เมื่ออนาคตของลูกอยู่ที่การตัดสินใจของเรา ( ต่อคะ )

 เมืองนอกนะเราว่าค่อยให้เค้าไปก็ได้คะ รอให้เค้าโตกว่านี้ก่อนดีกว่า


ตอนนี้ให้อยู่เมืองไทยไปเถอะคะ ม. 3 ยังเด็กอยู่เลย

ต่อโทร หรือว่าตรีก็ยังทันนะคะ ไม่ให้ไปตอนนี้ไม่ใช่ว่าในอนาคตจะไม่ให้ไปนิคะ 

แต่ว่าเราว่าเค้าคงดูออกนะคะ ว่าใครรักเค้ามากกว่ากัน ^^

ขอแสดงความคิดเห็นในส่วนของคนที่มาเรียนเมืองนอกนะคะ(ตอนนี้เราอยู่ออสเหมือนกันค่ะ) แต่เรามาตอนโตแล้ว การได้มาเรียนเมืองนอกไม่ได้เป็นการรับประกันนะคะว่าจะต้องได้ดีกว่าอยู่เมืองไทยเสมอไป เราเห็นมาหลายคนค่ะ เพื่อนๆเราก็เยอะ การมาเรียนต่างบ้านต่างภาษามีปัจจัยหลายอย่างที่ทำให้กดดันได้นะคะ น้องอยู่ในวัยที่น่าจะต้องการการเอาใจใส่ ให้อยู่ใกล้ๆผู้ใหญ่น่าจะดีกว่า ถ้าอยากสร้างโอกาสให้ตัวเองมาตอนโตก็ได้ค่ะ บ้านเราก็ไม่ได้ร่ำรวยแต่ก็สามารถหาโอกาสได้จากหลายช่องทาง แต่ยังไงลองคุยกะน้องดูก็ได้ค่ะ ลองคุยผลดีผลเสียดูว่าน้องจะเลือกยังไง

ขอบคุณมากๆเลยคะกับทุกความเห็น อ้อจะลองคุยกับลูกดูคะว่าจะเอายังงัย อยากไปมั้ยให้เค้าตัดสินใจเองคะ

โอ้ย ! เห็นด้วยกับคุงพี่ noviechan  ม๊ากๆมากค่ะ

เป็นดิฉันไม่ให้ลูกไปเด็ดขาดค่ะ  อยู่เมืองไทยดีแล้วเค้าเกิดที่ไทย ถ้าญาติๆทางอดีตสามีคุณอยากจะช่วยเหลือลูกคุณจริงๆ อยู่เมืองไทยก็ช่วยเหลือได้ค่ะ
ลูกของคุณถ้ายกให้คนอื่นไปแล้ว โตขึ้นเค้าจะไม่สนใจ ลืมคุณได้นะคะ ลูกคนหนึ่งกว่าจะมีได้นี่มันลำบากนะคะ  อีกอย่างถึงคุณแต่งงานใหม่ก็ไม่รู้ว่าคุณจะมีลูกอีกหรือป่าว อนาคตมันไม่แน่นอนนะคะ
เผื่อวันหน้าคุณได้สามีฐานะดีสามารถเลี้ยงดูลูกได้เองล่ะคะ  ถ้าคุณยกลูกให้เค้าไปแล้ว  คุณจะไปตามหาลูกได้ที่ไหนคะ

  อยู่เมืองไทยนี่แหละคุณยังไปๆมาๆเยี่ยมลูกได้ค่ะ ลูกจะได้รู้ว่าตัวเค้ายังมีแม่ที่รักและห่วงเค้านะคะ  แล้วคุณยังได้รู้ได้เห็นว่าลูกคุณทำอะไรอยู่ที่ไหน ยังโทรหาได้คุยกับลูกได้ค่ะ

ไม่งั้นถ้าคุณยังไม่พร้อมที่จะดูแลลูกเอง คุณก็รอลูกคุณเรียนจบมอ หกที่เชียงราย แล้วพออีกหน่อย
ถ้าคุณมีความพร้อมที่จะดูแลลูกเอง คุณก็พาลูกมาเรียนมหาลัยอยู่กรุงเทพกับคุณได้นะคะ

ไว้ถ้าอยากให้ลูกไปทำงานเมืองนอกน่ะ รอลูกโตกว่านี้และเรียนจบที่เมืองไทยก่อนค่อยให้เค้าไปทำงานกับญาติของพ่อเค้าค่ะ เพราะคนที่ไปทำงานเมืองนอกไปตอนโตก็มีเยอะแยะค่ะ

ส่วนอดีตสามีของคุณถ้าเค้าอยากไปอยู่ออสกับแฟนใหม่ก็ยินดีให้เค้าไปเถอะค่ะ  ก็บอกเค้าด้วยว่าให้ส่งเงินค่ากินค่าเล่าเรียนมาให้ลูกบ้างก็แล้วกันค่ะ  ส่วนคุณกับลูกก็ยังอยู่ที่ไทย คุณก็ดูแลและไปเยี่ยมลูกบ่อยๆคอยดูลูกอยู่ห่างๆแบบนี้ดีแล้วค่ะ คิดถึงลูกเมื่อไหร่ก็ได้เห็นหน้าลูกโทรหาลูกแบบนี้ดีกว่าค่ะ
ยังไงก็คิดดีๆนะคะ โชคดีค่ะ