ลบค่ะ

ถึงจะรักมากยังไง ถ้าเข้ากันไม่ได้ เลิกดีกว่าค่ะ ปรับตัวต่างๆนานา ถ้าไม่ใช่ตัวเราเวลาอยู่กับเค้า และไม่มีความสุขจิงๆ อึดอัดแย่เลย เราเคยมีแฟนแก่กว่า 13 ปี ตอนนั้นเพิ่ง19เอง แฟน 33 โดนขอแต่งงาน ถ้าเรียนจบมหาลัย ตื๊ออยู่นาน คบกันมาได้เกือบ2ปี สุดท้ายเรารับไม่ได้ไม่อยากเป็นแม่คนไว ตั้งแต่ยังสาวอ่ะเลยต้องเลิกบวกกับช่องว่างมากเกิน เค้าเป็นผู้ใหญ่เกินไป เกินกว่าคนที่อายุเท่ากันกับเค้าอีก ส่วนเราก็ติงต๊องความคิดเด็กๆ ไปไม่รอดแน่ นึกภาพตัวเองตั้งท้อง เลี้ยงลูกเป็นแม่บ้าน ดูแลสามี นึกไม่ออกเลยอ่ะ เราอยู่กับป๊าม๊าเหมือนเป็นเจ้าหญิง ไปอยู่กะสามีให้เหมือนคนใช้ รับไม่ได้เลยค่ะ ตอนเลิกนี่ร้องไห้ฟูมฟายจะตายแล้ว เลิกทั้งที่ยังรัก เพราะว่าเราไม่พร้อมเลยต้องปล่อยเค้าไปหาผู้หญิงที่พร้อมแต่งกะเค้า ตอนนี้เค้าจะแต่งงานแล้ะ แอบจี๊ดนิดๆ ว่าทำไมไม่ใช่เรายืนตรงนั้น รอซักเราอายุ 25ปีจะตายมั๊ยไรประมานนี้ ทำไมต้องรีบแต่งขนาดนั้นว้ะ

แต่เวลาช่วยเยียวยาได้ค่ะ ตอนนี้สบายมั่ก เราสุขกะชีวิตโสด ไปเที่ยว เรียนต่อ เจอเพื่อนใหม่ ประสปการณ์ใหม่ๆ คือจะบอกว่าไม่มีใครตายเพราะรัก (นอกจากฆ่าตัวตายน้ะ) ถ้าคิดว่าแฟนคุณไม่พอดีกับคุณก็เลิกเถอะ เดี๋ยวก็ต้องทำใจได้เอง

ของ จขกท. ยังดีนะคะ ของเราน้ำ 10 บาทยังไม่เลี้ยงเลย!!

ให้เค้าปรับมาหาเราบ้าง ไม่ใช่เรา้ปรับหาเค้าฝ่ายเดียว
เคยเปนแฟนกะคนจีน ซึ่งเป็นลูกชายคนโตอีก..เค้าดีมากกกกกกกก

แต่เราทนแรงกดดันจากบ้านเค้าไม่ไหว ก็ต้องเลิกกันไปโดยปริยาย Y_Y

เรามีประสบการร์ในการใช้ชีวิตคู่และชีวิตครอบครัวมาแล้วค่ะเลยอยากจะแนะนำว่า

"เราไม่จำเป็น ต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองให้มากมายเพื่อใคร หากเขาจะรักหรือไม่ ให้เขารักที่เราเป็นเรา"

มันจะดีกว่าที่เราต้องมาฝืนเป็นอะไรในสิ่งที่มันไม่ใ่ช่ตัวเราและมันจะรู้สึกกดดันมากๆ

และ "คนที่จะแย่" ก็จะเป็นตัวเรานั้นเองค่ะ "ความรัก" มันไม่มีเหตุผลหรอกค่ะเราเข้าใจ 

เพราะ "ความรู้สึกและจิตใจ" มันเป็นเรื่องที่เหนือเหตุผล แฟนเราเป็นคนที่แย่มากแทบไม่มีข้อดีเลย

