ทำไงดีคะเราอยากเลิกกับสามี

อยากจะระบายคะว่าสามีเป็นคนเห็นแก่ตัวมาก เวลาเขาไม่กินเหล้าเขาก็เป็นคนดีเลยที่เดียว แต่เวลาเหล้าเข้าปากไปแล้วเปลื่ยนจากหน้ามือเป็นหลังเท้าเลย ถ้าเราพูดอะไรไม่เข้าหูเขา เขาจะไม่พอใจมากยิ่งถ้าอยู่ต่หน้าเพื่อน ๆ เ้ขาด้วยแล้วละก็เป็นเรื่องใหญ่เลยละ เขาเป็นพวกติดเพื่อน เกรงใจเพื่อน เพื่อนให้ทำอะไรต้องรีบ แต่กับภรรยาอย่างเราแล้วบอกให้แค่ช่วยซักผ้าเขายังบอกเลยว่า "เดี๋ยวก่อน" แล้วก็นั่งดูหนังต่อ พอเรียกอีกบอกว่า "มันเป็นหน้าที่ของภรรยานี้" พอเราบ่นก็หาว่าบ่น ให้เลี้ยงลูกเขายังไม่อยากจะเลี้ยงเลย เราไม่รู้จะทำงยังไงดี ว่าเราควรที่จะเปลื่ยนนิสัยของเราที่ขี้บ่น ขี้หงุดหงิดหรือเปล่าดี หรือจะเปลี่ยนสามีดี หรือเพราะว่าเราไม่ดีเองที่ไปบังคับในสิ่งที่เขาไม่อยากทำ หรือเราหวังไว้กับสามีเรามากไปโดยไม่พึงพาตัวเอง หรือว่ามันหมดโปรโมชั่นความรักแล้ว ตอนนี้ที่อยูี่ด้วยกันมันเรียกว่าอะไรความรักหรือคำว่าทนอยู่ มันคืออะไรกันแน่ตอนนี้อาจจะตอบไม่ได้แต่.....ในอนาคตอาจจะรู้คำตอบก็ได้ว่ามันคืออะไรกันแน่ ปล.ทะเลาะกันนะคะแค่อยากจะระบายไม่กล้าบอกใครเพราะอยู่บ้านสามี ทำอะไรก็ผิดไปหมดเพราะยังไงเขาก็ต้องเข้าข้างลูกเขาอยู่แล้ว จะปรึกษาแม่ก็กลัวแกจะเครียดต้องเก็บเอาไว้คนเดียว ขอบคุณที่รับฟังคะ

จิปาถะเยอะค่ะ เบื่อหน่ายสามี และที่บ้านเค้ามากๆค่ะ

ถ้าเรารู้เรื่องอย่างนี้มาก่อนบ้าง เราคงไม่แต่งงานค่ะ เราแต่งออกมาอยู่บ้านแฟน ลำบากมากค่ะ แม่สามีความคาดหวังสูง ส่วนสามีก็ทำแต่งานจริงๆค่ะ เรื่องอื่นไม่ทำเลยค่ะ ไม่คบเพื่อน ไม่ไปหน ไม่ทำอะไร ว่างก็เล่นเกมส์ กับ นอน งานบ้งงานบ้านไม่มีช่วยเลยค่ะ พอบ่นก็จะช่วย ตอนอยู่บ้านตัวเองเราไม่ต้องรับผิดชอบอะไรแบบนี้ลยค่ะ คือ ที่บ้านแม่ อยู่กันแบบ ช่วยๆกันน่ะค่ะ แต่ที่บ้านสามี มีแต่เรากับแม่สามีอ้ะค่ะ ลูกสาวบ้านสามีไม่ทำเลยค่ะ พอบอกสามีว่าอยากแยกครอบครัวไปอยู่เอง สามีบอกว่าไม่ไปค่ะ ไว้แม่เค้าไม่อยู่แล้วจะไป ตอนนี้มีลูกด้วยกันคนนึง เราขอกลับไปคลอดที่บ้าน เพราะถ้าคลอดที่บ้านสามีก็ไม่มีคนช่วยดูแลแน่นอนค่ะ วันคลอดพอดีต้องผ่า บอกสามีล่วงหน้าตอนเย็น ผ่าเช้า เค้าไม่มาดูเราค่ะ เค้าว่าอันตราย ทั้งๆที่นั่งเครื่องมาก็ทันค่ะ เราเหนื่อยมากช่วงเลี้ยงลูกเองที่บ้าน2เดือนแรก เพราะเกรงใจแม่เราค่ะ แม่เราช่วยเต็มที่มากค่ะ เราก็พยายามช่วยเหลือตัวเองมากๆ ได้นอนวันละ 2-4ชั่วโมงเองค่ะตอนนั้น พอเสร็จธุระลูกเราโทรปหาตอนดึกหน่อย สามีไม่รับบอกง่วงนอนค่ะ กับเราที่แทบจะไม่ได้นอนวันนึงๆ ช่งนั้นซึ้งเลยค่ะ ไม่อยากกลับมาอยู่กับเค้าอีกแล้วค่ะ ความรู้สึกมันจางไปเลยค่ะ งานช่วยเลี้ยงลูกเค้าก็ช่วยนะคะ แต่เราหวงลูกแล้วอ้ะ ไม่อยากให้คลุกคลีกับสามีและที่บ้านเค้าแล้ว อยากกลับบ้านตัวเองมาก เคยบอกแม่ แม่ก็ว่าถึงทสุดแล้วก็มา แต่เราเกรงใจแม่ค่ะ เลิกกับสามีกลับไปอยู่กับแม่ เราคนเดียวไม่พอมีลูกเราด้วย ถ้าเรารู้หรือเอะใจแต่แรก เราเลือกอยู่เป็นโสดอยู่กับแม่ดีกว่าค่ะ รักแท้จริงๆค่ะแม่นี่แหละ ถ้าเลิกกับสามี คงไม่มีใครอีกแล้วค่ะ เบื่อไปเลยค่ะ ขนาดสามีเราที่คนชื่นชมกันมากๆ ยังแบบนี้อ้ะ พูดไม่ออกค่ะ

