--------

 ทำไม จขกท มีชีวิตที่น่าเศร้ามากมาย = = 

การต้องเจอคนแบบนี้ตลอดๆ 

มันทำให้ประสาทเสียมากมายเลยค่ะ

แค่อ่านก็เซ็งแล้ว - -"

ไร้มารยาทมากๆ

ขอบคุณทุกๆความคิดเห็นมากนะคะ อ่านกระทู้แล้วทำให้เราสบายใจ หายเครียด
พร้อมที่จะไปพบเจอพวกคนบ้าๆบอนี้อีกค่ะ เพราะยังไงมีงานบางส่วนที่เราต้องประสานงานกับพวกเค้า
ถ้าเรายังทำงานอยู่ที่นี่เราก็ต้องเจอพวกเค้าอีกอยู่ดี  เราคงต้องรักษาระยะห่างเอาไว้เหมือนที่หลายๆคนแนะนำมา
บริษัทที่เราทำงานอยู่เป็นผู้หญิง 99% เลยค่ะ ปัญหาจุกจิกเลยเยอะ ทุกวันนี้เราเลยคุยแต่เรื่องงาน
เรื่องส่วนตัวกลับไปคุยกับคนที่บ้าน เราเหมือนเป็นคนขี้เกรงใจ ปฏิเสธคนไม่ค่อยเป็นและไม่ค่อยจะจดจำหรือสนใจอะไรมาก คิดว่าเค้าดีกับเรา แต่ที่ผ่านมา เวลาเค้าจะให้เราทำอะไรให้ก็เข้ามาคุยดี ทำดีกับเรา พอเราหมดประโยชน์ก็ไม่เคยสนใจ เค้าก็จะอยู่กับเพื่อนพ้องของเค้า บางครั้งเวลาเราเข้าไปคุยกับเค้าก่อน แล้วแบบเราเฮฮามากไปหน่อยมั้ง เค้าก็จะมองเราแล้วพูดกับเพื่อนเค้าว่า "นี่พวกเราดูตัวตลกดิ" เราก็ได้แต่ยิ้มแล้วก็เดินออกมา คนสมัยนี้หาความจริงใจยากจังเลย เราเลยไม่อยากจะหาแล้วความจริงใจ ชีวิตนี้มีแต่เพื่อนกิน เลยคิดว่าอยู่คนเดียวดีกว่าค่ะ พูดแล้วอยากจะร้องไห้

โดนคล้ายๆแบบนี้เหมือนกันค่ะ คือ แต่ก่อนไม่เคยใช้กันแดด เดินเฉิดฉายกลางแสงแดด
ผิวมันก็คล้ำ แต่พอเราทากันแดดมาได้ปีนึง
บางคนที่เจอ ก็จะทักอย่างงู้นอย่างงี้ แบบไม่เชื่อว่าจะขาว
คือ เอ่อ แกดูพ่อแม่พี่น้องญาติโกโหติกาฉันสิ ว่าเค้าก็ผิวสีนี้อะ จะให้มันเปลี่ยนสีได้ไง_ะ??
ฟังนิดหน่อยพอได้ แต่มากๆชักละเหี่ยใจ เป็นไรมากป้ะ
ถ้าผู้ชายพูดมากๆ >> เราจะคิดว่า เป็นแฟนช้านเหรอ ทักได้แทบทุกวัน
ถ้าผู้หญิงพูดมากๆ >> เราจะคิดว่า เพื่อนกันแน่รึป่าวอะ เหมือนอิจฉาประหลาดๆ

ขอโทษนะคะ ยาวเลย
แต่เก็บกดน่ะค่ะ ช่วงนี้ไม่ได้เจอเพื่อนสนิทเลยไม่ได้ระบายอ่า

สาบานได้น่ะค่ะ ว่านี่คือ คนนนนนนนนน ......คนเราแปลกๆๆเยอะขึ้นน่ะ

หัวหน้าอายุห่างจากเราหลายปีไหมคะ ช่างกล้าเสียจริง ลูกน้องคนอื่นโดนแบบนี้รึเปล่า รมณ์เสีย