก็ขอห่างเราอีกแล้วบอกว่าเขาเบื่อกับสภาพเดิมๆ กลับมาดีกันก็ทะเลาะกันอีกขอเวลาเขาหน่อย เราก็บอกว่าถ้าเขาจะไปมีใครก็บอกเราได้ไม่เป็นไรเราเหนื่อยแล้ว เขาบอกว่าไม่ใช่อย่างนั้นขอเวลาเขาหน่อยแล้วเดี๋ยวเขาก็จะกลับมา ครั้งนี้เราห่างกันไปนานกว่าทุกครั้งเกือบ 2 อาทิตย์ซึ่งเราก็เริ่มทำใจได้แล้วอยู่ดีๆพี่ชายเขาก็โทรหาเราขอยืมเงิน เราก็โอเคได้ แล้วอยู่ๆ พี่ชายเขาก็โทรกลับมาอีกบอกว่าลืมเล่าเรื่องให้ฟังว่าเขาไปโกหกน้องเขาซึ่งก็คือแฟนเราว่าเจอเราที่ห้างเห็นเราเดินอยู่กับผู้ชายแล้วดูกระหนุงกระหนิงกัน

         เราฟังแล้วเราก็งงแต่ด้วยความที่ห่างกันไปเกือบสองอาทิตย์ทำให้เราเริ่มปลงพยายามทำใจว่าเขาคงมีคนอื่นแล้วหละบางวันก็ทำใจได้ แต่บางวันตื่นขึ้นมาก็ร้องไห้ซะงั้น เราเลยตอบพี่เขาไปว่าไม่เป็นไรหรอกเขาคงไม่สนใจอะไรเราหรอกพี่เขาบอกว่าไม่กล้าโทรไปบอกความจริงว่าโกหกเพราะเสียงแฟนเราขึ้นมาก พี่เขาบอกว่าเสียงมันเหมือนโกรธจริงๆ พี่จะทำไงดีเราก็บอกไม่เป็นไรหรอก พอตกดึกเที่ยงคืนกว่าเขาโทรมากลับจริงๆ แต่ว่าเราแบบสาดเสียเทเสีย หาว่าคบกับเขามาตั้งนานกว่าจะได้จับมือ แต่ทีกับผู้ชายคนอื่นทำไม _งง่ายจัง แล้วมีการอวยพรขอให้เราโชคดีอีกด้วย เราก็บอกเขาว่าช่วยฟังเราก่อน   


             เราไม่ได้ไปเดินกับใครเราอยู่หอ เชื่อเราซิแต่เขาด่าเราไม่หยุด   เราบอกว่าคบกับเรามา 9 ปีไม่รู้หรอว่าเราเป็นยังไง เขาบอกไม่เชื่อแล้วตัดสายไปเราก็ใจแข็งไม่โทรตามกลับไปอย่างทุกครั้ง แต่พอผ่านไปครึ่งชั่วโมงเพื่อนสนิทเขาโทรมาบอกว่ามีเรื่องอะไรกันรึป่าวทำไมเกิดอะไรขึ้น ทำไม่แฟนเราไปที่บ้านเพื่อนเขาแล้วเงียบไป  เราไปกับผู้ชายคนอื่นจริงรึป่าวเราเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เพื่อนเขาฟัง   เพื่อนเขาบอกว่าให้เราใจเย็นๆ แล้วบอกว่าแฟนเรายังรักเราอยู่ เราก็ไม่อยากเชื่อแต่พอเขาพูดแบบนี้เราก็ใจอ่อนยวบเลยอุตส่าห์ทำใจมาได้หลายวัน เขาบอกว่าเดี๋ยวเขาช่วยเอง พอวันรุ่งขึ้นเราก็โทรไปหาเขาอธิบายให้ฟังไม่ถึง 10 นาทีก็ตัดสายเราบอกจะโทรไปเอาความจริงจากพี่ชาย เราเพียรโทรเท่าไหรเขาก็ไม่รับโทรเขาเบอร์น้องเขาก็ไม่รับจนบทสุดท้ายเขาก็รู้ความจริง   เขาก็บอกว่าก็ดีนิรวมหัวกันโกหกเขาเราบอกว่าเราไม่ได้คิดจะทำอย่างนั้น เรายอมอ่อนเราง้อเขาอีกแล้วบอกเขาว่าแล้วเขาจะเอาไงต่อไปเรายังรักเขานะ คิดถึง เขานิ่งไปไปแล้วบอกว่าขอเวลา 1วัน  เพื่อขอไปสะสางปัญหาชีวิตเราก็ถามว่าปัญหาอะไรละ หายไปไม่ถึงอาทิตย์มีอะไรต้องไปสะสาง สรุปคือเขาไปมีคนอื่นระหว่างขอห่างจากเราอีกแล้ว เราถามว่าเขาจะเอาไงเขาตอบเหมือนทุกครั้งว่าเขาเลือกเรา เราก็บอกว่าโทรไปเคลียร์เลยซิประชุมสายเลยจะได้จบก็จะได้สบายใจ เขาไม่ยอม จนวันรุ่งขี้นเราโทรไปหาเขาก็ยังไม่เคลียร์เราไม่รู้ว่าเราจะต้องรออีกนานแค่ไหน พอวางสายเราตัดสินใจนั่งรถไปหาเขาที่บ้านเลยเป็นไงเป็นกันวันนี้ต้องจบไม่เราก็ผู้หญิงคนนั้น พอเขาเปิดประตูออกมาเจอหน้าเราเขาทำหน้าแบบหน่ายมากแล้วบอกเราด้วยเสียงแข็งว่า เชิญเข้ามาก่อนซิเราได้ยินแล้วจะกรีดให้ได้   แต่ก็อดทนเดินเข้าไปแล้วบอกว่าโทรไปเคลียร์เลย เขายึกยักอยู่หลายชั่วโมงเราทนไม่ไหวเขาบอกว่าไม่รู้จะพูดยังไงให้ดูดี ในใจเรามันแค้นมากสรุปว่าคนที่แกเลือกคือใครเนี่ย