หนูมีเรื่องจะปรึกษาทุกคนค่ะหนูไม่รู้จะทำยังไงดีเรื่องมีอยู่ว่า ตอนนี้หนูอญู่ที่บ้านสามีนะค่ะหนูไม่มีความสุขเลยเพราะได้สามีนิสัยไม่ดีจะใช้คำว่าเลวเลยก็ได้ เอาแต่ใจใช้อารมณ์ทุกคนอาจจะบอกว่าทามมั้ยไม่เลิกเสียหนูขอบอกตรงนี้เลยว่าหนูอยากเลิกมากแต่เขาไม่ยอมเลิก หนูเคยหนีไปหลายครั้งแล้วแต่ก็ต้องกลับมาทุกครั้งไม่ใช้เพราะรักนะค่ะแต่เพราะพ่อแม่หนูไงค่ะ พ่อแม่หนูเขาเดือดร้อนเพราะเขาไปตามราวีพ่อแม่หนูจนเขาไม่ได้ทามงานพ่อแม่หนูเขาแก่มากแล้วส่วนแม่เป็นโรคความดันโลหิตตกใจมากไม่ได้ แล้วเขาเป็นคนนิสัยกร้าวร้าวชอบไปว่าและขมขู้พ่อแม่หนูจนหนูทนไม่ไหว และแม่หนูเป็นคนขี้กลัวด้วยค่ะเขากลัวว่าจะโดนแฟนทำร้ายเอา พูดง่ายๆนิสัยอะไรที่เลวเขามีหมดค่ะหนูลืมบอกไปว่าหนูมีลูกกับเขาหนึ่งคนค่ะหนูเคยพาลูกหนีไปครั้งหนึ่งแต่แม่หนูโทรไปบอกว่าเขาจะเลิกทุกอย่างและเปลี่ยนนิสัยและเขาจะยอมบวชหนูก็เชื่อและกลับมาที่ไหนได้เขาหลอกหนูวันที่เขาไปรับหนูเขาได้ทุบตีหนูจนสลบไปรู้สึกอีกที่หน้าตาก็บวมและเขียวซ้ำไปทั้งตัวนี่ขนาดพ่อเขาอยู่นะค่ะยังทำอะไรไม่ได้ไม่ใช่ทำอะไรไม่ได้แต่เขาไม่ทำด้วยแหละตอนแรกหนูก็อยากจะแจ้งความนะค่ะแต่หนูสงสารลูกอยากให้เรื่องมันจบแต่ก็ไม่จบเขายังคงมีนิสัยเหมื่อนเดิมชอบด่าว่าหนูเหมื่อนหมูเหมื่อนหมาใช้ยังกับทาสจนหนูทนไม่ไหวแล้วบางทีหนูคิดจะให้คนช่วยอย่างเช่นคุณปวีณานะค่ะทุกคนว่าดีไหมค่ะแต่หนูกลัวว่าจะออกข่าวหนูคงอายมากถ้าทุกคนได้อ่านเรื่องนี้ช่วยพิมพ์มาแนะนำหนูด้วยนะค่ะหนูชื่อสาวค่ะอยากได้คำปรึกษาและแนะนำมากขอขอบคุณล่วงหน้านะค่ะเรื่องของหนูพิมพ์ทั้งวันก็ไม่หมดค่ะ

นู๋ไม่รู้จะแสดงความคิดเห็นยังไงสำหรับเรื่องของพี่นะค่ะแต่ขอบอกหนูโดนกว่าพี่เยอะมากจะเลิกก็ไม่ได้จะคุยกันก็ไม่ได้เพราะเขาจะทุบตีหนูทุกเวลาหนูก็ทนเพราะหนูมีลูกกับเขาหนึ่งคนหนูอยากเลิกกับเขามาก