สงสัยว่าตัวเองเป็นโรคซึมเศร้า T^T

17
ช่วงนี้ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไรค่ะ รู้สึกว่าเบื่อชีวิตมากๆ พอนึกเรื่องการดำรงชีวิตประจำวันของตัวเองเมื่อไหร่นะคะ
น้ำตาจะไหลทุกที ขนาดนั่งดูหนังในโรงหนังอยู่ แล้วพอนึกเรื่องนี้ขึ้นมา น้ำตาก็จะไหลเลยค่ะ ไม่อยากกลับบ้านแล้วต้องทำอะไรเดิมๆ
คือไม่อยากจะทำอะไรแบบนี้อีกแล้ว ทุกวันนี้ภาวนาอยากให้โลกแตกเร็วๆ 55 ไม่อยากอยู่ต่อไป
ก็เลยมานั่งหาข้อมูลค่ะ พบว่าตัวเองมีอาการเข้าข่ายโรคซึมเศร้า แบบ bipolar คือมีอาการซึมเศร้าสลับกับอารมณ์อีกอย่างนึง
คือเมหือนอารมณ์เปลี่ยนแปลงรวดเร็วอ่ะค่ะ อาการมันตรงทุกอย่างเลย!

ป.ล. กิจวัตรประจำวันของ จขกท. ช่วงนี้นะคะ
คือเตรียมตัวอ่านหนังสือสอบเข้ามหาลัยค่ะ !
เรียนตั้งแต่ 8 โมง - 4 โมงครึ่ง หลังจากเลิกเรียนก็กลับบ้านทำการบ้านหรืออ่านหนังสือจนถึง 4-5 ทุ่ม
ตื่นประมาณตี 5 มาอ่านหนังสือทุกเช้า (ด้วยระยะเวลาการสอบมันกระชั้นชิด) เสาร์-อาทิตย์ก็เรียนพิเศษบ้าง
ไม่ค่อยมีเวลาดูแลตัวเอง น้ำหนักขึ้นก็เครียดอีกค่ะ เครียดก็กิน -..-
พอมานั่งคิดแล้วก็เบื่อๆๆๆๆๆๆๆ มากค่ะ ไม่อยากทำอะไรแล้ว T^T
BiscuitzZ

BiscuitzZ

FULL PROFILE

Discussion (17)

เคยเป็นเหมือนกันค่ะ ช่วงเอนท์เคยนั่งทำข้อสอบจน6โมงเช้า นอนถึง7โมงแล้วตื่นไปเรียนพิเศษ
ช่วงนั้นแค่จะยิ้มยังไม่รู้สึกอยากเลย เอาแต่คิดว่าทำไมต้องมาติดอยู่ในวงจรแบบนี้ด้วย 555

ต้องอดทนหน่อยนะคะ วันประกาศผลเอนท์ถ้าติดคณะ/มหาลัยที่ตัวเองต้องการแล้วจะรู้เลยว่าที่เครียดมามันคุ้มขนาดไหน
พอเข้ามหาลัยก็สนุกแล้วค่ัะ ถึงตอนนั้นค่อยลดน้ำหนักแล้วก็ทำตัวสวยๆเนอะ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ค่ะ(:

 แนะนำว่าลองผ่อนคลายตัวเองลงบ้างดูนะจ๊ะ

การอ่านตลอดเวลากดดันตัวเองมากๆจนปัจจุบันต้องทนทุกข์จนจะซึมเศร้า

นอกจากน้องไม่คุ้มแล้วยังอาจทำให้ได้ผลที่ไม่ดีเท่าที่ควร

แบ่งกิจกรรมต่างๆให้ลงตัวผ่อนคลายบ้างอ่านหนังสือตอนที่ใจโปร่ง

สวดมนตร์ก่อนอ่านหนังสือก่อนนอน ใช้เวลาไม่นานแต่จะทำให้น้องมีสมาธิ

อย่างที่น้องเป็นพี่ก็เคยเป็นนะตอนสอบเตรียมอ่ะ แต่ตอนเอนท์พอปรับตัวได้ก้อไม่เป็นเลย