       

                   เพื่อนๆ คะเหตุผลที่แฟนเราจะขอเลิกกับผู้หญิงคนนั้นที่เขาบอกเราคือ จะบอกผู้หญิงคนนั้นว่าเขารู้เรื่องที่ผู้หญิงคนนั้นคุยกับผู้ชายอีกคนนึงอยู่ ว่าง่ายๆ จะโบ้ยความผิดว่างั้นเราบอกเขาว่าแกโครตเลวเลยแกควรจะต้องบอกเขาไปซิว่าตัวเองมีแฟนอยู่แล้วไม่งั้นเรื่องไม่จบหรอกช่ายมั้ยค่ะเป็นใครๆ ก็มองออก สุดท้ายโทรไปเรานั่งฟังเขาพูดสาธยายนานมากผู้หญิงคนนั้นก็บอกว่าเขาเลือกแฟนเรา นั้นไงว่าแล้วเรามองเขากลับไปว่าทำไมยังไม่พูดสุดท้ายเขาก็พูดออกมาว่ากลับมาคบกับแฟนเหมือนเดิมแล้วตัดสายผู้หญิงคนนั้น

                      แล้วเดินมาหาเราใช่ว่าเราจะรู้สึกดีนะที่ได้แฟนเรากลับมาครั้งนี้มันแย่มาก แต่เราก็ยังหลอกตัวเองว่าจะสามารถทำให้เขารักเราได้เหมือนเดิมแต่คงต้องใช้เวลาเราจะพยายาม   บอกเขาเลิกติดต่อเลิกยุ่งนะถ้ามีคุยกันอีกครั้งเดียวคราวนี้เราจบจริงแน่เขาสัญญา

                    ตอนกลับเขานั่งรถมาส่งเราเพราะเรากึ่งบังคับ(อายตัวเองจริงๆ) เราถามเขาว่าทำไมถึงกลับมาเลือกเราเขานิ่งไปแล้วบอกว่า 

            เขารู้สึกผิดเราอึ้งเลยเขาคงรู้ว่ามันแรงไปเลยพูดบอกตามมาด้วยก็ยังรักด้วยแหละ แล้วกับผู้หญิงคนนั้นละเขาบอกว่าคุยกันแล้วรู้สึกดี เข้าใจกัน เราไม่รู้จะพูดว่าไงเหมือนเราเป็นส่วนเกินเลยแต่ก็ยังโง่เข้าข้างตัวเอง แต่ตลอดทางเรารู้ว่าเขาเหม่อๆ เปลี่ยนไปเยอะมาก

