คำว่า
kwanami11เครียดค่ะเห้อม่ะรุ้จะเริ่มยังไงค่ะ อยากระบายค่ะขอปรึกษาหน่อยค่ะ
คือเรากับแฟนเราคบกานมาได้ 9 เดือนกว่าๆล้าค่ะแฟนเราอายุ 28แล้วค่ะแก่กว่าเราแล้วเขาเป็นคนขี้หึงมากกก
ทะเลาะกานเรื่องเล็กๆน้อยๆ เช่นเราไม่รับโทรศัพเพราะเราลืมโทรศัพค่ะ(เราเป็นคนปร้ำๆเป๋อๆน่ะค่ะ ชอบลืมนู่นนี้ประจำแต่ยังไม่แก่นะค่ะ^^) อ่ะต่อค่ะเราก็ขอโทษเขาว่าเราไม่รับโทรศัพเขากลับพูดว่ามีคนอื่นใช่มั้ยเราก็งงดิค่ะ อารายกานแค่ไม่รับ2 สายเองไมต้องมาว่าเรามีคนอื่นด้วย แล้วแค่เรื่องแค่นี้นะค่ะเขากลับพูดบอกเลิกเราไอ้เราก้อเป็นประเภทแบบว่ามาบอกเลิกเราถ้าถามแล้วว่ามั่นจัยแล้วใช่มั้ยเราก้อจะตัดจัยเลยไม่ง้อค่ะแบบว่าเราไม่ผิดจาไปง้อไม หลังจากนั้นไม่นานค่ะเขาก้อมาง้อไอ้เรารึก้อใจอ่อนคืนดีค่ะ
แต่ประเด็นมันอยุ่ที่ว่าเวลามาง้อนี่เขาจะพูดประมานว่ากลับมาคบกานเถอะเราก้อจะถามว่าให้กลับไปไมอีก แล้วมาบอกเลิกเราไมเขาก้อจาพูดว่าเขาโมโห ว่าเขาไม่ดีงั้นงี้ แต่ไม่มีคำว่าขอโทษหลุดจากปากเขาเลยแถมทิ้งท้ายว่าก้อเราผิดเองที่ไม่รับโทรศัพทำให้เขาโมโหช่วยไม่ได้เขาก้อต้องคิดว่าเรามีคนอื่นไว้ก่อนดูสิค่ะขอโทษก้อไม่ขอโทษทิ้งท้ายว่าเราผิดอีก ว่าเราบีบให้เขาบอกเลิกเอง เอ้างงสิค่ะ สรุปช้านผิดหรอเนี่ย
ยังไม่พอน้าค่ะคนรอบข้างก้อไม่มีใครชอบแฟนเราเลย
พี่ชายเราทีแรกก้อเฉยๆ มีเหตุการณ์หนึ่งพี่ชายเราไม่ชอบเรยคืองี้ค่ะ
เราไปสนาม BB GUN กับพี่เราเราอยากไปดูพี่เราเล่นก่อนไปเราก้อโทรไปบอกแฟนเราว่าไปสนาม BB GUN กะพี่เราเด๋วกลับบ้านไม่เกิน4 ทุ่มน้าไปตั้งแต่2ทุ่มค่ะ เขาก้อไม่ว่ารายแต่ทุก5นาทีโทรมาเชคค่ะว่าอยุ่ไหนทำอะรัยตลอดเลยพี่เราก้อเห็นแล้วหงุดหงิดค่ะว่าจะอารายหนักหนามากะพี่ยังจาโทรจิกอีกหรอ แล้วมีจังหวะหนึ่งเราคุยโทรศัพกะแฟนเราอยุ่พี่เรานั่งข้างๆแล้วพี่เราก้อหันมาถามว่าจากินรายจาไปซื้อน้ำค่ะ แฟนเราได้ยินก้อพูดว่ามากะคนอื่นใช่มั้ยมากับคนอื่นอ้างว่าเป็นพี่ละสิเขาก้อบอกว่าไมคิดงั้น เขาบอกว่าเสียงไม่เหมือนพี่เราเลย (เขาเคยได้ยินเสียงพี่เราบ้างเวลาอยุ่กะพี่อ่ะ ) แต่เรารับรองเลยนะค่ะว่าอยู่กะพี่เราจริงๆ พี่แท้ๆเลยค่ะ นิดๆหน่อยๆก้อว่าเรามีคนอื่น
