เครียดค่ะ อยากลาออกจากงาน
Rungzii25เราเพิ่งทำงานได้แค่เดือนครึ่งค่ะ ยังเป็นน้องใหม่อยู่
งานของเราต้องทำเป็นกะ และทำเป็นทีม ก็หมุนเวียนเปลี่ยนทีมกันเรื่อยๆ
พี่ๆ ส่วนใหญ่เขาก็จะสนิทสนมกันมากแล้ว นั่งจับกลุ่มคุยกัน หัวเราะเฮฮา
ปัญหาก็คือเราเป็นคนที่ไม่ค่อยพูดเท่าไหร่ แต่ถ้ามีปัญหาหรือสงสัยเราก็จะถามนะคะ คือจะไม่เก็บไว้
อยู่มาวันนึง เพื่อนในทีมเรา (ที่เข้ามาก่อนเรา) เขาก็มาถามว่ามีอะไรที่ยังทำไม่เป็นอีกไหม
เข้ามาชวนคุย แล้วก็สอนๆๆ งานนิดหน่อย ตอนท้ายเขาก็บอกว่าพวกพี่ๆ เขาบอกมา
ว่าเราไม่ค่อยพูดเลย งานนี่ต้องทำกันเป็นทีมนะ แล้วมีปัญหาอะไรเขาจะรู้ได้ไง
แล้วปิดท้ายอีกด้วยว่า รู้ใช่ไหม ว่าเขาต้องมีการประเมินอีก
ตั้งแต่ตอนนั้นเราก็จิตตกมากพอแล้ว ก็พยายามจะคุย แต่ก็คุยแค่เรื่องงานนะ
เพราะเห็นว่าพี่คนอื่นเขาก็คุยกันสนุกสนาน เราไม่รู้เรื่อง จะให้ไปคุยอะไรล่ะ
พอเมื่อวานนี้ เราหยุด แต่เดินออกไปหน้าปากซอย เจอเพื่อนที่เพิ่งเริ่มงานพร้อมกันกลับจากงานมา
เขาก็บอกว่า พี่คนนั้นเขาถามว่าสนิทกับเราไหม ให้ฝากบอกหน่อยว่าให้เราปรับปรุงตัว
ทำไมไม่รู้จักเข้าไปหาพี่เขา เวลาเขาทำงานกันทำไมไม่เข้าไปช่วย
ทั้งๆ ที่ถ้าเราเห็นเขานั่งทำงาน เราก็จะเข้าไปเสมอนะคะ
เจอแบบนี้แล้วเราทนไม่ไหวเลยค่ะ ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว
ตอนนี้จะไปทำงานทีก็ไม่มีความสุข ถ้าเจอพี่คนอื่นก็ยังพอว่านะ
แต่กับพี่คนนี้เราไม่อยากเจอเลยจริงๆ
เวลาเรามีปัญหาอะไร ถ้าถามเขา เขาก็ชอบว่าเรา หาว่าตัดสินใจอะไรเองก็ไม่ได้
แล้วอย่างนี้เราจะกล้าคุยกับเขาไหมล่ะคะ??