                    เรารู้ว่าผู้หญิงคนนั้นสเปกเขาทุกอย่างเธอเป็นนางแบบสังกัดโมเดลลิ่ง แล้วก็กำลังจะได้เป็นแอร์ ทุกอย่างมันดูสวยงามมากเรารู้ว่าแฟนเราหลงมาก พอตกดึกเราโทรไปหาเขาออกไปกินเหล้าเราไม่อยากเซ้าซี้หวาดระแวงว่าจะไปเจอกันอีกแต่ไม่รู้จะทำไง พอเช้าเขาโทรมาแบบเมาๆ เราก็ว่าเป็นอะไรมากมั้ยเนี่ยเขาก็บอกว่าจะเป็นอะไรก็ดีใจไงได้กลับมาคบกันอีก จะไม่ให้โทรหาแฟนแล้วจะให้โทรหาใคร เสียงแบบประชดเต็มที่ พูดว่าชีวิตเขากลับเข้ามาอยู่ใน “คุก” สภาพเดิมอีกแล้ว เราถามตัวเองว่าเราทำอะไรผิดรึป่าว เราผิดที่เอาเขากลับมาใช่มั้ย

                         วันนี้ทุกอย่างจบลง เราถามเขาตอนกลางวันที่คุยกันว่าโอเคใช่มั้ยผู้หญิงคนนั้นไม่ได้โทรมาใช่รึป่าวใช่ผู้หญิงคนนั้นไม่โทรมาหรอก แต่เป็นแฟนเราที่ไปหาเขาเลยมากกว่า เขาหายไปครึ่งบายจนหัวค่ำเราโทรไปก็ไม่รับสายเลยโทรหาน้องเขา น้องเขาบอกว่าออกไปข้างนอกได้ซักพักเราก็อืม พยายามโทรต่อไปแต่อะไรก็ไม่รู้ทำให้เราชุกคิดว่าโทรไปหาผู้หญิงคนนั้นเลยดีกว่าว่าแฟนเรายังไปยุ่งด้วยอยู่รึป่าว ไม่ได้คิดถึงขนาดว่าแฟนเราจะไปหาผู้หญิงคนนั้นเลยแต่พอเขารับปุ๊บ เราก็รีบขอโทษแล้วบอกว่าเราคือใครแล้วรู้จักแฟนเรามั้ย ผู้หญิงคนนั้นก็เลยบอกว่าคุยกับ.......เลยดีกว่า แฟนเรามารับสายทุกอย่างสำหรับเราจบไปแล้วเราถามเขาว่าทำไมทำแบบนี้เขาบอกว่าต้องการมาเคลียร์ เราบอกว่าจะเคลียร์อะไรกันอีก เขาบอกว่าต้องการจบกับผู้หญิงคนนั้นแบบดีๆ แล้วว่าเราว่าเอาเบอร์มาได้ไงกลายเป็นเราผิดอีกแล้ว บอกว่าเราไม่ไหวเลย หาว่าเราแรงและแย่มาก เราบอกเขาว่าไม่มีอะไรจะพูดแล้ว

          ???????????? เราควรจะต้องเชื่อเขาอีกหรอว่าเขาไปเคลียร์เพื่ออยากเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันกับผู้หญิงคนนั้นจริงๆ ??????????????????????????

                   ตลอดเวลา 9 ปีที่คบกันมาเราพยายามทำดีตลอดเอาใจเขา ดูแลน้องสาวเขาไปสอนพิเศษให้แบบถึงไหนถึงกันหอเราอยู่วงศ์สว่าง แต่บ้านเขาอยู่หัวลำโพง เลิกเรียนจากเกษตรก็ไปหัวลำโพง สอนเสร็จก็ประมาณ 2ทุ่มกว่าจะถึงหอเราก็ยอมเหนื่อย ในขณะที่เรานั่งรถกลับบ้านจากไปสอนน้องเขา เขาไปเตะบอลกับเพื่อน บางครั้งไปนั่งกินเหล้า เขาอยากทำอะไรเราก็ช่วยเขาทุกอย่าง ไหนจะกระแสกดดันต่างๆ จากครอบครัวเขาอีกเราก็ทนได้เพราะเราคิดว่ามีเขาอยู่กับเรา (จริงหรอ)

