น้ำใจอ่ะ....มีมั๊ย

จะเล่าเรื่องเพื่อนคนนึงให้ฟังค่ะ
ไม่สนิท อยู่คณะเดียวกัน
เรียนวิชานึงด้วยกัน
อ.จะมีชีท ที่มีหัวข้อและสไลด์ที่เรียนไปแล้ว ให้ไปดูเพื่อจะไปหาอ่านเอง
อ.พูดประมาณชีทยังไม่เรียบร้อย
วันหนึ่งเราเดินผ่านชีทปึกนั้นที่ร้านถ่ายเอกสาร
ก็พูดกะเพื่อนอีกคนนึงว่า อย่าเพิ่งถ่ายเนอะ เผื่อ อ.เค้าจะยังมีอะไรอีก
สรุปมันก็มีแค่นั้นแหละ จากนั้นเราก็ลืม หยุดเข้าพรรษา ร้านก็ปิด
หาไม่ได้เลย โทรหาเพื่อนเอ...ไม่มี โทรหาบี...มี
เริ่มแล้วนะคะตอนนั้นบ่ายๆเราโทรหาบี บีกำลังอ่านอยู่ ก็เลยยังไม่ได้เอามา
คือถ้าเรายืมต้องเอามาคืนไวๆ แต่เราจะออกไปข้างนอก นาน
ก็เลยกลับมาเย็นๆแล้วค่อยยืมใหม่เอาไปร้านใกล้ๆ
แต่ไอร้านใกล้ๆมันก็ยังไกลน่ะค่ะ ตอนนั้นทุ่มนึงแล้ว
เรา ยืมหน่อยดิ
บี จะเอาไปถ่ายที่ไหน
เรา บอกพิกัดไป
บี มันก็ไกลนะน่ะ
เรา เอาไปถ่ายแล้วจะรีบกลับมาคืนเลย
บี แล้วได้เลคเชอร์ไว้มั๊ย
เรา เลคฯ
บี ชีทนั่นมันไม่มีอะไรหรอก เลคฯไว้มันก็พออ่านแล้ว
เรา เราเลคฯไว้นิดเดียวเอง
เรา จะเอาอะขอยืมได้มั๊ย
บี แล้วกลางวันก็ไม่มาเอา
เรา ....
บี นี่มันเวลาส่วนตัวของเรานะ เรากำลังอ่านอยู่ (ชี้ให้ดูตรงที่ชีสรุปไว้ไม่ถึงสิบบรรทัด)
เรา (ตอนกุมาเมิงนั่งทำ....ไม่เห็นอ่านตรงไหนเลย)
.......และอีกยาวนานซ้ำไปซ้ำมาค่ะ เราอยู่ในสถานะเถียงมากไม่ได้
เพราะสิ่งที่เราต้องการมันยังไม่ได้มา พอได้มาแล้ว เรากำลังจะเดินไป
บี ย้ำ เร็วๆนะ เร็วๆย้ำอีกที
เฮ้อ.....เหมือนคนด้านหน้า เค้าไม่อยากให้ ไปเอามา

ตอนเราเอามาคืนเหมือนมันสร้างภาพเลย นั่งอยู่ตรงที่มันบอกว่ามันกำลังอ่านอยู่ตอนแรกอ่ะ

อะไรเนี้ยโทรไปรอบแรกเห็นว่าอ่านอยู่เออ เราออกไปนานยังไม่ยืมแล้วกัน
โทรไปอีกทีแล้วไปหา บอกว่ามันก็ใช้อยู่
อ่าว.....ถ้าไม่มีอะไรแล้วชีจะอ่านอะไรวะน่ะ ไม่อ่านที่ตัวเลคฯไว้อ่ะ

คือมองมุมเรานะ เอ่อน้ำใจอ่ะ เพื่อนไม่มีนะ
มองมุมเค้า ไม่เกรงใจกันบ้างเลย คนกำลังใช้อยู่ .....(เอ่อถ้าต้องอ่านจริงๆยืมเพื่อนตัวมาอ่านก่อน
สักแผ่นสองแผ่นก็น่าจะได้นะ) ระหว่างที่รอเราไปซี ไม่ได้หมดหนทางขนาดนั้น ชีก็ไม่ได้อ่านทั้งวัน
อยากมาอ่านอะไรตอนนี้

ที่เรารอบีน่ะเพราะว่าเห็นรอบแรกบอกว่ายืมได้ไง
โทรไปอีกทีก็ไม่มีปัญหา แต่จะไปเอาจริงๆแล้วยึกยัก
คือมันดึกแล้ว ไม่รู้จะมีใครมีอีก ไหนๆเราก็มาหา มาเถียงมันแล้วนี่ จะถอยไปทั้งๆที่ไม่ได้น่ะหรอ

ค่ะ...เวลามีอะไรเราก็จะมองสองมุมเสมอ มุมเค้ามุมเรา
แต่ลองคิดดูสิคะเค้าใจร้ายเกินไปรึป่าว .....(นี่มันเวลาส่วนตัวของเรานะเราก็ต้องอ่านเหมือนกัน)
เป็นเรา เราพูดอะไรๆแบบนี้ไม่ได้หรอกค่ะ
เห็นว่าเราเงียบๆอินี่ก็ข่มกุจังเลย คนๆนี้หลายรอบแล้วค่ะ หลายเรื่อง วันนี้เรื่องเดียวพอ
เคยคิดถึงขั้นว่าถ้าไม่จำเป็นเราจะไม่คุยกับคนๆนี้นะ แต่นานๆไปมันก็ไม่มีไร
เราก็ลืมๆไป อยากถามค่ะว่ามีใครเคยคิดอย่างนี้กับเพื่อนบ้าง
"เพื่อนแค่คนเดียวช่างมันเหอะ มันจะคิดอะไรจะรู้สึกยังไงก็ช่างมัน ชั้นไม่แคร์"
ทั้งๆที่เรายังไม่เคยไปทำไรเค้าเลยนะคะ ทำไมเค้ามาทำร้ายน้ำใจเราแบบนี้
การประกาศศัตรูเบื้องต้นแบบนี้ คนดีเค้าทำกันลงหรอคะ แต่เราก็คงเฉยๆต่อไป
ถ้ามีอะไรต้องเกี่ยวข้องกัน ต้องรู้จักเหวี่ยงแบบไม่รักษาน้ำใจชาวบ้านบ้าง(ก็มันนั่นแหละ)
แต่เอ...เราเป็นคนดีเกินไป....เอิ๊กๆ ไม่จำเป็นต้องทำอะไรแบบนั้นซะหน่อย
ขอโทษนะคะยาวเลย