การตัดสินใจครั้งสำคัญ

คือเราอายุมากกว่าแฟนหกปีค่ะ เรา 34 แฟน 28 แถมเราก้อมีลูกด้วยแฟนยังโสดค่ะ ครอบครัวเค้าก้อดีไม่รังเกียจเราแฟนก้อไม่เที่ยวไม่ดื่มไม่สูบไม่เจ้าชู้ แต่ปัญหาคือเหมือนเค้าจะประมาณ เงินฉัน เงินเทอครอบครัวเทอ ครอบครัวฉัน ลูกเทอ มีปัญหาก้อไม่ได้ช่วยแก้ปัญหาปรึกษาก้อบอกไม่รู้สิ คดเองคือความที่เราคิดว่าถ้าอยากมีครอบครัวครั้งไหม่ก้ออยากได้คนมาแชร์ทั้งสุขและทุกข์อ่ะ ยกตัวอย่างเรากะลังเดือดร้อนเรื่องเงิน แต่เค้ามีเงินเปนแสน เค้าก้อไม่เคยเอ่ยปากเลยว่าเอาที่เค้าก่อนมั้ย เราก้อไม่อยากขอยืม ไม่อยากถูกมองว่าอยากได้ของเค้า ลูกเรามาพักอยู่ด้วยเราทำงานก้อไม่เคยเสนอตัวมาพาลูกเราไปกินข้าวทั้งที่รู้ว่าเราทำงานเลิกดึก แล้วลูกเราก้ออยู่ห้องคนเดียว พอเจอลูกเราก้อไม่มีถามเลยซักคำว่าเปนไงบ้าง สบายดีมั้ยหรือคุยแบบทำความรู้จัก เข้าหาอะไรเงี้ย ลูกเราก้อไม่ได้ไรเลย ไหว้และก้อยิ้มให้ แต่เค้าตอบสวัสดีแล้วก้อเฉยๆไม่คุยลูกเราเลยไม่กล้าพูดอะไร เพื่อนเราก้อบอกว่าเลิกเหอะ อยู่เปนโสดดีกว่าแต่เราก้อรักเค้าอ่ะแต่ปัญหาหยุมหยิมก้อมีตลอด เราควรทำไงดีค่ะ

Discussion (13)

ง่ายๆค่ะ

คบกันนานหรือยังคะ ถ้าแค่ ปีสองปี แรก อย่าเพิ่งไปอะไรมากค่ะ

ใช้ชีวิตของเราปกติไปก่อน ทำตัวให้เหมือนก่อนไม่มีเค้าอ่ะ (เอ๊ะ ยังไง 555+)

ถ้าผ่านไปปีสองปีแล้วเค้ายังไม่ดีขี้น

เลิกค่ะ !!!

ผู้ชายแบบนี้ ไม่เหมาะที่จะนำมาเปนพ่อของลูกหรอก อย่าคิดถึงแค่ตัวเองรักแค่นั้น คิดถึงความรู้สึกลูกเราด้วยค่ะ

โตๆแล้วเนอะ เตือนแรงๆ หวังว่าคงไม่โกรธนะ หวังดีจริงๆค่ะ
อยุ่ด้วยกันยาก  ไม่คิดจะรู้จักรับ และรู้จักให้
คบกัน คุยกัน ให้เข้าใจกันค่ะ...
เข้าใจค่ะ ว่าคงมองถึงความสุขของลูกในอนาคตด้วย
ยังไงก็อย่าเพิ่งตัดสินใจอะไรตอนนี้เลยดีกว่าค่ะ
ถ้าสามารถพูดคุยในเรื่องนี้ได้ (เรื่องการมีส่วนร่วมกับการดูแลลูก เรื่องเงินอาจจะคุยไม่ได้)
เค้าอาจเกินไปหน่อย ถ้าปรับความเ้ข้าใจกันได้ก็คงดีค่ะ

เราว่าเค้ารักคุณคนเดียว แต่รักคุณแค่คนเดียวจริงๆ
ไม่ได้รักครอบครัวคุณเลย ถึงไม่พยายามเข้าหา หรือเข้ามามีส่วนร่วม

28 ก็ไม่เด็กแล้ว น่าจะคิดได้นะ ว่ายังไงมันก็ต้องมีสัมพันธ์กันบ้าง
ถ้าแต่งงานไปเราว่าเค้าคงให้คุณแยกมาอยู่กันเองต่างหากแหงๆ

เพราะฉะนั้นลองคิดดูหน่อยแล้วกันว่า ถ้าเป็นอย่างนั้นมันจะตรงกับความต้องการของคุณไหม
เราไม่รู้ว่าคุณเข้มแข็งจากปัญหารักเก่าพอที่จะยืนหยัดอยู่คนเดียวได้อย่างเข้มแข็ง ไม่ต้องพึ่งผู้ชาย

หรือความจริงแล้วคุณอ่อนแอเกินกว่าที่จะอยู่ดำเนินชีวิตลำพังกับลูก ต้องการผู้นำครอบครัว
ต้องการคู่ชีวิตที่ให้คำปรึกษา ให้ความรู้สึกอบอุ่น
ถ้าเป็นอย่างหลัง เราตอบได้เลยว่าไม่ใช่ผู้ชายคนนี้
ส่วนคุณก็คงต้องตอบใจตัวเองว่าใช่หรือไม่

ยังไงก็ใจเย็นๆ ค่อยๆ คิด ค่อยๆ คุย ถ้าปรับตัวกันได้ก็ดี
แต่ถ้าปรับไม่ได้คุณอาจต้องมองหาคนใหม่แล้วล่ะค่ะ