                    มาวันนี้แค่เวลาไม่ได้ช่วยอะไรเลย แต่ก็ช่วยพิสูจน์ผู้ชาย 1 คนบนโลกนี้ สอนให้เรารู้จักชีวิตที่แท้จริงหวังว่าเพื่อนๆ คงไม่เบื่อนะ เราต้องผ่านมันไปให้ได้อย่างที่หลายคนเคยผ่านมาขอบคุณที่อ่านจนจบคะ 

                ขอให้ทุกคนที่มีความรักตอนนี้จงมีความรักที่สวยงามและมีความจริงใจต่อกันนะคะ 

Discussion (25)

อ่านแล้ว เหนื่อยจัง เหนื่อยแทนคุณnoozine เหนื่อยตัวคุณด้วย เพราะทนได้ยังไง หลายรอบมาก

ถ้าเป็นเรา เราจะไม่ยื้อไว้ค่ะ เราว่าเหมือนกับความไม่เต็มใจของผู้ชายเลยเวลากลับมาคบกันแต่ละครั้ง แต่เหมือนมีความผูกพันธ์มากกว่า เลยตัดกันไม่ขาดทั้งคู่ ถ้ารักจริงต้องไม่นอกใจค่ะ ต้องมีแต่เราเท่านั้น แต่ว่าคุณทั้งสองคงยังเด็กอยู่ด้วย เห็นเรียนมหาลัย

ยังไงเอาใจช่วย เราก็เคยผ่านเรื่องแบบนี้ จนตอนนี้มันกลายเป็นแค่เรื่องหนึ่งที่เคยเกิดในชีวิตเรา แต่แทบไม่ทำให้เรารู้สึกอะไรได้เลย แต่ก็ใช้เวลานานเช่นกัน

อย่ากลัวค่ะถ้าจะยุติอะไรสักอย่าง ยังไงชีวิตนี้ก็ต้องมีเจ็บบ้าง เจ็บเร็วยิ่งดีเพราะจะได้หายไว สู้ สู้ นะคะ โตแล้ว คำตอบคงคิดเองได้ เราเป็นกำลังใจให้นะ

มาให้กำลังใจด้วยคนค่ะ
ใช้เวลารักาาใจนะคะ อยากให้รู้ว่ามีอะไรรอคุณอยู่ข้างหน้าอีกมากมาย
เคยผ่านเรื่องราว และเคยตกที่นั่งแบบคุณมานะคะ
ไม่นานคุณก็จะยิ้มได้อีกครั้งค่ะ อดทนให้มากๆนะคะ
อย่าไปใส่ใจเค้าอีก ถือว่าเค้าเป็นคนอื่น ไม่ใช่คนที่คุณเคยรัก เคยรู้จักอีกต่อไป
.
อย่าไปคิดโกรธแค้นอะไร แต่ให้เจ็บแล้วจำก็พอ
ให้อภัยเค้า แล้วคนที่จะถูกปลดปล่อยก็คือตัวคุณเอง
เพราะสำหรับเค้า เค้าจะรู้สึกผิดในใจไปตลอดชีวิตอย่างแน่นอน
.
ขอให้เชื่อนะะคะ สู้ๆค่ะ
สงสาร จขกท มากๆ
ยังไงก็สู้ๆนะคะ รักตัวเองดีก่าค่ะ
คุณเป็นคนที่จิตใจดี สักวันคุณจะเจอคนที่รักคุณจริง
เราก็เจอผู้ชายเจ้าชู้แย่ๆ นิสัยเห็นแก่ตัวเหมือนคุณเลย
เรารักเค้า ทำอะไรมากมายให้ทุกอย่าง ยอมเหนื่อยเพื่อคนที่เรารัก
แต่เราก็ยังทน ยอมรับว่าโง่เหมือนกัน แต่ก็พยายามทำใจและถอนห่าง
เวลาที่เค้าหายไป ติดต่อไม่ได้
เป็ฯกำลังใจให้นะคะ
เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
อยากบอกว่าโอกาสควรมีให้ผู้ชายเพียงครั้งเดียวก็พอ
กลับมารักตัวเองหรือเอาความรักให้คุณพ่อ คุณแม่ที่เลี้ยงเรามา มากกว่า 9 ปี
ดีกว่านะค่ะ