อยากได้คำปรึกษา เศร้ามาก อาจดูไร้สาระไปนิดค่ะ TT (part2)

สวัสดีค่ะ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำจากเพื่อน Jeban ทุกคนนะคะ
วันนี้เราเลิกกับเค้าแล้วค่ะ เลิกตั้งแต่เมื่อวาน

เค้าบอกว่า เราสองคนเข้ากันไม่ได้ เราจู้จี้เกินไป (ทั้งๆที่มันไม่ใช่อย่างนั้นเลย)
แต่ไม่เป็นไรค่ะ ตอนนี้เราโอเคแล้ว !
เพราะว่า เราได้อ้อมกอดจากคนที่รักเรามากที่่สุด และเราก็รักเค้ามากที่สุด คือ แม่ของเราเองค่ะ

เมื่อวานเรากลับบ้านมาร้องไห้ แม่เห็น เราแม่ถามว่าเป็นอะไร แม่ดูตกใจเราเลยกอดแม่แล้วก็ร้องไห้ๆๆ
เราก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้แม่ฟัง !

แม่ปลอบเราด้วยคำพูดที่เหมือนๆ คนอื่น แต่
ความรู้สึกเราที่โดนแม่ปลอบนั้น ชั่งแตกต่างจากความรู้สึกที่คนอื่นปลอบเราค่ะ

เราไม่เคยเล่าเรื่องแฟนให้แม่ฟัง เหมือนเราแอบๆ คบ แม่ไม่รู้รายละเอียดเรื่องนี้เท่าไหร่ แต่แม่กลับทำให้เรารู้สึกเข้มแข็งขึ้นกว่าทุกๆ ครั้งที่เราเคยเสียใจ

เราจะจำครั้งนี้เป็นบทเรียน และอดีตในครั้งนี้มันจะไม่มีวันทำร้ายเราอีก

(เราเคยโดนทิ้งมาแล้วติดต่อกัน 2 ครั้ง แต่ไม่เคยจำ แม่ก็ไม่รู้)
ครั้งนี้เรารู้สึกเสียใจมากกว่าทุกๆครั้ง แต่คำพูดแม่แค่ ประมาณ 5 นาที ทำให้เราเข้มแข็งขึ้นมาได้อย่างไม่น่าเชื่อ

สำหรับใครที่กำลังทุกข์ใจเรื่องแบบนี้อยู่ ขอให้กลับไปหาคนที่รักคุณมากที่สุดเถอะค่ะ แล้วคุณจะรู้สึกแบบเรา :)

ปล.ตอนนี้เราก็อโหสิกรรมให้เค้า ไม่แค้น ไม่จองเวรจองกรรม เราจบกันด้วยดี เราก็ใช้ธรรมมะเข้าช่วย ซักวันเราจะต้องเข้มแข็งขึ้นแน่นอนค่ะ

ขอกำลังใจจากเพื่อน Jeban อีกซักครั้งนะคะ :)