เล่าเรื่องเป็นอุทาหรณ์ เมื่อเราเกือบโดนข่มขืน (ขอนอกเรื่องนะคะ ^^ )

ก่อนอื่น ต้องบอกก่อนว่าเหตุการณ์นี้ผ่านมาประมาณสามอาทิตย์ล้ะ กว่าเราจะทำใจมาเล่าเรื่องได้โดยไม่สติแตกไปซะก่อน - -;;

เลยอยากมาเล่าให้เพื่อนๆ ระวังตัวกันเอาไว้ สมัยนี้ไว้ใจใครไม่ได้ ภัยมันน่ากลัวจริงๆ TT

-----

บ้านเราทำธุกิจบ้านเช่า โดยครอบเราจะอาศัยอยู่บ้านหลังแรก ซึ่งอยู่ด้านหน้าสุด ส่วนข้างๆ กับข้างหลัง ก็ทำเป็นห้องๆ ไว้ให้คนเช่า ซึ่งคนเช่าก็มีหลายประเภทตั้งแต่หนุ่มสาวโรงงาน ยันเมียน้อยที่เสี่ยแอบมาซุก แล้วอาณาเขตบ้านเราเนี่ย จะไม่มีประตูรั้วเหมือนบ้านปกติเขา 555 เพราะคนเช่าจะได้สะดวกๆ เวลาเข้าออก

ส่วนตัวบ้านเราเอง ก็มีประตูไม้หน้าบ้าน โดยบ้านเราเป็นบ้านชั้นเดียว มีหกห้อง มีห้องโถงกลางห้องนึง

วันเกิดเหตุ เราอยู่บ้านคนเดียว แม่ไปตลาด ซึ่งปกติแม่จะล็อกกุญแจ ย้ำ กุญแจอันใหญ่ๆ จากหน้าบ้านด้านนอกเลย (ถ้าไฟไหม้ก็คงตายในนั้น 55555)

พอดีว่า วันนั้นแม่เห็นเราตื่นแล้ว นุ่งผ้าขนหนูเตรียมไปอาบน้ำ เลยไม่ได้ล็อกจากด้านนอกไว้เหมือนเคย ทีนี้เราเกิดอะไรก็ไม่รู้ ดันง่วงขึ้นมาเฉยๆ เลยขอนอนหน่อยเถอะ ที่ห้องกลางนั่นแหละ นอนบนโซฟา แล้วห่มผ้านวม (มิดชิดมาก ไม่มีทางที่ข้างนอกจะมองเข้ามาได้ เพราะม่านหน้าต่างก็ผิดสนิททุกผืน)

แล้วก็...

หลับ

หลับบบบ - -z

แล้วจู่ๆ เราได้ยินเสียงเหมือนคนขยับลูกบิดประตูบ้านเรา า !

วูบแรก สลึมสลือ พอเริ่มตื่นเต็มตารีบตะโกน ใครน่ะ! มีอะไร! (ปกติไม่มีลูกบ้่านคนไหนกล้าเข้ามาตรงหน้าบ้านเรา เหมือนรู้กันว่าอาณาเขตเจ้าของบ้านน่ะค่ะ)

เป็นเสียงผู้ชาย ประมาณว่า ขอคุยกับแม่ กับเฮีย (หมายถึงพ่อเรา) หน่อย ไอ้เราก็นึกว่าบ้านเช่าคงมีปัญหา ส่วมเต็มท่อตันอะไรพวกนี้ ก็พอซื่อตอบไป แม่ไม่อยู่ค่ะ ไปตลาด ถ้าพ่อก็เย็นๆ ค่ะ มีธุระอะไรฝากไว้ไหมคะ?

(โง่ไหมนั่น TT บอกเขาหมดเลย ก็ไม่รู้จริงๆ นีน่า)

มีแต่ความเงียบตอบกลับมา - -;;

แล้วมันก็ตอบว่า งั้นขอเข้าไปรอในบ้านนะ เรื่องสำคัญจริงๆ

เห้ย O_O ตกใจจริงๆ เพราะมือมันขยับลูกบิดแล้วด้วย นาทีนั้นตกใจมาก เพราะนุ่งผ้าขนหนู แถมเพิ่งตื่นมันก็จะหลุดๆ ใช่ไหมคะ แต่ก็ยังซุกตัวอยู่ในผ้านวมนะ

เรารีบตะโกนก่อนมันจะเข้ามา "ที่นี่ไม่อนุญาตให้ใครเข้านะคะ!!!"





สติเริ่มแตก บ้านหลังนี้อยู่มาตั้งแต่เกิด ไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้ ไม่มีใครอยู่บ้าน ไม่รู้จะทำอะไรก่อน คว้าโทรศัพท์มือถือมา กดโทรหาแฟน ตอนแรกแฟนก็งงๆ โทรแล้วทำไมไม่พูด พอฟังดีดีถึงเข้าใจ

ซึ่งตอนนั้นเราไม่กล้าคุยโทรศัพท์กับแฟน กลัวไปหมด กลัวมันเข้ามาฆ่า อะไรแบบนี้ แฟนเราก็ถามว่ามีคนจะเข้ามาใช่ไหม ถ้าใช่กดปุ่มโทรศัพท์ทีนึง อะไรแบบนี้ 555 เราก็ได้แต่กระซิบช่วยด้วยๆ (ไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมตอนนั้นไม่พูดดังๆ)

แฟนเราก็รีบโทรหาแม่เรา โทรเท่าไหร่ก็ไม่รับสักที เราก็ได้แต่นั่งมือสั่นอยู่ในโซฟา พร้อมพูดขัดไม่ให้มันเข้ามา (คือตลอดเวลาเราต้องพูดโต้ตอบกับมันตลอด ไม่ให้มันเข้ามา)



เชื่อไหมว่าเหตุการณ์ที่เล่ามา ตั้แต่มันจะขอคุยกับแม่ ทั้งหมดเป็นระยะเวลาไม่ถึงสองนาที

แต่มันดูนานเป็นชั่วโมงมาสำหรับเรา TT


จนในที่สุดมันก็กระชากประตู !!!

