จิตตกเมื่อถูกลวนลาม..ทำไงดีมันคิด คิด คิด

ขอบคุณจีบันนะคะที่เป็นสถานที่รวมสาว ๆ บางทีเราก็อยากได้ความเห็นดี ๆ หรือที่ระบายบ้าง

วันนี้เรามีเรื่องไม่สบายใจสุด ๆ มาเล่าให้ฟังค่ะ  คือว่าเราอยู่ต่างประเทศและแต่งงานแล้ว

เรามีเพื่อนสนิทอยู่คนนึงและพี่เค้ามีลูกสาวเล็ก ๆ สองคน  พอดีวันนั้นฝนตกหนักตอนเช้าค่ะ

พี่เค้าก็โทรมาถามว่าให้เราช่วยไปส่งหลานที่โรงเรียนได้ไหมเพราะสามีพี่เค้าไปทำงานแล้วตอนเช้ามืด

ส่วนเค้าเองขับรถไม่ได้  เราก็ยินดีค่ะเพราะวันนั้นเราเองไปทำงานสายได้อยู่แล้ว  พอเรามาถึงพี่เค้าก็ขอตัวออกไปทำงาน

เหลือเราอยู่กะหลานๆ  เราก็แต่งตัวให้หลาน  แปรงฟัน  มัดผม  เปลี่ยนผ้าอ้อม  ป้อนอาหารเช้า

เสียงออดก็ดังขึ้นและปู่ของเด็ก (ซึ่งเป็นฝรั่ง) ก็มาและรับอาสาจะไปส่งหลานให้  ตอนนั้นเรากำลังเตรียมอาหารกลางวันใส่กล่อง

จากนั้นก็ใส่รองเท้าและเสื้อกันฝนให้เด็ก ๆ ซึ่งปู่เค้าก็ยืนมอง  แล้วเค้าก็พูดขึ้นมาว่าเธอเป็นคนดีมากเลย  

แล้วเค้าก็กอด  คือปกติจะกอดเมื่อเจอกันหรือลากันอยู่แล้วไงคะ  แล้วก็เอาแก้มชนกันเพราะมันเป็นธรรมเนียม

แต่ปู่เนี่ยะเค้าเคยเอาแก้มชนเราสองข้างและก็เล่นๆ ด้วยกันจุ๊บปากเล็ก ๆ เค้าเคยทำแบบนี้กับเราสามครั้งแม้แต่ต่อหน้าย่า

เราไม่ได้ถือสาอะไรเพราะเราคิดเสมอว่าเค้าคงเอ็นดูเราเหมือนลูกหลาน  แล้วตอนนั้นมันก็ฮา ๆ ย่าเองก็ขำ  

กลับมาตอนเค้ากอดลาก่อนออกไปนะคะ  เราก็นึกว่าเค้าจะเอาแก้มมาชนเหมือนปกติที่เคยทำแต่คราวนี้เค้าดึงตัวเราเข้าไปกอด

แบบบี้หน้าอกเราเลยอะ  แล้วเค้าก็จูบเราแล้วเอาพยายามเอาลิ้นสอดเข้ามา  เราตกใจมากผละออก  แล้วเค้าก็พยายามอีกหน

คือเป็นสองครั้งอะคะ  เราไม่รู้เหมือนกันทำไมเราหลบไม่ทันแต่สถานการณ์ตอนนั้นมันอึ้งมาก ๆ ตั้งตัวไม่ทันเลย

เค้าก็พูดอีกว่าต้องทำแบบนี้เราก็บอกว่า  ไม่ ไม่ เราทำไม่ได้  เค้าก็ถามว่าทำไม  เราก็พูดแต่ว่า ไม่ ไม่

คือหน้าเราตอนนั้นยังย้ิม ๆ อยู่เลยนะคะ  คือพยายามทำให้มันเป็นปกติที่สุดเพราะเราเป็นคนยิ้มแย้มแจ่มใสอยู่แล้ว  

เค้าเอามือมาบีบหน้าเราแล้วทำหน้าแบบหมันเคี่ยวอะคะ  เราคิดกลับไปแล้วสยองและแขยงมาก

เค้าก็พูดอีกว่าให้รอเค้านะ  ไปส่งหลานแล้วจะรีบกลับมา  เราก็ ไม่ ไม่ เค้าบอกว่านี่จะเป็นความลับ  รอนะ  

เราเลยรีบผลักเค้าออกไปนอกประตูแล้วบ๊าย บายเด็ก ๆ แล้วก็รีบล็อกประตูบ้านเลย  เหตุการณ์เกิดขึ้นไม่ถึงห้านาที

และตลอดเวลาเด็กเล็ก ๆ สองคนยืนมองตาแป๋ว ๆ หลังจากเค้าออกไปเรารีบไปล้างปากชุดใหญ่  เหมือนจะร้องไห้แต่ร้องไม่ออก

รีบสุด ๆ ขับรถออกจากบ้านเพราะกลัวเค้าจะกลับมาอีก  เราถึงกับต้องจอดรถข้างทางเพราะมันขับไม่ได้  จิตตกมาก ๆ