พ่อแม่เราก็ให้เลิกกับเขาเหมือนกัน แต่สุดท้ายแล้วก็คบกันมาจนถึงทุกวันนี้ 

ข้อดีมีแค่อย่างเดียวคือ "รักและดูแลครอบครัว" ที่เหลือก็เปลี่ยนได้บ้างไม่ได้บ้าง

ส่วนเราขี้งอน เอาแต่ใจ และไร้เหตุผลในบางเรื่อง เคยถามว่าทำไมถึงทนอยู่กับเรา 

มันบอกว่า "มันรักในแบบที่เราเป็น ไม่ได้รักเพราะเราต้องเป็นเหมือนใคร เก่ง ฉลาด รวย แล้วไง

ถ้าอยู่กันไปแล้วไม่มีความสุขก็แค่นั้นแระ" 

ส่วนเรื่องการแต่งงานและใช้ชีวิตคู่

เราจะบอกว่า "ผู้ชาย" หากจริงใจและจริงจังกับเรา ไม่ว่าทางครอบครัวจะเป็นอย่างไร

หากเขาเลือกเราและรักเรา เขาต้องบอกให้ทางบ้านรู้ แฟนเราก็บอกให้แม่เขารู้ 

ทั้งๆที่รู้ว่าแม่ไม่ชอบเราเอามากๆ แม่แฟนเราขี้งก แกรักลูกชายมาก ตามใจตั้งแต่เด็กจนโต 

และก็ไม่อยากให้เราเป็นแฟนกับลูกชายเขา เพราะเข้าใจผิดว่าเราเป็นผู้หญิงขายตัวเนื่องจากโดน

แฟนเก่าแฟนเราเป่าหูมา คิดว่าเรามาจับลูกชายเพราะมีเงิน 

แต่พอแกรู้ความจริงว่าเราไม่ใช่ผู้หญิงยังว่าก็วันที่เราท้อง

แกก็ยังอคติใส่เราอยู่นะ บอกว่าใช่ลูกของลูกชายเขาจริงๆหรือป่าว พูดแนวๆจะให้เงินไปเอาออก

แต่แฟนเราก็ไม่สนใจบอกว่าเลือกเราแล้ว จะรักและดูแลเรากับลูกเอง ลูกในท้องนะลูกผมทั้งคน

"จากคนไม่เอาไหนก็เลี้ยงเรากับลูกมาจนถึงทุกวันนี้"

ตอนนี้เราก็เป็นแม่คนแล้วและก็มีลูกสาว ถามว่าถ้าโตขึ้นลูกสาวเจอแฟนแบบนี้เราก็ให้เลิกนะ

เพราะอย่างน้อย "รักก็รักในแบบที่ลูกเราเป็น" ไม่ใช่ให้ลูกเราเปลี่ยนแปลงตัวเองจนไม่ใช่ตัวเอง

ทำไปถ้าลูกเรามีความสุขก็OKนะ แต่ถ้าเห็นลูกต้องมาทุกข์ใจ แม่คนไหนก็อยากให้เลิก

และอาจเพราะเขาเป็นผู้ใหญ่คำพูดเลยอาจจะไม่ค่อยถนอมน้ำใจคนฟัง แต่พ่อแม่คนไหนได้ยินแบบนี้

ก็ไม่พอใจหรอกค่ะ ส่วนเรื่องจะเลิกหรือไม่นั้น ก็คงอยู่ที่จขกท.แล้วค่ะ ว่าตัดใจจากเขาได้ไหม

ยังไงก็ขอให้โชคดีนะค่ะ ^_^

 ของเรายิ่งกว่าค้ะะะ ผู้ชายอะไรรรรให้เราควักอย่าเดียวเลย ทุกๆอย่างๆจริง เงิน0บาทตลอดเวลาไปกับเรา กินข้าวทีก็ต้องกินหรูๆอยู่กับเขาวันๆหมดไป 2-3พันตลอดค้ะ เบื่อจริงๆตอนนี้ก็ห่างๆออกมาแล้วผุ้ชายขี้งกนิไม่เท่าไหร่ค้ะ แต่ผุ้ชายที่เห็นแก่ตัวแล้วหน้าตัวเมียให้ผู้หญิงออกตลอดแบบนี้ทุเรศมากค้ะ

ขอระบายนิดนึงน้ะค้ะ555555