นิสัยแฟนเราแบบนี้คนรอบข้างเลยไม่ชอบแฟนเราอายุ 28 ปียังเรียนไม่จบเรยค่ะไม่ทำงานอีกมีแต่คนว่าเราไม่มีอนาคตจาคบไมเราก้ออายุขนาดนี้ก้อต้องดูอนาคตบ้างแต่เราก้อรักอ่ะค่ะเลิกไม่ได้สักทีเพื่อนๆว่าเราจาตัดจัยรึคบต่อดีค่ะ
เรื่องดีเขาก้อมีค่ะคือคุยปรึกษาอารายก้อคุยได้ดีค่ะ
ข้อเสียที่เราไม่ชอบอีกอย่างคือต่อให้เห็นว่าเขาผิดแค่ไหนเขาจะไม่เอ๋ยปากขอโทษเราเลยสักคำจาพูดว่าเขาผิดแต่ที่เขาทำผิดเป็นเพราะเราเองที่ทำให้เขาเป็นแบบนี้พูดเหมือนจาสำนึกประโยคสุดท้ายจาโบ้ยว่าเป็นเพราะเราทุกทีแค่คำว่า ขอโทษ ไม่สำคัญสำหรับเขาเลยหรอ
Discussion (11)
ก็ขอยอมรับแต่โดยดีละครับว่าที่เขียนมาทุกอย่างทำไปจริง
เพิ่งมาสำนึกได้ตอนสายไปแล้วถึงจะบอกว่าจะปรับก็คงไม่ทัน
ก็ต้องก้มหน้ารับกรรมไปแต่ก็อยากบอกว่าผมรักผู้หญิงคนนี้จริง
และปัญหาทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันก็มาจากตัวผมเองถ้าผมไม่ได้เขียน
ในบอร์ดนี้คงไม่มีโอกาสอธิบายอะไร ครับตลอดระยะเวลา9เดือนที่
คบกันผมสามารถทำให้เค้ามีความสุขได้แค่3เดือนแรกที่คบกัน
หลังจากนั้นผมก็เริ่มหึงหวงแบบไม่มีลิมิตแรกๆก้อแบบขำให้ง้อกันเล่น
หลังๆเริ่มเป็นสันดาน-*-
ส่วนเรื่องโบ้ยความผิดประมาณว่าผมมันประเภท
ไม่ยอมรับความจริง ข้าถูกเสมอ ทั้งๆที่รู้ว่าตัวเองผิด พอขอโทษก็
พยายามโบ้ยไม่ให้ตัวเองผิดเต็มร้อย เรื่องของอนาคตที่เค้าเป็นห่วง
มันก็เป็นความผิดของผมเอง ตลอดชีวิตผมใช้ชีวิตแบบไม่เอาอะไรเลย
จนได้มาเจอเค้า ผมกลับมาเรียน พยายามหางาน ซึ่งมันก็อาจสายไป
สำหรับเค้าแต่ก็อยากเอ่ยคำ ขอโทษ จากใจอยากได้โอกาสแก้ไขตัวเอง
แต่มันสายไปแล้วแต่อย่างน้อยก็ยังดีกว่าไม่ได้พูดอะไรเลย
ตลอดระยะเวลาที่เราคบกันผมมีทั้งสุขและทุกข์
และสิ่งที่สำคัญที่สุดคือผมได้มาคบกับผู้หญิงคนนี้ คนที่เปลี่ยนแปลงชีวิต
ของผมให้ดีขึ้นไม่ว่าเค้าจะอยู่ข้างกายผมรึไม่ และผมก็อยากจะขอบคุณ
จากใจว่าครั้งนึง "เราได้รักกัน"
ปล. รักขวัญนะที่รัก
