เคยเสียความรู้สึกกับการนั่งรอไหมค่ะ

 เข้าเรื่องเลยแล้วกันนะค่ะ.......
วันนี้นัดกับเพื่อนคนนึงไปเดินสยามด้วยกัน แล้วกะว่าจะไปทำบุญกันด้วย 
นัดกันไว้ว่า 14.00 เจอกันที่สยาม (นั่งBTSไปนะ)
พอ 13.50 เราก็มาถึง BTS แล้วต่อไปสยามทันที ถึง บ่าย 2 แป๊ะๆเลย
และแล้วก็ได้รับ SMS บอกว่า "ไปไม่ได้แล้ว ขอโทษนะ ทะเลาะกับแฟน"
(ตอนนั้นคือเริ่มเสียความรู้สึก แต่ยังไม่ค่อยเท่าไหร่ พยายามเข้าใจ???)
ไปเดินงานเทศกาลกินรอบกรุงได้พักนึง เลยลองโทรหาอีกครั้ง ถามไถ่ว่าเป็นยังไงบ้าง
(ออกแนวปลอบใจเพื่อนหน่อย)
เพื่อนบอกว่า "โอเคแล้ว" แต่น้ำเสียงไม่ค่อยดี
แล้วเพื่อนก็บอกว่า "อีกพักแฟนจะกลับบ้านที่ลาดกระบัง"
ด้วยความเป็นห่วง เลยบอกว่า "งั้นมาเดินคลายเครียดไหม อยู่ได้ไหมคนเดียวอ่ะ"
// เพื่อนตอบ "ตกลงเจอกันที่สยาม"
(คือเราก็เอาความรู้สึกตัวเองเวลาเคยทะเลาะกับแฟน แล้วต้องมาอยู่คนเดียว ก็อยากมีเพื่อนอยู่ข้างๆ)
แต่ปรากฎว่า ยังไม่มาสักที T_T/ โทรกลับไปหา สายแรกไม่รับ สายที่สอง แฟนของเพื่อนรับ
บอกว่ากำลังออกไปแล้ว (ซึ่งแฟนเพื่อนมาด้วย เค้าคืนดีกันแล้ว)
โทรจิกอีกรอบ >>> "หาที่นั่งรอก่อนสิ จะถึงแล้ว หาไรกินก่อนได้เลย ไปเดินเล่นก่อนก็ได้"
(คือฉันเดินจนทั่วห้างแล้ว เดินจนยามมันมองแล้วมองอีก)
>>>รอไป 2 ชั่วโมงค่ะ ยังไม่มา จึงตัดสินใจกลับหอค่ะ<<<
คือ จขกท เองเนี่ย เป็นคนเคร่งในเรื่องของเวลามาก
ทำงานไม่เคยสาย จะทำอะไรคือคำนวนเวลาเผื่อไว้ตลอด
ขนาดนาฬิกายังตั้งเร็วกว่าที่ทำงานถึง 20 นาที
เพราะเราไม่รู้ระหว่างเราเดินทางจะเกิดอะไรขึ้นไหม
ไม่ว่าจะนัดเที่ยวผับ ตลาด ห้าง หรือจะไปไหน ขออย่างเดียว อย่ามา้ช้ากว่าเวลานัด
ถ้าจะมาช้าขออย่าให้ต้องรอนานขนาดนี้ แค่ 10 นาที ยังวีนเลย นี่ปาไป 2 ชั่วโมง 
เซ็งไหมค่ะ เจอแบบนี้ จะเพื่อน พี่ น้อง หรือ แฟน ให้รอกันแบบนี้ ก็ไม่ไหวค่ะ

Discussion (25)

เคยคะ เราเป็นคนสุราษฯแล้วขึ้นไปเรียนกทม.ในช่วงปิดเทอม

ตอนไปนั่งรถไฟกับเพื่อน พอไปถึงหัวลำโพง ป้าเราได้มารับเราแล้วคะ แต่แฟนของเพื่อนเรายังไม่มารับคะ

