ร้องไห้ตาบวม จนไม่รู้จะทำยังไงแล้ว

มีเรื่องจะมาปรึกษาคะ ทำเราร้องไห้ทั้งคืน นอนไม่หลับ ไม่อยากไปเรียนเลย

      เราเรียนปอโท แล้วกลุ่มเรามี 5-6 คน เราก็เป็นคนเงียบๆปกติ เมื่อช่วงเดือนก่อน เราไปสนิทกับพี่คนนึง(สมมุติ พี่เอ) เค้าเป็นผู้ชายแล้วลักษณะนิสัยเค้าจะมั่นใจ แต่ก่อนเราไม่ชอบเค้า แต่พอมาคุย ก็รู้สึกว่า อย่ามองคนภายนอก เค้าให้คำปรึกษาเราหลายๆอย่าง เราจะถามเค้าเรื่องเรียนตลอดเวลา เวลาเราป่วย เค้าก้อจะคอยถามเราว่าเป็นไงบ้าง ไม่มีทางในเชิงจีบกันแน่นอน วันๆบีบีคุยกัน ก็เรื่องกิน ถามสารทุกข์สุขดิบกันทั่วไป เวลาเราตั้งขึ้นชื่อหัวบีบี ว่า เหนื่อย เบื่อ หรืออะไรต่างๆ เค้าจะถามว่าเป็นไรป่าว พี่เอคนนี้คนในห้องก็ไม่ชอบเค้ากันคะ อาจเป็นเพราะบุคลิกของเค้า แต่เราเฉยๆ

     มาเมื่อคืน เพื่อนในกรุ๊ปบีบีเรา ตั้งหัวข้อกันเหมือนจะเคืองเรา เช่น เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยทำไมไม่คบกันเลยละวะ  ตกลงเฟซบุ้คมันไม่ดีหรือคนมันไม่ดีกันแน่ (อันนี้สาเหตุมาจากเฟซบุ้คเราเป็นไรไม่รู้ชอบเด้งเพื่อนออก แล้วเราก็ไม่ได้ไปแอดคนที่เด้ง เพราะเราไม่ค่อยเล่น)   ใครทำอะไรก็รู้อยู่แก่ใจ ไม่ได้โง่แบบที่เธอคิด อะไรหลายๆอย่าง พอดีพี่เอ มาบอกเรา เค้าเลยถามว่าเกิดไรขึ้นรึป่าว เราก็ตกใจ
เพราะเราก็ไม่รู้ว่าเกิดไรขึ้น แล้วพี่เอเค้าก้อตั้งหัวข้อในบีบีว่า Mouth cans hurt people more than gun เราก็ไม่ได้สนใจไร จนกระทั่งเพื่อนในกลุ่มบีบีมา ถามเราว่า ทำไมมีไรไม่บอก เราก็รู้ละ ว่าเรื่องเราแน่ๆเลยที่ตั้งกันแบบนั้น

     เพื่อนในกลุ่มเค้าบอกเราว่า เราเอาคนอื่นไปพูดให้พี่เอฟังใช่มั๊ย เราก็ตกใจ บอกว่าไม่เคยเลยแม้แต่ครั้งเดียว ทำไมคิดว่าเป็นงั้น
เค้าบอกเรากลับมาว่า เพราะชื่อบีบีเราคล้องจองกับพี่เอตลอด คนอื่นๆเค้ารู้สึกมาตั้งนานแล้ว เราก็งง เราตั้งตามอารมณ์เรา แล้วเราก็ไม่เคยสังเกตเลยว่าพี่เอตั้งอะไรเกี่ยวกับใครเรายังไม่รู้เลย แล้วโกรธเรากันเพราะเรื่องนี้อะเหรอ แล้วเพื่อนๆก็บอกว่า เราจะทำไรก็ทำไปละกัน เบื่อ อยากจะปรึกษาไว้ใจใครก็ทำไป เราเสียใจมาก เรายังไม่ได้ทำอะไรเลย แค่ชื่อบีบีคล้องจองเนี่ยนะ เพื่อนบอกว่าเรามีอะไรก็ไม่บอก ก็เราไม่มีเรื่องอะไร เราไม่ได้โกรธใคร เราเลยไม่รู้จะพูดอะไร กลายเป็นว่าทั้งกลุ่มมองเราว่า เราเป็นคนไม่ดี เอาคนอื่นไปพูด ทั้งๆที่เราไม่เคยเลย เราร้องไห้จนตาบวม ไม่ได้นอน ว่ามันเกิดอะไรขึ้น เราทำอะไรผิด เดี๋ยวจะเปิดเทอมแล้ว เราจะมองหน้าเค้ากัยยังไง เราเครียดมาก ถึงจะขอแม่ดร็อปเรียนไปเทอมนึง เราจะขอย้ายวิชาเรียนไปเรียนคนละเซคกะเพื่อน แต่มันก็เต็ม จนเราไม่รู้จะทำไงแล้ว ตื่นมาก็ร้องไห้