ตอนนี้ก็กำลังดูๆ งานใหม่อยู่แล้วค่ะ ไม่รู้จะทนได้อีกนานสักเท่าไหร่
เราควรจะทำไงดีอ่ะคะ ตอนนี้แอบร้องไห้อยู่ทุกวันเลย
งานของเราต้องทำเป็นกะ และทำเป็นทีม ก็หมุนเวียนเปลี่ยนทีมกันเรื่อยๆ
พี่ๆ ส่วนใหญ่เขาก็จะสนิทสนมกันมากแล้ว นั่งจับกลุ่มคุยกัน หัวเราะเฮฮา
ปัญหาก็คือเราเป็นคนที่ไม่ค่อยพูดเท่าไหร่ แต่ถ้ามีปัญหาหรือสงสัยเราก็จะถามนะคะ คือจะไม่เก็บไว้
อยู่มาวันนึง เพื่อนในทีมเรา (ที่เข้ามาก่อนเรา) เขาก็มาถามว่ามีอะไรที่ยังทำไม่เป็นอีกไหม
เข้ามาชวนคุย แล้วก็สอนๆๆ งานนิดหน่อย ตอนท้ายเขาก็บอกว่าพวกพี่ๆ เขาบอกมา
ว่าเราไม่ค่อยพูดเลย งานนี่ต้องทำกันเป็นทีมนะ แล้วมีปัญหาอะไรเขาจะรู้ได้ไง
แล้วปิดท้ายอีกด้วยว่า รู้ใช่ไหม ว่าเขาต้องมีการประเมินอีก
ตั้งแต่ตอนนั้นเราก็จิตตกมากพอแล้ว ก็พยายามจะคุย แต่ก็คุยแค่เรื่องงานนะ
เพราะเห็นว่าพี่คนอื่นเขาก็คุยกันสนุกสนาน เราไม่รู้เรื่อง จะให้ไปคุยอะไรล่ะ
พอเมื่อวานนี้ เราหยุด แต่เดินออกไปหน้าปากซอย เจอเพื่อนที่เพิ่งเริ่มงานพร้อมกันกลับจากงานมา
เขาก็บอกว่า พี่คนนั้นเขาถามว่าสนิทกับเราไหม ให้ฝากบอกหน่อยว่าให้เราปรับปรุงตัว
ทำไมไม่รู้จักเข้าไปหาพี่เขา เวลาเขาทำงานกันทำไมไม่เข้าไปช่วย
ทั้งๆ ที่ถ้าเราเห็นเขานั่งทำงาน เราก็จะเข้าไปเสมอนะคะ
เจอแบบนี้แล้วเราทนไม่ไหวเลยค่ะ ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว
ตอนนี้จะไปทำงานทีก็ไม่มีความสุข ถ้าเจอพี่คนอื่นก็ยังพอว่านะ
แต่กับพี่คนนี้เราไม่อยากเจอเลยจริงๆ
เวลาเรามีปัญหาอะไร ถ้าถามเขา เขาก็ชอบว่าเรา หาว่าตัดสินใจอะไรเองก็ไม่ได้
แล้วอย่างนี้เราจะกล้าคุยกับเขาไหมล่ะคะ??
ตอนนี้ก็กำลังดูๆ งานใหม่อยู่แล้วค่ะ ไม่รู้จะทนได้อีกนานสักเท่าไหร่
เราควรจะทำไงดีอ่ะคะ ตอนนี้แอบร้องไห้อยู่ทุกวันเลย
Discussion (25)
ต่อหน้าก็คุยดี พอลับหลังก็นินทา เราก็นั่งทำงานคนเดียว ไม่ีคุยกับใคร คุยเฉพาะเรื่องงาน คุยแล้วรู้สึกไม่ดี ก็ไม่รู้จะคุยไปทำไม
ไม่ใช่คุณเข้ากับคนอื่นไม่ได้นะ
หรือการที่คุณไม่ค่อยพูดก็เพราะคุณไม่ได้สนิท ไม่ได้หาโอกาสประจบสอพลอ
ใครจะยังไงก็ช่าง แต่งานที่เค้ามอบหมายให้เราทำ อย่าให้เสีย
อยู่ที่น้ำใจรุ่นพี่มากกว่าว่าจะให้โอกาส หรือพอเหม็นหน้าก็เหยียบย่ำ
แล้วแต่สังคมแล้วแต่วัฒนธรรมองค์กรค่ะ
เราแนะนำให้ลองอยู่ต่อไป จนมั่นใจจริงๆว่าเค้าไม่เอ็นดูเราแน่ๆ
อยู่ไปก็ไม่โต ก็ค่อยออก
แต่บางทีมันอาจจะแค่สื่อสารกันผิดๆ คนที่เอาเรื่องมาเล่าให้คณฟังว่ารุ่นพี่ว่างั้นว่างี้
เค้าอาจจะเล่าแบบใส่อารมณ์ตัวเองไปด้วย เรื่องเลยบานปลายก็ได้
จริงๆรุ่นพี่อาจะไม่มีอะไร อย่าไว้ใจคนทีมาเล่ามากนัก อย่าเชื่อไปหมดทุกคำพูดค่ะ เราเตือน
ลองพิจาณาสองมุมนะคะ