ก็น้อยใจ มันก็แค่นั้นเว่ย!

2 พยางค์ที่อยากแนะนะตัวโตๆ เลยว่า "ทำใจ" คะ !!
เพราะของเราก็เป็นเหมือนกัน ไอปีแรกที่คบกัน มันก็หวานหยดย้อย จ๊ะๆ จ๋าๆ
แต่หลังๆๆ จนกระทั่งแต่งงาน โปรหมด option หายชะเอิงเงยยย
โอเค !! ไ่ม่เป็นไร มันไม่ใช่ตัวตนของเค้า "ช่วงปีสองปีแรกอ่ะ พี่เฟคเอาชนะใจหญิง"

แต่อย่าให้บอลมานะ กี่ปีๆๆ หรือชาตินี้ก็เหมือนเดิม บอลมา พี่รีบกลับบ้าน กลัวไม่ทันบอล
ง่ายๆ ว่า เมียไม่เคยชนะบอลได้เล้ยยยย (-_-")

เพราะฉะนั้น อย่าไปแคร์ อย่าเก็บเอามาคิดให้นอยด์เลยคะ มันก็เป็นแบบนี้แหละ
ก็เหมือนที่ผู้ชายเค้าไม่เข้าใจหญิงๆ อย่างเราว่าทำไมต้องทำผม แต่งหน้า แต่งตัวสวยๆ โชว์นม โชว์ตูด
ไอกระเป๋า รองเท้า เสื้อผ้า เครื่องสำอางค์ นี่ซื้อได้ทุกวัน บางทีใช้ ไม่ใช้ ก็ยังซื้อมาเลย 555
และทำไมต้องมีของขวัญ ในเมื่อเค้ารักเราทุกวัน ไม่เว้นวันหยุดราชการ ^^


... ก็อยากได้ของขวัญอ่ะ ไม่หาให้ใช่มั้ย ซื้อเองกะได้ฟร่ะ ชิชะ ..

 เหมือนกันค่ะ...T^T

          แฟนเราก็เหมือนกัน ไม่ว่าจะเทศกาลไหนๆ ก็ไม่เคยให้สิ่งของอะไรเลย มีคบกันตอนปีแรก ส่งกระปุกออมสินน่ารักๆ มาให้ นอกนั้น วันเกิด วาเลนท์ไทน์ ไม่มี๊..ไม่มี เราน้อยใจนะ แต่ก็ไม่ได้พูดออกไป
กลัวว่าจะเป็นการเรียกร้อง แล้วก็จะทำให้เค้าเสียตัวตน ..
          แต่เราก็รักเค้าในสิ่งที่เป็นเค้านะ ถึงแม้ไม่มีของให้ แต่ก็มีคำพูดดีๆ มีข้อความดีๆ มอบให้ ไม่ใช่ว่า
เค้าลืม ไม่ใส่ใจ แต่เป็นเพราะเค้าเป็นคนไม่ค่อยให้ความสำคัญกับสิ่งของ เวลาไปไหนด้วยกัน จะกินอะไร เค้าก็ออกค่าใช้จ่ายให้นะ ซึ่งการกระทำแบบนี้ ก็ไม่ใช่คนเห็นแก่ตัวเลย เค้าก็เทคแคร์เราดี ^^
          จขกท.อย่าคิดมากเลยค่ะ ผู้ชายก็เป็นแบบนี้แหล่ะ เราเลือกที่จะรัก ก็ต้องเลือกที่จะเข้าใจด้วยค่ะ
เค้าไม่รู้เรื่องเล็กๆ น้อยๆ ในสิ่งที่ผู้หญิงต้องการหรอกค่ะ อย่าลืมสิว่า อนาคตเค้าต้องเลี้ยงดูเรา จ่ายค่า
สินสอด โอ๊ย..เยอะแยะ (อิอิ คิดไปไกลเจงๆ - -!!!) แต่เราอยากให้เข้าใจเค้า แล้วก็คิดเยอะๆ ค่ะ อะไรๆ
ก็ไม่สำคัญ เท่าใจของเราสองคนหรอกเนอะ 

..

ปะป๊าเราเป็นผู้ชายคนนึงที่เฉยชามาก  ใจร้อน โหด โมโหง่าย อาละวาด น่ากลัวมาก

ด่าแรง พูดแรง ไม่หวานเอาซะเลย

วันเกิด วันครบรอบแต่งงาน ไม่รู้หรอก ไม่จำ

ไม่ว่าเทศกาลไหนๆก็ไม่สนใจแม่เราหรอกค่ะ

 

แม่เราพูดด้วย อยากคุย อยากหวาน โดนด่ากลับ ไม่ชอบ -*-

โมโหร้าย ด่าแรง อารมณ์เหมือนมีเสือดุในบ้านอ่ะ

คนในบ้านไม่กล้าหือ เราเห็นเรายังสงสารแม่เราเลย เคยเชียร์ให้เลิกด้วย

.........เมื่อครั้งยังเด็กนะคะ เราคิดแบบนี้ และคิดว่าโตขึ้นฉันจะไม่มีแฟนแบบปะป๊าแน่ๆ.........

