ลบค่ะ

ตอน ม.ปลาย โดดเรียนไปเที่ยวสยามดิสฯ กับเพื่อนค่ะ แล้วไม่มีอะไรทำ เดินว่างๆ
เดินไปเดินมาเห็นผู้ชายหล่อเดินผ่านหน้า 2 คน
เรากับเพื่อนก็เลยปฏิบัติการเดินตามผู้ชาย -*- ครั้งแรกและครั้งสุดท้ายในชีวิต
ผลสุดท้ายสองคนนั้นรู้ตัว เดินหนีเลย 55555+

จบจากตรงนั้นเรากับเพื่อนก็ต่อด้วยการไปซื้อน้ำแล้วแวะกินอยู่หน้าโรงหนัง
ไอ้เราทำแก้วน้ำตกค่ะ แต่ด้วยวิทยายุทธชั้นเซียน ควงแก้วน้ำได้ค่ะ ไม่ตก แต่เราไปนั่งอยู่กับพื้นแล้วนะคะ
พอเงยหน้าขึ้นมา เพื่อนหาย  เพราะเพื่อนเดินหนีค่ะ มันบอกว่าอาย -*-

ยังไม่จบค่ะ เรากับเพื่อนนั่งรถไฟฟ้ากลับมาที่อนุสาวรีย์
เจอผู้ชายเดินมาคู่กัน เราก็ว่าทำไมสองคนนี้เห็นเรากับเพื่อนแล้วซุบซิบๆ กัน
ที่ไหนได้สองคนนี้นี่เองที่เราเดินตามเมื่อกี้ แต่ทำไมมาเจอแสงธรรมชาติแล้วดูธรรมดาจัง
สงสัยไฟในสยามมันหลอกมั้ง หรือมืดก็ไม่รู้ เนอะ

ความจริงมีเรื่องหน้าอายเยอะค่ะ แต่ขึ้เกียจพิมพ์ เอาเป็นแค่นี้ก็พอเนอะ

ชอบ คห 2 กะ 9 มากเลยคะ

เราขำมาเกือบสิบนาทีแล้ว ไม่ไหวๆ

กระโปรงพีทเปิดกลาง มหาลัย  ตอนอยุ่ปี 1 ตอนนั้นมีผู้ชายเดินตามหลังมาสองคน แต่พอกันหลังไป ผุ้ชายนสองคนนั้นเหมือนพยายามจะกลั้นขำเอาไว้ ตอนนั้นอายมากแทรบอยากจะแทรกแผ่นดินหนี  ดีนะวันนั้นใส่กางเกงในสีดำ ถ้าใส่สีชมพู คงรู้สึกแย่กว่านี้

วันนั้นช่วงหน้าฝน เดินอยู่ หน้ามอ แล้วถนนมันแฉะ   เลยลื่นล้ม  แล้วถนนหน้ามอนี่คือคนเยอะมาก วันนั้นใส่ทรงเอ ผ่าหลัง พอล้มแล้ว กระโปรงฉีกดัง แขวก ฉีกแบบเยอะมาก จนเห็นกางเกงในเต็มตัวเลย ตอนนั้นยังไม่กล้าลุกขึ้นมา หน้าชาไปหมดดีนะวันนั้นอยู่กับแฟนพอดี มันเลยช่วยดึงตัวขั้นมา เราเลยเลื่อนกระโปรงที่แหก เอามาไว้ข้างหน้าเปนผ่าหน้าไป แล้วซื้อกระโปรงใหม่วันนั้นใส่ทันที อายมากๆจิงๆวันนั้น ^ ^