วินาทีนั้นตัดสินใจ ผ้าหลุดก็หลุดว้ะ!!! รวบผ้าห่มแล้วโดดเข้าห้องตัวเอง ล็อกกลอนมือ ล็อกลูกบิด นั่งตัวสั่นอยู่ในห้องนั่นเอง

(คือต้องบอกก่อนว่าปกติเราเป็นคนไม่กลัวอะไรเลย ไม่กลัวจริงๆ กระชากมีด แย่งมีดกับตำรวจเรายังไม่กลัวเลย ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่เรากลัวจนเข้าใจคำว่ากลัวตัวสั่นจริงๆ)



มันก็อยู่ใกล้เราเพียงแค่ประตูไม้กั้น ตอนนั้นเองแฟนเราก็รีบขับรถออกมาจากบ้านแฟน ส่วนแม่เรา แฟนโทรเท่าไหร่ก็ไม่รับ พอรับได้แฟนเราก็รีบบอก แม่เราก็รีบขับรถกลับมา

เรามองหาไม้หน้าสามที่เรามีในห้อง หามีดที่เรามี ทำไมตอนนี้เราหาไม่เจอสักอย่าง TT

พอแม่มาเท่านั้นแหละ น้ำตาจากตอนแรกแค่ซึมๆ ปล่อยโฮอยู่คนเดียวในห้องเลย สติแตกมากกกกกก

ก็ให้แม่ไปจัดการ..

ส่วนตัวเราเอง แม่เราไม่อยากให้แจ้งความเพราะพี่ชายของคนที่พยายามเข้ามามันมีบุญคุณกับเรา แต่เราไม่ยอม เลยแอบให้แฟนพาไปแจ้งไว้ 555 ตอนนี้มันก็หนีกลับบ้านนอกไป ลงมา กทม เมื่อไหร่คงโดน (เราแอบกระซิบตำรวจว่าถ้ามันอยู่ ตจว ก็ปล่อยมันไป เข้า กทม ก็จัดเลยค่ะ 555)


ส่วนสาเหตุเรามารู้ทีหลัง ว่ามันพยายามจะสู่ขอเราจากแม่มาหลายวันล้ะ O_O พระเจ้าาาาาาาา !
ประจวบเหมาะกับวันเกิดเหตุ แม่เราขับรถผ่านมันระหว่างทางไปทำงาน มันเลยย้อนกลับมาที่บ้านเรา นี่มันอะไรกั๊นนนน เราไม่เคยคุยกับมันสักคำเดียว บ้าชัดๆ


นี่ล่ะค่ะ เราเลยมาเล่าให้เพื่อนๆ ฟัง ไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าเรากระโดดหนีเข้าห้องช้าไปเพียงวินาทีเดียวจะเป็นยังไง หรือถ้าคนที่อยู่บ้านวันนั้นไม่ใช่เรา แต่เป็นน้องสาวเราอีกสองคนล่ะ?? จะเป็นยังไง?? ไม่อยากจะนึกเลย

TT

ระวังตัวกันดีดีนะคะเืพื่อนๆ สมัยนี้คนเราไว้ใจไม่ได้แล้วอ่ะ



PS :: พอตกเย็นกลับมาในห้อง ไม้หน้าสามกับมีดของเรามันก็วางอยู่ที่ของมัน สงสัยสติแตก หาไม่เจอ

PS2 :: อันนี้แอบหลอน เพราะบ้านเราเจ้าที่แรงมาก มีสามศาลตรงหน้าบ้านเราพอดี ศาลเจ้าที่ ศาลตายาย ศาลกุมารพี่จุก ปกติเราขออะไรได้ตลอด แล้ววันนั้นเราโกรธมากกกก คิดในใจว่าไม่มีวันยกโทษให้ ซึ่งข่าวล่าสุดก็คือมันเพ้ออยู่ที่บ้านมันที่ต่างจังหวัด ไม่ได้สติ เพ้อแต่่ว่าเขาจะฆ่ามันๆ มันต้องตาย อะไรประมาณเนี้ย โดนส่งไปโรงพยาบาลจิตเวชเรียบร้อยแล้ว (ซึ่งก่อนหน้าจะก่อเรื่องนี้มันปกติดีทุกอย่างนะ)

เราเลยนึกได้ อ่อ เรายังไม่ได้ให้อภัยใันเลยนี่หว่า ยังโกรธแค้นตลอด
เลยไปจุดธูปบอก :) ว่าเราโอเคแล้วนะ ให้อภัยแล้ว
เชื่อไหม วันต่อมา มันหายสนิทเลย :)) อ่อ ไม่สิ ผมร่วงทั้งหัว
แหมม ขอหัวเราะหน่อยนะ :D