: ))

พอโตขึ้นมา  เราก็เข้าใจแล้วว่า....

เรื่องนี้เป็นเรื่องของการ "ยอมรับในตัวตนของอีกฝ่าย"

และระดับความพึงพอใจ ความต้องของเราเอง ว่าเราต้องการอะไรมากน้อยแค่ไหน

 

แม่เราเป็นผู้หญิงไทยบ้านนอกคนนึง ที่... นิ่มๆ จิตใจดี ใจเย็น ไม่โต้ตอบ มองโลกในแง่ดี

พอมาเจอป๊าเรา ที่มีนิสัยต่างกันสุดขั้ว มันเลยเข้ากันได้

 

พูดง่ายๆว่า...

จขกท. ยังไม่เจอคนที่เรารู้สึกว่ายอมรับและสามารถอยู่ด้วยกันได้ไปชั่วชีวิตค่ะ ^^

ยังไม่เจอคนที่ใช่ั่นั่นเอง 

การที่คนสองคนคบกันแล้วรู้สึกไม่มีความสุข หรือทุกข์มากกว่าสุข นั่นไม่ใช่ความรักนะคะ

 

แต่เหตุผลที่คุณแม่เราไม่จากปะป๊าเราไปไหน

นั่นเพียงเพราะว่า ............. "ท่านไม่เคยทรยศหักหลังคุณแม่ค่ะ" : ))

ปล.ปะป๊าเราเสียไปแล้วเมื่อสามปีก่อน ^___^

 

อยากเลิก หรือ ไม่เลิก ??? แล้วแต่การตัดสินใจของ จขกท. ค่ะ

ขอให้โชคดีนะคะ ^^

 

......................
 

คือเราไม่อยากจะพูดเยอะเดี๋ยวมันจะกลายว่าเออ เราอยากได้ของจากเค้า แต่ความจริงคือ เราก็ผู้หญิงนะ ทำไมไม่สนใจตรงนี้บ้าง แฟนเราเองก็เป็นทอมทำไมไม่โรแมนติกบ้างเลย น้อยใจมากจริงๆT___T

 ระบายบ้าง..
เราชอบเซอไพรท์เค้าตลอด อยากให้เขามีความสุข กวนตีนเขาตลอดเพราะเราเป็นคนเฮฮา(มาก)
คบกันมาจะสองปี เขาไม่ใช่คนไทย 
วันเกิดเขาทีไรเราจะแกล้งทำเป็นลืม จนเขาน้อยใจว่าลืมวันเกิดได้ยังไง แต่เราแอบซุ่มทำของโน่นนี่ให้ 
แต่วันเกิดเรา.. ผ่านมาสองปีละ ไม่ได้ไรเล้ย ปีแรกก็ร้องเพลงแฮปปี้เบิร์ดเดย์ผ่านทางโทรศัพท์ 
แต่ตอนนั้นดีใจมากที่เขาร้องเพลงให้ น้ำตาไหลเลย- -
ปีที่ผ่านมาบอกไม่รู้จะทำอะไรให้ เราก็โวยวายว่าวันเกิดเราทีไร ไม่เคยทำไรเซอไพรท์แบบเราทำให้บ้าง ปีที่แล้วก็เป็นปีสุดท้ายที่เค้าจะอยู่ในวันเกิดเราไรงี้ เพราะต้องไปเป็นทหารในปีนี้ แต่สุดท้ายก็ต้องไป-กลับ 55 ดีละ มีเวลาคุยได้เห็นหน้าผ่านแคมด้วย
แค่ส่วนสูง, น้ำหนักของเรายังจำผิด แต่เราไม่เคยลืมแทบทุกเรื่องเกี่ยวกับเขาเลย
วันสำคัญอะไรต่อมิอะไรไม่เคยจะให้ความสำคัญเลย มีแต่วันวาเลนไทน์ทำช๊อคโกแลตส่งมาให้ กว่าจะถึงประเทศเราก็ละลายผิดรูปร่างหมดแล้ว 5555555
นึกแล้วก็น้อยใจ TT แต่ก็ดีที่เขาเป็นคนมั่นคงและไม่เจ้าชู้เลย