แอบน้อยใจที่ทำงาน เรามันก็แค่พวก(ลูกจ้าง)ชั่วคราว
motto9ทำดีแล้วไม่ได้ดี มันเป็นอย่างนี้ใช่ไหมคะ
.
.เด็กนักเรียนเอาเรื่องไปฟ้องครูของเขาว่า เราด่าเขา
ครูก็เอามาพูดว่า เราไปด่าเด็กของเขา เขาเป็นถึงครู เขาก็ไม่กล้าด่า
ทำไมคุณครูไม่เดินมาถามเราบ้าง หรือถามลูกศิษย์แกบ้าง ว่า "ไปทำอะไร เราถึงด่า"
เราไม่ใช่คนโรคจิตที่จะด่าคนไปทั่ว
ทุกครั้งที่เด็กทำอะไรผิด เราจะบอกดีๆ ก่อนทุกครั้ง ลงได้ด้วย คะ เสมอๆ
ครั้งที่ 1 ครั้งที่ 2 ครั้งที่ 3 ก็ยังเฉย
เราโมโหเราก็ด่าสิ.....
.
.แล้วเด็กผู้ชายในโรงเรียนสายอาชีพ คิดดูว่าบอกดีๆ มันฟังไหม
เราผิดหรอ เราเองก้บอกดีๆ ก่อน แต่ไม่สนใจ ไม่ทำตามที่เราบอก
จะให้เราว่ายังไง
.
.
น้อยใจ เบื่อกับที่ทำงาน
.
.
.เป้นเจ้าหน้าที่ก้มหน้าก้มตาทำงานไปเฉยๆ ใช่ไหม
เด็กมันจะพังห้อง จะไม่ลงชื่อแล้วไม่มียอดหลักฐานเชิงประจักษ์ก็ปล่อยไปใช่ไหม
เด็กเสียงดัง ลั่นห้อง พูดคำหยาย ก็ปล่อยไปหรอ ....
.
.
.
บอกแล้วไม่ฟัง ให้ลงไปกราบขอร้องใช่ไหม
.
.
น้อยใจจริงๆ เกิดมาเป็นแค่ลูกจ้าง ก็คงเป็นอย่างนี้
แล้วคนพวกนั้นก็จะเอาเราไปเม้าส์ เสียๆหายๆ
เด็กฟ้องสอง แต่เม้า นินทาเป็นสิบ ใส่สีตีไข่สารพัด
ไม่ต้องแคร์ค่ะ ทำให้เราอยู่เหนือกว่าให้ได้
เราสอนสายอาชีพอยู่ เจอมากับตัวค่ะ
เวลาจะทำอะไรเลยต้องระวังตัว ระวังคำพูดอย่างมาก
เพราะเราปากเสีย ชอบพูดไม่คิด
มีหลายรูปแบบค่ะ คนเขม่นเรา อิจฉาเรา ชอบจับผิด
ก็พยายามปรับๆกันไป จิตวิทยากับเด็กมันยากใช่มั้ยคะ
แต่ประสบการณ์จะสอนเราเองค่ะ
ด่าได้ แล้วค่อยๆลูบหลังก็โอเคนะคะ
เพราะเด็กพวกนี้ ชอบลองของค่ะ ต้องเจอของจริงบ้างอะไรบ้าง