มันขึ้นอยู่กับตัวเขาอ่ะค่ะว่าเขาคิดอะไรได้แค่ไหน เพราะการที่เราจะมานั่งคิดว่าทำไมเค้าไม่อย่างงั้นทำไใเขาไม่อย่างงี้ มันเป็นเรื่องที่ยากสุดท้ายคนที่เครียดที่สุดก็คือไอ้ตัวคนคิดนี่แหละ ไอ้คนที่อยากให้ทำเนี่ยมันไม่ได้รับรู้อะไรเลยค่ะ ผู้ชายส่วนมากถ้าไม่รักผู้หญิงมากจริงๆหรือไม่สามารถคิดได้ว่านิสัยนี้ไม่ดีจริงๆเขาจะไม่ยอมเปลี่ยนแปลงหรือถ้าเปลี่ยนเพื่อเอาใจ ก็จะเปลี่ยนได้ไม่นาน เพราะนั่นไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริงของเขา
ส่วนเรื่องใจอ่อนอันนี้ธรรมดามากเพราะเราก็เป็น ๕๕๕๕ แต่เรามาคิดว่า ถ้าเป็นงี้ต่อไปจะมีความสุขไหม เราแฮปปี้กับมันมั้ยคิดถึงแต่ตัวเองเลยค่ะวินาทีนั้น พยายามคิดอย่างเป็นคิดจริงนะคะ อย่าคิดอย่างเข้าข้างตนเอง แต่ถ้ามีเข้าข้างตัวเองก็ให้อยู่ในโลกความเป็นจริงนะคะ อย่าพยายามไปคิดอะไรแทนเค้า บางครั้งถ้าเราชอบใครมากๆเราไม่ต้องเป้นแฟนกันก็ได้ เป็นเพื่อน เป็นคนสนิท เป็นคนที่เรามักจะนึกถึงก็ได้
แต่ถ้าวันหนึ่งตัดใจไม่ไได้จริงๆแล้วทนไม่ไหวก็ให้ทำแบบที่เค้าทำนะคะกลับไป อันนี้ไม่ใช่การแก้เผ็ดอะไรนะคะ แต่ที่ทำแบบนี้เพราะผู้ชายไม่ใช่ประเภทที่จะนั่งรับฟังแล้วเก็ทน่ะค่ะ ผู้ชายจะเข้าใจจากการปฏิบัติมากกว่า ทำซักเดือนนึงนะคะโดยที่ไม่ต้องบอกน่ะค่ะทำขึ้นมาเลยแล้วไปถามเค้านะคะว่ารู้สึกไง ถ้าเค้าตอบว่าชอบก็ทำใจได้เลยค่ะ ๕๕๕๕
เราคุยเปิดอกกันแล้วค่ะว่าอยากให้เชื่อจัยเขาบอกจะเปลี่ยนนิสัยก้อโอเครแต่ช่วงแรกๆอ่ะค่ะผ่านไปสักพักเหมือนเดิมคร้าเหมือนเทปกลับมารีรันเลยค่ะเขาอ้างว่าต้องใช้เวลาจาเปลี่ยนง่ายๆได้ไงว่างี้อ่ะค่ะนี่ก็พยายามตัดจัยอยุ่ค่ะไม่คุยกับเขามาอาทิตย์กว่าๆๆแล้วกัวจัยตัวเองค่ะคอยจัยอ่อนอยุ่เรื่อยคอยคิดว่าเขาคงเปลี่ยนนิสัยได้ตลอด
เพราะถ้าไม่มีเเล้ว อะไรต่อมิอะไรก็พาลให้เกิดปัญหาไปหมดล่ะค่ะ
เราว่าคุณควรเปิดอก คุยกับแฟนคุณไปเลยดีกว่า ว่าเเบบไหนดี แบบไหนคุณไม่ชอบ
เเล้วค่อยๆปรับเข้าหากัน เเต่ถ้าทำทุกอย่างเเล้วไม่ดีขึ้น
ก็ขึ้นอยูกับคุณเเล้วล่ะค่ะ ว่าจะเลือกทางไหน
" เจ็บสั้น ดีกว่า ปวดนาน นะคะ "
อ่า ผมหน้าด้านมากไปปะนิ
โพสลงในนี้-*-
จะด่าไรก้อด่าครับน้อมรับแต่โดยดี