แล้วโทรหาเพื่อนเราและเล่าให้พี่เค้าฟัง  เค้่าบอกเราว่าปู่โทรมาถามว่าหลานไปโรงเรียนยังไง  พี่เค้าก็บอกไปว่าเรามาช่วย  

นี่แสดงว่าเค้าก็รู้ว่าเราอยู่แล้วยังมาอีก  เค้าวางแผนไว้แล้วหรือเปล่าว่าจะมาตอนไม่มีคนอื่นอยู่  เค้าเจตนาทำหรือมันแค่หน้ามืด

พี่เค้าขอโทษแทนและโกรธพ่อสามีมาก ๆ ทั้งเราทั้งพี่เค้าไม่อยากจะเชื่อเพราะปู่เป็นคนเคร่งศาสนาและ(ดูเหมือนจะ)รักย่ามาก

เรารู้สึกแย่มากตอนนั้นขับรถไปทำงานเกือบจะไปไม่ถึงใจคิดแต่สิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น  เสียใจ  ขยะแขยง  ไม่เข้าใจ  ไม่อยากจะเชื่อ  

ทำไมมันต้องเป็นเรา  จะบอกสามีดีไหม  เราทำงานไม่เป็นสุขเลยในที่สุดเราก็ระบายให้เพื่อนร่วมงานฟัง  ดีขึ้นนิดนึงแต่ไม่ช่วยมาก

เราเลยตัดสินใจบอกสามี  สามีเสียใจกับสิ่งที่เราเป็นผู้ถูกกระทำและขอให้ทำใจดี ๆ กลับมาคุยกันที่บ้าน  เค้าเป็นกำลังใจให้

สรุปว่าตอนเย็นกลับมาสามีเราบอกว่าไปคุยกับปู่มาแล้ว  เค้าบอกว่าเค้าเสียใจมาก  ไม่รู้อะไรเกิดขึ้นกับเค้า  สัญญาว่าจะไม่ทำอีก

เค้าสำนึกผิดและจะขอให้เรายกโทษให้ถ้าเจอกันอีก  สามีเราให้เค้าสัญญาว่าจะไม่มีครั้งต่อไปไม่งั้นจะบอกลูกชายเค้ากับย่า  

เค้าสัญญา  สามีเราไม่อยากหาเรื่องคนแก่  76 แล้วนะคะแล้วอีกอย่างแกก็เป็นโรคหัวใจด้วย  สามีเราเลยจบแค่นั้น

กับเพื่อนเราปู่เค้าก็พยายามโทรหาแต่เพื่อนเราโกรธมากและไม่ยอมรับโทรศัพท์  เพื่อนเราส่งข้อความไปบอกว่าอย่าทำแบบนี้

กับเพื่อนฉันอีก  คราวนี้ฉันจะไม่บอกลูกและภรรยาคุณแต่คราวหน้าบอกแน่นอน  ปู่เค้าก็ส่งข้อความกลับมาว่าขอโทษ  บอกเราด้วย

ว่าเค้าขอโทษ..


เรื่องมันก็จบแค่นี้แหละค่ะ  เรากับเพื่อนก็ไม่ได้พูดถึงมันอีก  เราเข้าใจว่าเพื่อนเราก็เสียใจที่พ่อสามีทำแบบนี้กับเรา  แต่ตัวเราเอง

มันไม่จบค่ะ  เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อวาน  นี่สองวันแล้วเรายังเศร้าอยู่เลย  เราเข้าใจความรู้สึกของผู้หญิงที่ถูกข่มขืนเลยค่ะว่าเป็นยังไง

ถึงเรื่องของเราไม่ร้ายแรงขนาดนั้น  แต่มันทำร้ายจิตใจกันมากเลยนะคะ  คิดต่าง ๆ นา ๆ ว่าทำไมเค้าทำแบบนี้

คนเคยเห็นกัน  คุยกัน  บ่อย ๆ เราเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของลูกสะใภ้เค้า  ลูกชายเค้ากะสามีเราเป็นเพื่อนกัน  

หลาน ๆ เราก็ช่วยดูแลเมื่อเพื่อนเราต้องการ  เราเองก็แต่งตัวเรียบร้อยและทำตัวดีไม่ได้ดูเหมือนผู้หญิงง่าย ๆ

เค้าอายุตั้ง 76 แล้วเราเองแค่ 26  สามีเราก็หน้าตาดีและอายุแค่ 27 อะไรทำให้เค้าคิดว่าเราจะเล่นด้วยกับเค้า  

ขยะแขยงเกิดมาไม่เคยถูกคนแก่ขนาดนั้นถูกตัว  เราไม่มีความสุขเลยค่ะคิดวนเวียนอยู่อย่างนี้จนจิตตก

เพื่อน ๆ ว่าเราควรจะไปหาจิตแพทย์ดีไหมคะ  หรือจะปล่อยให้เวลารักษา  สามีเราก็ไม่พูดถึงเรื่องนี้อีกเราเข้าใจว่าเค้าคงไม่อยาก

ตอกย้ำหรือทำให้เราคิดถึงมัน  แต่เราคิดถึงเรื่องนี้ตลอดเวลาเลย  


ยาวไปหน่อยแต่ขอความเห็นด้วยนะคะ  เราคิดมากจริง ๆ 



ขอบคุณที่อ่านค่ะ
แป้ง