อยากระบาย กระเป๋าที่เล็งไว้ ถูกซื้อตัดหน้าไปต่อหน้าต่อตาเลย เศร้ามาก

เหวอนิดๆคะ ไม่นึกว่าการที่ช้าไปซักเสี้ยววินาทีมันก็มีความหมายและไม่นึกว่าจะเกิดขึ้นกับตัวเอง วันนี้เลยกลับมาแบบมือเปล่าไม่ได้กระเป๋าที่ตั้งใจจะซื้อ และก็รู็สึกมึนๆ ต้องใช้ใบเดิมไปตามระเบียบ

เรื่องมีอยู่ว่า ไปเดินเล่นที่ตลาดปิ่นทองคะ ร้านนึงกระเป๋าออกแนวๆข้าวสาร ผ้ามัดย้อม มีหลายสีอยู่ แต่ไม่นึกว่าจะมีคนชอบสีที่เราจะซื้อ คือเราเป็นคนที่โลเลคะ พ่อบอกมาตั้งนานแล้ว เวลาเลือกของอย่าตัดสินใจช้า กระเป๋าใบนี้เล็งไว้อาทิตย์นึงแล้ว พอถึงวันอาทิตย์เลยตัดสินใจซื้อ แต่ก็สายไปคะ

เด็กผู้หญิงคนหนึ่งเลือกสีที่เราชอบเธอจ่ายตังค์แล้ว ไอ้เราก็ใจแบ้ว ไปดูที่ชั้นวาง สีที่เราจะเอานี่หว่า โอโหอึ้งเลยคะ น้องคนนั้น ทำกันได้ คือ ร้านเค้าเพิ่งเปิดเพิ่งเรียงของด้วยแหละ คงประมาณว่า น้องคนนั้นก็เล็งไว้อยู่เหมือนกันเลยมาตอนร้านเปิดจะได้ไม่โดนใครตัดหน้า

เห้อก็ไม่รู้จะไปหาสีนั้นได้ที่ร้านไหนอีก คงต้องงดช้อปปิ้งซักพักเพราะช่วงนี้โดนตัดหน้าบ่อย

กางเกงที่เคยรีวิวที่เป็นยีนส์ขาดๆนั่นก็โดนมาแล้วคะ แต่ไปเจอร้านอื่นแทนเลยโชคดีไป

แอบสงสัยไม่ได้ว่าคนสมัยนี้ชอบอะไรเหมือนๆกันเนอะ คุณละเคยมีเหตุการณ์แบบนี้บ้างไหม


ปล เราเคยคุยกับคนขายเสื้อผ้าคนนึงเค้าเคยเจอลูกค้าตบแย่งเสื้อกันด้วยนะ