บางวันช่วงจะเอนท์พี่ดูหนังสามเรื่องรวด(จริงๆก้อดูทุกวันนะ แต่มากน้อยแล้วแต่เครียด)

ถ้าเกิดน้องไม่ไหวจริงๆก้อไปคุยกับพ่อแม่พี่น้องปรับทุกข์

ถ้ายังไม่ไหวจริงๆก้อแนะนำให้ปรึกษาจิตแพทย์หรือนักจิตวิทยาแนะแนวจ่ะ

การหาจิตแพทย์ไม่ใช่เรื่องน่าอาย ไม่หมายความว่าบ้า แต่เค้าจะมีมุมมองที่แตกต่างออกไปให้เราได้เห็น

แล้วก้อจะหาวิธีช่วยแก้ไขได้จ่ะ

 น้องอาจจะต้องปรับลดเวลาการอ่านหนังสือหน่อยนึง อย่างช่วงตี5 ก็ไม่ต้องอ่าน หรือไม่ก็ ช่วงดึกๆไม่ต้องอ่าน

แต่พี่ว่า วันที่น้องรู้ผลว่าน้องสอบติดมหาวิทยาลัยตามที่น้องปรารถนาได้   น้องจะภูิมิใจในตัวเอง


ที่เป็นเเบบนี้ไม่ใช่โรคซึมเศร้าหรอกค่ะ เเต่เป็นเพราะความเครียดความกดดันบวกกับกิจวัตรประจำวันที่มันบีบให้เราอยู่เเต่กับอะไรเดิมๆทำให้เราเบื่อไม่อยากทำมัน เราก็เป็นค่ะ ช่วงที่ต้องสอบเข้ามหาลัยเนี่ยเเหล่ะ เบื่อชีวิตมาก อยากให้โลกเเตกเร็วๆ(จริงๆทุกวันนี้ก็ยังคิดอยู่) ทางที่ดีคือปรับกิจวัตรหน่อยค่ะ อ่านหนังสือหนักได้ เเต่หนักเเล้วต้องพัก ไปเที่ยวไปดูหนังไปผ่อนคลายให้เยอะๆ อย่าไปเครียดกับการเอนทรานซ์มาก มันเป็นช่วงเวลาหนึ่งในชีวิตที่ต้องผ่านไป เเต่ไม่ใช่ทุกอย่าง ผ่อนคลายกับมันเเล้วก็ทำให้ดีที่สุด เอาใจช่วยนะคะ คือว่าเข้าใจมากๆอ่ะ เคยเป็นเเบบนี้จริงๆ ส่วนถ้าโรคซึมเศร้าจริงๆจะเป็นอีกเเบบค่ะ ทั้งวันจะนั่งเฉยๆได้เเบบว่าไม่ต้องทำอะไรเลยก็ไม่เป็นไร ไม่กิน ไม่นอน ไม่พูดไม่จา คือว่าญาติเราเป็นค่ะ อันนั้นคือน่าสงสารมาก ทีเเรกเราก็ไม่เข้าใจเค้า มองว่าทำไมวันๆเค้าไม่ออกไปทำงาน เอาเเต่นั่งๆนอนๆอยู่บ้าน เเต่ตอนนี้เราเข้าใจเค้าเเล้ว เเล้ว็สงสารเค้ามากค่ะ
เลิกเรียนก็อยู่กับเพื่อนบ้างอะไรบ้าง ทำกิจกรรมบ้างอะไรบ้าง ผ่อนคลายบ้างอะไรบ้าง

อ่านหนังสือก็อ่านจริงจังไป

พอผ่านช่วงนี้ไปก็โล่งแล้วล่ะ อดทนหน่อย