รอไป3ช.มที่หัวลำโพงคะ โดยเพื่อนเราได้บอกแฟนเพื่อนเราตั้งแต่รถไฟยังไม่ถึงหัวลำโพงเลยคะว่าถึงแล้ว มารับด้วย โทรไปอีกครั้งก้บอกว่า อาบน้ำ โทไปอีกครั้งก้บอกว่า กำลังดูว่าไปทางไหน แฟนเพื่อนเรากว่าจะมาก้ล่อให้พวกเราคอย 3ช.มได้คะ ป้าป้าเราก้โมโหนะค่ะ มาเลทได้ แต่นี้มันเกินไปคะ ป้าป้าเราเสียความรู้สึกมาก รวมทั้งเราด้วย

อีกทีนึงคือตอนนัดกันไปจตุจักคะ เรานัดว่าเจอกันหน้าเดอะมอล ตอน9โมงนะ ซื้อเพื่อนเราและแฟนเค้าก้รู้และเข้าใจ ตอนแรกเราว่า2คนนี้เลทชัว เลยอยากไปถึงที่นัดสัก 9โมงครึ่ง แต่วันนั้นป้าเราไปทำงานแล้วผ่านทางนั้นพอดีคะ เราเลยไปถึงในเวลา 9โมง1นาที เราเลยโทรไปถามว่าอยู่ไหน เรามาถึงแล้วนะ แต่เพื่อนเราบอกว่า ทำไมไปเร็วจัง และเสียงงังเงีย เหมือนเพิ่งตื่นคะ แล้วบอกเราว่า โอเคๆ จะรีบ เราก้รอได้สัก 15 นาที เราโทไปถามอีก บอกว่า กำลังอาบน้ำคะ เราก้คิดว่า บ้านก้ไม่ไกลมากนัก 9.30คงจะมาคะ เรารอจน 9.40 เพื่อนเราก้ไม่มาคะ ปล่อยให้เรานั่งรอ และเราก้ได้นัดแฟนเราไว้ที่จตุจัก พอเราโทถามเพื่อน มันเพิ่งออกจากบ้านคะ และเราหันไปถามคนนั่งข้างๆๆว่าจตุจักไกลมั้ย เราก้เล่าให้ฟังว่าเพื่อนเลทมานานแล้ว ล้วเค้าบอกว่า ถ้าเค้าเป้นเรา เค้าคงจะกลับบ้านไปแล้ว เราก้รอคะ 10 โมง เพื่อนเราและแฟนเค้ามาถึงคะ เพื่อนเราพูด ขอโทด แบบไม่ได้รู้สึก และแฟนเค้าก้ ทำหน้านิ่งเฉย ราวกับว่าเค้าไม่ได้ทำอะไรผิด ไม่มีคำว่าขอโทด ไม่มีอะไรเลยคะ เราอยากจะด่าไปว่า เรานัด9โมงนะ ไม่ใช่10โมง แล้วเราก้ไม่ได้นัดฉุกเฉินด้วย ทำให้เราเบื่อที่จะไปเที่ยวกับเพื่อนเราแล้วคะ

เวลาเพื่อนเราไปเรียนพิเศษนะคะ ไปสายตลอดคะ เรียน16 ครั้ง ตรงเวลา 2ครั้งคะ มีอยุ่ครั้งนึง เลยเวลาสอนไปแล้ว1ช.มครึ่ง

และวันที่จะกลับสุราษฯ เค้าบอกจะไปซื้อตั๋วคะ แล้วเรากลัวว่าวันที่กลับเค้าจะเลทแล้วเราต้องมานั่งเครียดแทน เราเลยขอตั๋วส่วนของเราไว้เลยคะ และก็เป็นจริงดังที่เรากลัวคะ

