จากอีกเรื่องของคนที่มีแม่ ในวันแม่.......

เรารู้ว่าการรักแม่ มีแม่นั้นมัน..ยิ่งใหญ่..เพียงไหน เราเป็นลูกที่ดีมาเสมอ ไม่เคยรบกวนให้แม่ต้องทุกข์ร้อนกับปัญหาของลูก ตลอดมาของลูกคนนี้ ลูกรับรู้ได้แค่เพียงว่า แม่..ไม่เคยทุ่มเทอะไรๆให้ลูกเลย เวลาลูกมีปัญหา แม่ ได้แต่ปัดบ่ายเบี่ยงให้เราไปขอความช่วยเหลือจากคนอื่นเสมอ ไม่เป็นไร เราคิด แม่ก้อคือแม่ แม่เราเป็นอย่างนี้ แต่ก้ออือ..ดีกว่าไม่มีแม่..เราเคยพูดตอนเด็กๆว่า..นู๋โตไปนู๋จะเลี้ยงแม่เอง..แม่พูดกลับมาว่า..ชั้นไม่เชื่อแกหรอก  ไม่เป็นไร แม่เราปากแข็ง แม่คงแอบดีใจ จนวันนึงแม่ทิ้งเรากับน้องไป เพราะผู้ชายคนนึงที่เราไม่ให้เขาเข้าบ้านเพราะพฤติกรรมที่ชอบเมาเหล้าเข้ามาในบ้านของเรา เราไล่มันเพราะไม่อยากให้น้องเห็น ไม่อยากมีชีวิตแบบนี้ แม่เราบอกว่า แกไล่เค้า แกก้อไล่ชั้นด้วย อ้าว...แล้วนู๋กับน้องหล่ะ เราถาม แม่บอกว่า..แกเลี้ยงได้ก้อเลี้ยงไปซิ เราก้อ อืม..แม่ไปดีหล่ะ โชคดี ได้แต่บอกน้องวันนึงพี่จะทำให้น้องมีความสุขด้วยมือของพี่เอง ผ่านไปนาน....................9 ปี วันนี้จากวันที่เราไม่มีไรเลยในชีวิต เราทำชีวิต 2 คนพี่น้องพอที่จะมีความสุข ไม่เดือดร้อน ไม่เบียดเบียน ดูแลสิ่งรอบข้างได้เท่าที่ทำได้ แม่เรากลับมา........เค้าบอกว่า เค้ารักเรากับน้องแม่เลิกกับผู้ชายคนนั้นแล้ว แม่ขอโทษ.... เราก้อบอกแม่..ไม่เป็นไรจ๊ะ เรามาเริ่มกันใหม่นะแม่.......แต่กาลกลับไม่เป็นดั่งแม่พูด แม่บอกว่าต้องเอาเงินให้เค้าใช้ทุกเดือน บางเดือนก้อขอมากกว่าปกติ เราไม่ว่าอะไร เราเป็นลูกเราต้องทำหน้าที่ของเรา แม่บอกว่าเงินที่เราให้ไม่พอหรอกกับที่ชั้นเลี้ยงแกมา ไม่พอหรอกที่ชั้นสูญเสียอะไรไปบ้างในชีวิต อืม....ไม่เป็นไร เราจะพยายามทำต่อไป ถึงแม้ลูกจะทำได้ไม่ดีเท่าที่แม่ต้องการ แต่ลูกก้อจะทำให้ดี ดีพอที่จะทำให้แม่แค่คิดที่จะกอดลูกซักครั้ง...............เราคงไม่บาปนะเพื่อนๆ