ตนบอกเพื่อนเราว่าอย่าไปช้านะ เด่วจะตกรถ ซึ่งเค้าได้บอกว่า โอเค จะออกจากบ้าน 6โมงเย็น ( รถไฟออกตอน4ทุ่ ม50 นะค่ะ) เราก้ โอเค และได้นัดเพื่อนเราไปหาอะไรกินที่เยาวราช ซึ่งเพื่อนเราไม่ไปคะ เราไปถึงหัวลำโพงก่อน และหาอะไรกินที่เยาวราช ตอนนั่งรถมา เพื่อนเราโทมาบอกว่าไม่มีรถเลย แล้วได้ถามเราคะ ว่าต้องนั่งรถสายอะไร เราก้ไม่ได้ว่าอะไร เรากลับจากเยาวราชเวลา4ทุ่มครึ่ง และป้าๆบอกให้โทรถามเพื่อนว่าถึงรึยังอยู่ตรงไหน เพื่อนเราบอกว่า อยู่อนุเสาวรีคะ ไม่มีรถมา แถมยังถามอีกว่า นั่งรถสายอะไรมา ป้าป้าเราบอกว่า ไม่ต้องรอรถเมย์แล้ว นั่งรถแท็กซี่มาเลย เด๋วจะไม่ทัน โชคดีคะที่เราขอตั๋วส่วนของเรามาแล้ว ถ้าเพื่อนเราตกรถจิงๆ เราก้กลับบ้านได้คะ ป้าเราบอกเราว่า สอนเพื่อนซะมั้ง ให้คิดวางแผนอะไรซะมั้ง เป็นแบบนี้ตั้งแต่วันมาแล้ว ทำอะไรไม่คิด และพอมาถึง รถไฟออกพอดีเลยคะ !

และยังมีเรื่องอื่นที่เราสุดแสนจะเอือม !

 

เราเป็นพวกตรงต่อเวลาค่ะ
เพราะที่ทำงานเคร่งเรื่องเวลามาก จนติดเป็นนิสัย

แต่เพื่อนๆรอบตัวดันเป็นพวกเรื่อยเฉื่อย
ทุกคนน่ารัก แต่ชอบทึกทักเอาเองว่า เพื่อนแท้ต้องรอกันได้

บางทีถึงเวลานัดแล้ว โทรไปยังไม่ออกจากบ้านกันก็มี ไม่รู้สึกผิดด้วย
ที่เหนื่อยกว่าคือตัดสินใจช้ามากกกกกก จะกินอะไรทีเสียเวลาคุยวนไปมาเกือบครึ่งชั่วโมง

หลังๆเลยใช้วิธีไปเจอแค่ครึ่งทาง

คือทำธุระตัวเองก่อน ช้อปให้เสร็จแล้วค่อยโทรนัดไปเจอตอนกินข้าว
ถ้ามาช้าเกินชั่วโมง จะโทรไปเลิกนัดเลื่อนไปคราวหน้าๆๆ
ถ้ายืดเยื้อจะขอกลับก่อน ไม่งั้นหมดเวลาเป็นวันๆ ไม่ได้ประโยชน์อะไร
เราเป็นอีกคนที่เวลานัดใคร แล้วคนนั้นมาสายประจำ  ถ้า 10-30 นาที เรารอได้เดินดูโน้นนี่ฆ่าเวลาไปพลางๆ
แต่ถ้ามากกว่า 30 นาที เราเริ่มหงุดหงิด ไม่พอใจแล้วล่ะ  ถ้าคนไหนที่นัดแรกเป็นแบบนี้ ครั้งต่อไปเราจะไม่นัดอีกเลย
 ไม่ชอบ(มากๆ)เหมือนกันค่ะ -.-
ยิ่งพวกสายแล้วสายตลอด นี่แบนสุดๆ ไม่อยากไปไหนด้วยเลยค่ะ
แต่บางทีมันก็จำเป็นต้องไปด้วยกันอะไรงี้ เซงมากๆค่ะ
จริงๆแล้วเค้าต้องเป็นคนปรับตัว ไม่ใช่ให้เรายอมรับในการมาสายของเค้า!!

อืม ไม่ชอบเลย
นัดแล้วสายตลอด
ยิ่งนัดมาทำงานนะ
ไม่มีใครมาตรงเวลาซักคน ทั้งๆที่รู้ว่าต้องใช้คนช่วยๆกัน